Tja na nog heerlijke rustdag gisteren en wat wandelen, is het dan zover.

Vandaag 30 augustus verlaten we Marokko met een brok in ons keel, FANTASTISCH was het.
Voor jullie allen die ons gevolgd hebben, klinkt dit vast bekend. Wij zijn blanco aan ons avontuur begonnen, wisten niet wat ons te wachten stond. Hebben veel gelezen, sites gelezen van mensen die er al geweest waren. En op internet vind je natuurlijk ook veel, wij reizen niet met een route of schema. Wij bekijken per keer, gaan we die kant op, of gaan we daar naar toe. Niets ligt vast, is het leuk, blijven we, is het niet leuk gaan we verder. Dat houd ook in dat we soms kriskrassen, onlogisch voor sommige, maar wij houden daarvan.

Wij zijn erachter gekomen door deze reis dat wij het zuiden van Marokko en de bergen, binnenlanden het mooist vinden. Door omstandigheden zijn wij in de zomer geweest, dus het bezoeken van grote steden niet te doen. Marrakech hebben we wel gedaan, was afzien. Fes 1 bezoek, Meknes 1 bezoek. Wij hebben daarom ook besloten in maart terug te gaan, ons lijkt het dan uitstekend weer om de grote plaatsen te bewonderen. Wij houden van musea en de oude cultuur. Maken dan leuke trip, die niet naar het zuiden zal gaan zoals het er nu naar uit ziet. Willen Portugal aansluitend 2 maanden doen. De kust was een welkome afwisseling, ivm de afkoeling.

Wij hebben met verbijstering gezien hoe de mensen hier moeten leven, in bepaalde gebieden. Anno 2018 is dit niet te bevatten, maar het is niet anders. Het heeft ons enorm bezig gehouden, al die armoe. Maar ook rijkdom hoor, het ligt hier heel dicht naast elkaar. Je moet er even aan wennen in het begin. Ook de campings, doorgaans heb ik toch veel koude douches gehad, in niet al te luxe sanitair gebouwen. Geen probleem, ben niet van de luxe, als maar schoon is. Nou dat was ook niet het geval, doorgaans. Omdat het zomer hier is en warm, stondenwij vaak alléén op de camping. Ook waren er campings dicht, terwijl er op de NKC site stond dat ze open waren.

Kan eigenlijk geen hoogtepunten noemen, alles was één groot feest voor ons. Wat me altijd bij zal blijven, M'hamid de sahara de armoe, mensen liggen op straat. Tamegroute de oude wijk die we met Hassan de gids hebben gelopen, Fez de 3 ringen in de medina, Gorges du Dades, maar ook de weggeslagen weg dat we niet verder konden. Afijn wij zijn van de lieve mensen hier gaan houden, behulpzaam. Wat voor ons ook scheelde, dat Geert heel goed kan communiceren omdat hij frans spreekt.

Wij zijn op 22 juni Marokko binnen gekomen, vandaag 30 augustus weg, dus 10 weken zijn we hier geweest.
Wij hebben 4900 kilometer gereden in Marokko, de auto heeft gemiddeld 1 op 11 gereden(fantastisch). Hij rijd doorgaans ook tussen 1 op 10 en 1 op 12. Geen enkel mankement aan de camper gehad. Met de extreem hitte van 42 tot 44 gr.wou de koelkast even niet, kan me voorstellen met die hitte. Hadden wij ook last van.

Het is goedkoop in Marokko, soms schaam je je om te betalen. Maar we hebben goed geld uitgegeven, uit eten, cadeaus, verzin het maar. Kleinkinderen verwennen, zo leuk.

Nu staan we bij de boot, op één van de giga velden te wachten, met ons duizenden auto's het is ongelooflijk. Wel eerst alle controles gehad en door de scan met de camper, stiekum foto gemaakt mag niet. Voor ons geen logica in de vakken, dus we zien wel hoe laat we over gaan. Voorlopig niet dus, nu 14.15 uur. Zijn hier vanaf 10.00 uur ongeveer. Vanavond zal ik laatste stukje schrijven, heb op de weg hier naar toe nog foto's gemaakt van de badplaatsen langs de kust. Dan nog stukje bergen door, geweldig, ook hier staan windmolens hoor. De perfecte wegen hier, en dan ineens de allemachtig grote haven. Allemachtig Prachtig🤣.

Had al even stukje op FB gezet, nog nooit meegemaakt dit. Wat een puinhoop, wachten wachten, mensen slapen op de grond, hangen rond. Kinderen moet ik heel eerlijk zeggen, zeer geduldig, worden ook bezig gehouden. Men staat nog in de rij om in te checken, niet te geloven er komt maar bij.

Geen idéé hoe laat we over gaan, om 18 uur hoorde we misschien nog 6 uur😳. We wachten het gewoon af en zien verder wel. Duizende auto's, ongelooflijk. Langst wat wij ooit hebben gewacht voor de boot, is bij Texel 3 of 4 uur, lang geleden.

Omdat ik niet weet hoe laat het wordt, ga ik dit verslag al wel plaatsen.
De overtocht vermeld ik later wel, of even tussen door, ook weer niet zo spannend.

Tot slot willen Geert en ik, jullie allemaal bedanken voor de leuke en lieve reacties op onze verhalen. Het was ons een waar genoegen om de tour door Marokko met jullie te delen. Ik vind het erg leuk om te schrijven, de foto's zijn van ons samen en zo is het toch een verhaal geworden. Voor hen die vragen hebben, stel ze gerust, misschien kunnen we je helpen.

Wij gaan verder met onze trip, ik maak nog wel verslagen, maar niet zo vaak meer. Je kan dus gewoon mee blijven kijken als je wilt. Via Pindat of Geert en Ineke On Tour.

Lieve groet Geert en Ineke.

Geschreven door GeertenInekeOnTour