Minder kilometers maar lichaam geest en materiaal hadden het zwaar te verduren 🥵
Na een zweterige nacht waren we vanmorgen weer vroeg uit de veren. Het ontbijt moesten we vanmorgen zelf verzorgen dus konden we op tijd op de fiets springen.
Helaas had de navigatie nogal moeite met het vroege aanvangstijdstip, en liet hij ons wat rondjes fietsen door de buitenwijken van Madrid.
Nadat we eindelijk op de route zaten was het tijd om ons te manoeuvreren door de Madrileense ochtendspits. Na een stoplicht of 20 kwamen we eindelijk aan bij Sol (plein in Madrid) hier moesten we de navigatie opnieuw instellen op een nieuwe route. Gelukkig weten we inmiddels een beetje de weg in Madrid want de navigatie was de weg weer helemaal kwijt. Een uur later waren we eindelijk de stad uit en kwamen we terecht in een groot park waar de weg meteen omhoog ging en ook het asfalt voor de eerste keer vervangen werd door gravel. Na heel wat onmogelijke paadjes, trappen keien en andere obstakels was na 15 kilometer de maat vol. Ik sprak inmiddels vloeiend Spaans en Esther kon de navigatie, met een prachtige duik, nog net opvangen toen ik hem richting het ravijn gooide.
We besloten, ondanks dat dit ten sterkste werd afgeraden, te kiezen voor een route over een veel te drukke B weg. Gelukkig viel de drukte reuze mee en konden we eindelijk een beetje snelheid maken.
In Torrelodones vonden we een fantastische bakker, het meiske deed zich alle moeite om ons te verwennen met allerlei lekkernijen.
Na een pauze van een uurtje, werd na een pittige groepsvergadering, besloten om de navigatie uit te laten en via de telefoonnavigatie via de kortste route richting het eindpunt te gaan. Enige minpuntje is dat je niet weet welke bergen er nog in het verschiet liggenaar dat viel gelukkig op een paar uitschieters na behoorlijk mee.
Na een korte cola stop gingen we weer goed gemutst verder en moesten we zowaar een klim van 3 kilometer over met een stijgingspercentage van 4%, maar aansluitend ook een mooie afdaling. Niet wetend wat er nog komen ging🥴
De weg ging opeens een park in en het asfalt werd weer geruild voor gravel en alle andere ondergronden behalve asfalt. Of het nog niet genoeg was stonden we opeens voor een hek, gelukkig zat er geen slot op dus fietsten we maar, wat minder, vrolijk door. De weg werd steeds slechter en de volgende hindernis was een betonmat die met een paar behoorlijke padvinders knopen was vast gezet, nadat ook deze hindernis was overwonnen stuiter en we weer verder richting de volgende poort. Volgens ons routeboek zouden we weldra weer asfalt zien, maar niet voordat we op een pad kwamen dat vol lag met enorme scherpe keien. Met angst en beven hobbelden we naar onder hopend dat we op de fiets bleven en dat vooral ook de banden heel bleven......en dat bleven ze😃
Eindelijk zaten we weer op asfalt en de route was nog maar 15 kilometer, zoals afgesproken belden we even met de eigenaar van het appartement om hem te zeggen dat we er over een uurtje waren😮 wisten wij veel dat ook de laatste 15 kilometer over een vreselijk slecht zandpad gingen met gaten waar je je hele fiets in kon stoppen.
Na veel gegodver van mijn kant (en lieve woordjes van Esther) kwamen we om 18.15 uitgeput aan bij ons appartement.
Eindelijk rust en toe aan een heerlijke warme douche.....alleen was de cabine niet waterdicht en liep het halve appartement onder water😡
Maar toen ook dit weer verholpen was, en de dagelijkse boodschappen ook weer waren gedaan vonden we een prima pizzeria in het dorp en liggen we nu lekker in bed.
Morgen nieuwe dag nieuwe kansen....maar hopelijk ietsje minder zwaar dan vandaag😂

Ons levenslied van vandaag:
Madness met riding on my bike (waarom? Ff zoomen bij een foto😃)

Gerrits weer:
Vanmorgen was het al 20 graden in Madrid en de temperatuur liep op naar 32 graden met alweer bijna geen wind.

Estamos completamente cansados
Esther en Pascal

Geschreven door Esther-en-pascal.op.avontuur