Ook vandaag mag je gratis naar het museum, dus we gaan nog wat foto’s maken nu het niet zo druk is.
We worden begroet door de verkeersregelaar, die gisteren bij ons om een ‘refresco’ kwam vragen. Natuurlijk kreeg hij die. We hadden toch al met hem te doen, want hij stuurt de hele dag auto’s en bussen een bepaalde richting uit, maar niemand luister naar hem.

Hierna rijden we naar El Rocio, een dorpje dat alleen maar zandstraten heeft. We parkeren de camper aan de rand van het dorp en wandelen het bijzondere plaatsje binnen. In een straat zien we enkele paarden bij huizen staan.
Zouden ze hier alles alleen per paard doen? Deze illusie wordt al snel teniet gedaan. In de volgende straten zien we overal auto’s die hier voor € 1 mogen parkeren. Heel jammer want hierdoor verliest dit plekje zijn charme.

In het centrum is een gedeelte, waar geen auto’s mogen komen. Hier staat het vol koetsen waarmee je een ritje kan maken en kleine paardjes voor de kinderen om op te rijden. We lopen een paar straten verder, maar ook daar staan de zandstraten vol met auto’s. We komen ook nog langs een paar winkels. We wilden El Rocio op zondag bezoeken, omdat we gehoord hebben dat het dan leuker is. Maar het wordt alsmaar drukker en er komen steeds meer auto’s.

Het meer dat op de kaart te zien is, is ook al kurkdroog. Kortom ons valt het allemaal best tegen. We krijgen absoluut geen wild-west gevoel. Misschien dat het op door de weekse dagen leuker is.
Het wordt ook steeds warmer en we rijden verder.
Met wat moeite is het gelukt om wat autovrije foto’s te maken.

Door een prachtig natuurgebied met veel water en duinen komen we op een plek aan bij een bos, gevonden via Park4night.
Het is zondag en dan komen de Spanjaarden hier picknicken. We zitten dus ook vandaag weer tussen de Spanjaarden en krijgen kokoskoekjes bij de koffie aangeboden. Ze smaken prima.
Omdat we verder weinig overnachtingsplaatsen kunnen vinden, alleen in Sevilla en we hebben nu geen zin in een stad, blijven we hier slapen. Er is ruimte genoeg. Morgen gaan we weer naar zee.

Geschreven door Camperikelen