Maandag ochtend hebben we Helder ontmoet, de begeleider van mijn collega Guido. En we hebben Lorna ontmoet een meisje wat op het kantoor werkt en de eerste week met mij en Eufrasio mee gaat. Helder en Guido hebben de aankomende drie weken hun eigen missie. Het plan was aankomende maandag dat Helder mij en Lorna in Xai Xai zou afzetten waar Eufrasio woont. Alleen dat liep anders dan gepland.

Om negen uur 's ochtends kregen we te horen dat de auto start problemen heeft en naar de garage moest. Om elf uur klaar. Dat kwam goed uit, dan konden wij snel een simkaart kopen. Hop naar de Vodacom winkel en een Simkaart halen. Daar aangekomen willen ze net zoals in Nederland alles weten maar wat ze willen weten is anders. Wat is je vaders naam en wat is je moeders naam. Oké, je vult wat in en dan krijg je je simkaart. Het is een prepaid dus bij een andere balie nog even opladen. Een hoop gedoe op de telefoon en tada internet. Ik snapte er niks, allemaal in het Portugees, maar ik vind het prima als het werkt.

De auto heeft de hele dag bij de garage gestaan en omdat Helder van zondag op maandag een nachtvlucht had (door vertraging) hebben we besloten om nog een nacht in het Guesthouse te blijven. De auto was gelukkig echt gemaakt aan het einde van de middag en was door Helder opgehaald.

De volgende ochtend om 04:30 ging de wekker. Alles in de auto en vertrekken. Eerst Lorna halen die in Maputo woont en daarna onderweg naar Xai Xai waar we rond negenen aankwamen. Eufrasio en zijn vrouw hadden wat te eten klaar gezet. Ze waren heel blij met de cadeaus die ik bij me had.. Na het ontbijt in de auto en doorrijden. Eufrasio vertelde onderweg over de status van de zuiveringen van vorig jaar en over alle personen die we toen hebben ontmoet. Onderweg wordt er veel gecontroleerd door de politie met radar. Helder en Guido hadden de pech dit niet te zien en konden direct €128 (4000mt) afrekenen.

Om in Funhalouro te komen rijd je langs de kust tot Massinga waarna je de laatste 106km op een zandweg naar Funhalouro rijd. In Masihi hebben we met uitzicht op het strand en water geluncht. Uiteindelijk kwamen we om 20:00 aan in het hotel. We hebben ruim twee en een half uur gedaan over de zandweg die vol met kuilen zit. Het beste hotel die de plaats heeft (dan wil ik de rest niet zien) heeft geen stromend water want hun waterpomp is kapot. Gelukkig heeft de kamer een schoon bed. Vandaag gaan we kijken of we hun waterpomp kunnen maken zodat we vanavond water hebben. Nadat we alles geregeld hadden met de kamers, geen licht andere kamer (Lorna) , geen wc bril andere kamer (ik) zijn we verder het dorpje ingereden. Omdat het al laat was zijn er nog weinig plaatsen over om iets te eten te halen. We vonden iemand die varkensvlees zou bereiden op open vuur. En ergens anders hebben we voor Lorna kip met xima gehaald. Xima is hele dikke maispap nog steviger dan aardappel puree. Het smaakt naar niks maar het is oké. We hadden gelijk extra gevraagd zodat we bij het varkensvlees ook wat hadden. Ergens anders drinken gehaald en weer terug naar het hotel om te eten. Lorna was de hele tijd aan het klagen omdat ze allemaal niet zo leuk vond. Geen stromend water, geen restaurantje. Maar vandaag zal alles in het licht er veel beter uit zien.

Ik heb lekker geslapen en vandaag gaan we eindelijk naar de zuivering. Eindelijk starten.

Geschreven door Corienes.reisblog.mozambique