Nadat we de puzzeltocht uit Pamplona hadden afgerond, begon een mooie route richting Puente la Reina. In het begin fietsten we over het wandelpad, waar het een grote optocht was van wandelaars die naar Santiago gingen. Allemaal met een grote hutkoffer op de rug en de ski stokken in de hand. Pff wat een gesjok. Er is bijna niemand die normaal loopt, ze hebben allemaal wel wat. Ze denken zeker dat als ze de eindstreep halen ze weer als een kievit lopen. Er is een waar gebeurd verhaal van een vrouw die honden trainster was . Ze kwam terug en sliep niet meer boven. Ze hoefde die luxe niet. Ze sliep bij haar honden. Ben ik blij dat wij de hondenmand niet meer hebben.
De omgeving was mooi, vooral de mooie gele brem stond volop in bloei. Was soms een hele gele route, terwijl de brem ook nog lekker rook.
We zijn nu in Logroño na 106 km, waar we in een Auberge slapen en eten. Watsina slaapt boven in het stapelbed. Er zijn nog een paar fietsers, maar het grote deel zijn het van die sjokkers. Sommige waren helemaal kapot, wat wil je ook met 20 kg de hele dag op je nek. Laat ons dan maar trappen, nog een kleine 700 km voor de boeg. Alleen het weer is niet geweldig. Straks kijken hoe het eten hier bevalt.

Geschreven door Bart.watsina.travels