Afgelopen dinsdag heb ik de hele dag besteedt aan het uitzoeken hoeveel Aluminiumsulfaat er gedoseerd moet worden. Afgelopen september heb ik dit ook gedaan bij een andere zuivering maar dan met een speciaal apparaat warme je zes bekerglazen in één keer kan testen. In deze zuivering hadden ze niet zo'n apparaat en moest ik elke bekerglas apart 22 minuten mixen. En dat 12x! Na het mixen moet je voor elk bekerglas een uur wachten. Uiteindelijk aan het einde van de dag had ik het antwoord. Gedurende de dag van veel wachten totdat je wat kan doen heb ik via Google translate gekletst met twee meiden die bij de zuivering werken. Eén daarvan stelde ook veel vragen van wat ben je aan het doen en waarom. Ze vond het heel interessant en gaf aan dat ze het nu ook zelf kan in de toekomst. De gehele dag heeft het geregend en hard gewaaid. Eufrasio gaf aan dat hij niet te lang wilde blijven vanwege de zandweg en de hoeveelheid regen.
Gisteren hebben we een dag training gegeven en daarna zijn we vertrokken naar Mabalane. We hebben er vier uur over de zandweg gedaan. Heel veel plassen en mul zand. Het voelde af en toe zoals die films dat een jeep door diep water rijd. Toen we op de afvalt weg kwamen was de zon met onder een hebben we nog een anderhalf uur in het donker naar Mabalane gereden. Dit is ook geen pretje en ik ben dan ook blij dat ik niet rijd. Het is super donker want er is geen licht vervuiling hier. Geen straatlantaarns, maar wel heel veel dieren zoals koeien, geiten en honden op de weg (waar je honderd mag!). In Mabalane en het hotel ben ik anderhalf jaar geleden geweest. Na het eten ben ik gaan slapen. De zuivering van Mabalane bestaat uit twee delen en deel aan de rivier, de zuivering zelf en een deel in de stad, de distributie. We zijn vanochtend eerst even gaan kletsen met een beambte van de regering. Daarna zijn we naar het kantoor bij de distributie gegaan. We vroegen of we naar de zuivering konden gaan maar ze gaven aan dat de normale toegangsweg is onder gelopen na alle regen. Maar er is wel een andere weg ernaar toe en misschien is die niet onder gelopen. Nou wat een weg.... het leek wel een wandel paadje door een natuurpark. We hebben een hoop struiken plat gereden. Op een gegeven moment was er een plas zo diep dat de auto bijna aan het zwemmen was. Het water kwam tegen de voorruit. Gelukkig is het een 4x4. Anderhalf jaar geleden was ik uitgenodigd om bij iemand van de zuivering te komen eten. Hij en zijn vrouw zijn een jaar geleden getrouwd en hebben een kleine gekregen. We mochten afgelopen middag even langskomen om de baby te zien. Echt een cuty.

Geschreven door Corienes.reisblog.mozambique