Superleuk om de reacties te lezen 👍Woensdagnacht zijn we uit de wijnstreek van Maipo vertrokken. Maar, niet voor we nog even een bodega hebben aangedaan. We liepen zomaar binnen en de eigenaar had wel tijd voor een rondleiding, wat voor ons erg fijn was. Echt een leuke rondleiding met wat leuke weetjes. Of wisten jullie al dat de rode wijn rood is doordat ze het velletje er omheen laten zitten bij het proces van rijping en gisting en dat witte wijn dus ook van rode druiven zonder schilletje gemaakt kan worden...... We mochten ook wat proeven van verschillende wijnen, hmmm😋😋

Eind van de middag weer terug naar Santiago en de nachtbus genomen naar Pucon. Dat ligt al een stuk zuidelijker. Ons stekkie heeft uitzicht op een meer en de prachtige Villarricavulkaan, die voor het laatst in 2015 is uitgebarsten en nu nog actief is. Pucon is een erg mooi klein stadje. Lekker overzichtelijk. Wel heel toeristisch, maar errug leuk.
Terug in ons hostel kookten we gisteren zelf, wat ontmoetingen met zich meebrengt. We eten tegelijk met een Israëlische man, zijn eten vinden wij niet lekker ruiken, maar is wel kosjer (schrijf ik dat goed?) Hij vind ons eten er lekker uitzien (spaghetti), maar ons eten is niet kosjer dus hij mag dat niet proeven..... Mai o mai, wat een gedoe toch al die geloven, praktiserend of niet.... Ik wil het beste voor jou en fijn als jij het beste voor mij wil is toch ook oké?
By the way, vervolgens hebben we bedacht om de Villarricavulkaan op te gaan klimmen, dat doen we morgen, voor jullie inmiddels vandaag of gisteren.
En dat hebben we geweten. Vanochtend om 6.00 moesten we verzamelen en werden we naar de voet van de vulkaan gebracht. Met een hele bepakking van pikhouweel tot "slee", het was zwaar, zo zwaar, maar ook zo mooi. Helaas was voor mij na een beklimmimg van 3/4 vulkaan de koek op. Maar goed toch 1000 meter gestegen. Jammer voor Willie, die nog makkelijk verder had gekund, maar veiligheid voor alles..... We hadden een gids die bij ons was gebleven, want ik was ook ietwat trager dan de rest van de groep en zo konden we toch naar beneden. Op dat idioot kleine sleetje ( zie foto met een soort van blauwe plastic pizzapan) moesten we over 6 glidingbanen weer zo'n 900 meter zakken. Beetje eng vond ik het wel. Wanneer besef ik in hemelsnaam dat ik geen 18 meer ben, of rond de 25, zoals de rest van de groep. Dat sleetje trouwens, schoof steeds onder mijn billen uit en de gids kan dat dan weer recht trekken. Beetje apart was dat wel 🤔😳
Enfin een hele ervaring die we niet hadden willen missen, want het was supermooi en een goede training voor wandelingen later op onze reis 😅😳
Nu een lekker koud biertje dalijk.

Geschreven door Zamerika