We zijn weer terug aan de kust🌊🚴♀️🚴
Ook in Portugal houden ze van uitslapen want de plaatselijke buurtsuper ging pas om 8 uur open ook al stond op de deur half 8🥴
Maar om 8 uur lagen wel de verse broodjes klaar zodat we met enige vertraging konden ontbijten in ons appartement.
Gelukkig was Bertha van de Ale-Hop winkel wel al vroeg uit de veren en konden we om kwart voor negen de fietsen uit het magazijn halen.
Uiteraard had de navigatie ook vandaag weer de nodige opstart problemen maar na wat gefoeter vonden we de weg richting de zee.
De eerste kilometers was het asfalt om te janken...en te jodelen (het Gérard Joling asfalt van eerder op de route leek wel een biljart laken tov deze weg)
Het asfalt was ons gescheld zo beu dat het uiteindelijk zelfs helemaal verdween🥴 wat overbleef was een zandpad waarover nauwelijks te fietsen was.
Maar zoals altijd kwam ook aan deze ellende weer een einde en werd het asfalt weer iets beter.
De weg ging net als gisteren weer op en neer zonder vlakke kilometers, gelukkig gingen we meer kilometers bergaf dan op maar toch was het weer lastig om het ritme te vinden.
Na 30 kilometer vonden we in een klein dorpje een even klein koffiebarretje. Met handen en voeten lukte het Esther om bij Pablo 2 espresso's te bestellen.....De vijf overige oude mannetjes kregen inmiddels een servetje om het kwijl weg te vegen😂
De enige echte klim van vandaag was verder prima te doen en hier werd het landschap meteen wat mooier.
De gebakstop (prima kwaliteit) werd vandaag gemaakt in Alcácer do sal, hier konden we meteen het uitgezwete zout achterlaten zodat we qua kilo's weer wat minder hoefden mee te nemen.
Het vervolg van de route ging helaas over een hele rechte drukke weg.......die uiteraard weer op en neer ging.
Het vrachtverkeer vloog langs ons door, in Spanje zijn ze verplicht om anderhalve meter afstand te houden, maar in Portugal gelden blijkbaar andere wetten.
Na 100km zweten kwamen we aan in Comporta, vanuit hier mochten we nog 7 kilometer richting onze slaapplaats van vanavond.
Hier maakten we kennis met Kees, de Nederlandse eigenaar van het appartementencomplex. Alle barretjes in de directe omgeving waren gesloten maar Kees had gelukkig nog wel een illegale privé koelkast waar hij wat biertjes in bewaarde voor dorstige Limburgers (hij is opgegroeid in Mechelen😃)
Het enige restaurant om de hoek is hopelijk open en ontbijten kunnen we morgen wel bij Kees😃
Toen we vanmiddag aankwamen was het 33 graden maar inmiddels is de nevel vanuit de zee het land binnen gedrongen en is de temperatuur flink omlaag gegaan, Juan van het restaurant was zo vriendelijk om de deur een uurtje eerder open te doen zodat we nu lekker warm kunnen genieten van een kaasplankje en andere lekkernijen.
Morgen eerst een klein stukje (15km) fietsen voordat we met de boot naar Setubal gaan en dan nog 45 kilometer voordat we de oversteek per boot maken naar Lissabon....en dan komt er ook een einde aan dit fietsavontuur🥲 maar daarover uiteraard morgen meer.
Ons levenslied van vandaag:
Freek de Jonge De dood of de gladiolen (omdat we hopelijk de laatste hobbel hebben gehad)
Gerrit wilt het volgende kwijt over vandaag:
Vanmorgen heerlijk zonnig en 20 graden, vanmiddag liep het weer op naar boven de 30 graden. Inmiddels is het nevelig en is de temperatuur gezakt naar 24 graden.
De wind kwam vanmiddag met windkracht 2 tot 3 vanuit de zee, dit betekende dus dat we hem tegen hadden🤨
Op naar de laatste fietsdag
Esther en Pascal
Geschreven door Esther-en-pascal.op.avontuur