Merano
Van horen zeggen dat het wel leuk en gezellig is, gingen wij vandaag naar Merano (Meran in het Duits), de tweede stad van Zuid Tirol.
Deze plaats lag ongeveer 50 km vanaf de camping. We reden ons dal weer helemaal uit richting Bolzano tot ongeveer 20 km voor deze stad waar wij afbogen naar Merano.
Eenmaal aangekomen zochten wij een parkeerplaats en die vonden wij in een tunnel midden in het centrum.

Levendige Stad
Toen wij uit de garage kwamen stonden wij gelijk aan de oever van de Passer, een snelstromende rivier die dwars door stad loopt. Via een brug liepen wij langs de rivier over een mooie en bloemrijke passage met prachtige gebouwen, bruggen en veel kunst.
Hierna gingen wij door een leuke poort de binnenstad in die bestond uit smalle straatjes met aan beide zijden winkels in soms lange overdekte galerijen. Deze straatjes werden afgewisseld met leuke pleintjes en kerken. Na een uurtje gelopen te hebben een terrasje opgezocht en wat gedronken en gegeten.

Het begint met een steentje
Eenmaal uit de binnenstad nog even de andere zijde van passage gelopen om daarna de garage weer op te zoeken. In de garage zat mij een irritant steentje dwars in mijn schoen dat ik eruit wilde halen. Ik deed snel onze parkeerkaart in de gleuf van de betaal automaat en zei tegen Marja, betaal jij even. Ik zag dat Marja haar portemonnee al gepakt. Toen ik klaar was keek Marja mij vragend aan en ik vroeg, heb je al betaald?
Ja, zei ze, heb ik geprobeerd met mijn pasje maar ik krijg hem niet meer terug!
Ik keek naar de automaat maar zag geen gleuf voor een pas dus ik vroeg waar dan?
Zij wees naar een grotere gleuf waar boven stond Banconote en zei, ik krijg mijn pasje niet terug.
O nee, riep ik dat is voor bankbiljetten, lekker handig. Ik keek even snel in de gleuf en zag nog een stukje oranje van de pas maar kon er met mijn vingers niet bij. We hadden ook geen pincet maar ik heb haar pas uiteindelijk met wat sleutels eruit kunnen peuteren.

Maar nu nog even 9 euro betalen dus. Marja zei ik heb alleen maar een biljet van 50 euro.
Is ook goed zei ik, hij wisselt wel. Doe jij hem er maar in ik vind het nu wat eng zei ze. Oke, biljet erin, wat geratel en 1 euro in het wisselgeld bakje.
Het parkeerkaartje kwam daarna ook terug maar geen 40 euro. Marja in paniek!
Ik zei, er staat vast een telefoonnummer of iets dergelijks op dat ding, en ja hoor er was een knop met een blauw telefoontje. Ingedrukt en even later een vriendelijke Duitse stem die vroeg waarmee hij kon helpen.
Ik zei in mijn beste Duits dat er geen wisselgeld meer uit kwam.
De man beaamde dat en zei dat hij al onze escapades al het waargenomen en wij ons konden begeven naar verdieping A1. De automaat ging gelijk op "Buiten Dienst".
Wij naar A1 waar wij de man achter een glazen loket zagen zitten. Hij lachte en vroeg om onze parkeerkaart. Wij kregen van hem een nieuwe uitrijkaart en 40 euro die hij al had klaar liggen.

We rijden weer
We konden terug naar de camping, onderweg nog even wat boodschappen gedaan en eenmaal op de camping is Marja nog even gaan bijkomen in het zwembad.
Vanavond eten wij op de camping en wachten wij op wat morgen onze laatste dag hier gaat brengen.

Geschreven door Vrieling.reis