Door het slechte weer en de regen wordt ons afgeraden om met 's werelds hoogste kabelbaan de Jade Dragon Snow Mountain op te gaan. De wolken bedekken de bergtop en zullen het uitzicht belemmeren. Dat is jammer maar er is gelukkig meer moois te zien. Naast ons hotel ligt de Black Dragon pool. Een schitterend park met een prachtig meer. Ingrid krijgt een bloemenkrans van een chinees meisje en dat staat leuk op onze foto's. We zien ook muziekanten. Bij de Nakhi mensen hebben de mannen het goed; ze maken muziek, spelen een spel of relaxen in een park terwijl de vrouwen werken. Naar het concert van Nakhi-muziek gaan we niet, de muziek is erg eentonig en voor ons niet te volgen.
We zijn blij met de vrije dag vandaag, even geen strak schema. Heerlijk om een beetje bij te komen van alle indrukken die we al hebben opgedaan. Het lijkt alsof we al heel lang op vakantie zijn. In de middag gaan we shoppen. Het diner nemen we in een grote hal met aan de zijkanten allemaal kraampjes waar eten wordt verkocht. Het is niet het lekkerste diner van de vakantie maar veel honger hebben we niet en de kleine hapjes zijn prima voor ons. Ingrid gooit weer een nieuw woord in de groep: Sode-Yuan
Later op de avond splitst de groep zich op; Ingrid gaat terug naar het hotel en ontmoet daar Peter en Jeroen die weer aan de theeceremonie zitten. Gieta en Wouter gaan op zoek naar het paleis van de plaatselijke koning van de Nakhi bevolking. Arinda en ik gaan nog wat shoppen en foodstreet bekijken. We zien een man een soort gember-pasta uitrekken waar snoep van gemaakt wordt. Ook wordt caramel platgeslagen. Er lopen mooi geklede vrouwen met fotograaf rond. Het lijken modellen maar zijn waarschijnlijk toeristen die zich verkleden om mooie foto's te laten maken. Op een plein waar het heel gezellig is en waar je mag uitroberen hoe het is om karamel plat te slaan, ook staat daar een grote pop van onze grote vriend Mr. Bean en natuurlijk moesten we even met hem op de foto! Inmiddels zijn we verdwaald omdat alle straatjes op elkaar lijken. In een van de straatjes staat een erg coole brandweer-squad! We vinden de weg terug door een foto te laten zien van het grote waterrad dat midden in het centrum van Lijiang staat. Bij terugkomst in het hotel horen we dat onze reisleidster Helen vier uur aan een infuus in het ziekenhuis heeft gelegen. Ze heeft een luchtweginfektie en had koorts. We vragen ons af hoe dat verder moet met de reis.. Maar dat zijn zorgen voor morgen. Nu eerst maar weer een borrel en heerlijk slapen. Gieta en ik hebben geen geluk met de hotelkamers, deze keer hadden we een toilet dat niet doorspoelde, een kapotte lamp in de badkamer en toen we wilden gaan slapen konden we de kamerdeur met het pasje niet meer open krijgen. Gelukkig is de hoteleigenaar erg aardig (hoewel we hem storen tijdens zijn douche) en komt hij voor ons de deur openmaken zodat we heerlijk in ons eigen bed kunnen slapen.

Geschreven door Saskia.op.reis