Goed geslapen vannacht. Moet zeggen dat het zowel Jacqueline als mij goed bevalt in zo’n tentje. Beter dan verwacht in ieder geval.
Vandaag de rivier Neckar verlaten en de loop van de Kocher verder vervolgd.
Zo slecht als de paden gisteren waren zo goed waren ze vandaag. Km’s mooi glad asfalt. Het moet gezegd, Duitsland is een perfect fietsland. Zolang je maar niet in stad of dorp fietst want daar is elke logica weg. De ene keer moet je aan de linkerkant fietsen en vervolgens kom je erachter dat je weer aan de rechterkant verder moet. Vaak deel je wat ze fietspad noemen met de voetgangers, als je geluk hebt is er een doorgetrokken streep om de twee te scheiden. Heb ik het nog niet over de overgang van weg naar fiets/voetpad. Bij ons noemen we dit een stoeprand. Telkens is het dus weer, bots erop en bots eraf. Na zo’n 60 km begint dat behoorlijk te vervelen. Maar oh wee zodra je stad of dorp verlaat. Meteen in het groen en prachtige paden dwars door de landerijen. Ander verkeer? Is er niet. Okay landbouw verkeer mag er komen maar in deze tijd van het jaar is dat er nauwelijks. Km’s paden die de dalen volgen. Langs prachtig groene weide met een grote diversiteit aan bloemen en planten. Tegen de heuvels groene bossen en zo nu en dan een prachtig slot op de top. Geen verkeersgeluid alleen het gefluit van de vogels, gezoem en getsjirp van de insecten. En dat onder een blauwe hemel met hier en daar een plukje wolk, zo’n 22 graden en windje in de rug. Je snapt het al. Ik moet niet te ver doordraven anders wordt het te zweverig en daar houden we niet van. Het is gewoon genieten elke km.
Langzaam begint het landschap te veranderen. Heuvels worden hoger, dalen smaller en de klimmetje pittiger.
Rond de klok van 3 arriveren we in Braunsbach op de natuurcamping, rustig gelegen en in het groen. Als alles is opgezet arriveert er een stoer uitziende dame op evenzo stoere motor. Na kennisgemaakt te hebben weten we dat ze Liza heet, uit Veghel komt en hier haar vader opwacht die vanuit Rome dezelfde route fietst. Er wordt gezellig gebuurt en we komen erachter dat een goede vriendin van haar net verhuisd is naar Spoordonk. Wat blijkt, een collega die bij brouwerij De Koningshoeven werkt. We besluiten gedrieën iets in het dorp te gaan eten bij de Griek. Uiteindelijk bestellen we alle voorgerechten op de kaart en wordt het een gezellige avond. En dat voor €45,- inclusief drinken.
Terug op de camping is het tanden poetsen en, wederom, vroeg naar bed.
Morgen de eerste klim dag. We zijn benieuwd.

Geschreven door Eric-jacqueline