Alweer om 7:30u verzamelen, een uitrust-vakantie wordt dit niet ;-P
Met de stadsbus naar de Hutong-wijk voor een fietstocht. We worden vergezeld door wat regen dus onze felgekleurde poncho's zijn niet voor niets meegegaan.
De smalle straatjes herbergen vele leuke dingen en ik wil in ieder straatje wel 10 foto's knippen maar die kans krijg ik niet. We fietsen in een redelijk tempo naar The Bell-tower en The Drum-tower. Mijn benen vinden het heerlijk om even niet te hoeven lopen. De Chinese muur heeft gezorgd voor veel spierpijn. Eenmaal aangekomen bij de drum-toren moeten mijn spieren toch verder getraind worden; we moeten een enorme stijle trap naar boven. Het uitzicht dat volgt verzacht de pijn en binnen zien we allerlei oude instrumenten die de tijd konden berekenen en de drums waarmee bv werd aangegeven in vroegere tijden dat het lente was geworden of een andere gebeurtenis. Er volgt een korte show op de drums. Wat lijkt me dat heerlijk om je even te mogen uitleven op zo'n mega grote drum.
Onze fietstocht gaat verder door gezellige straatjes en langs winkeltjes, fietsen, tuk-tuks, een rivier en allerlei andere attributen die in China op straat worden geparkeerd. Af en toe passeert er een elektrische brommer die geen geluid maakt, dat is oppassen!
We krijgen de lunch bij locale bevolking thuis. Dat was weer smullen. We leren elkaar ook steeds beter kennen; een reisgenoot vertelde dat hij thuis de oudste was en zich altijd verantwoordelijk moest gedragen, daarna is hij getrouwd en kreeg kinderen dus de verantwoordelijkheid bleef. Op zijn 50e verjaardag vond hij dat hij genoeg het goede voorbeeld had gegeven en vroeg hij om een joint. Deze kreeg hij pas met vaderdag maar moest opgerookt worden voordat oma kwam ;-)
Tijdens de terugreis met de stadsbus worden we door een oudere Chinese vrouw uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Ze geeft ons verse Chinese dadels die een beetje smaken naar appel. Dan blijkt Jeroen een worm in zijn dadel te hebben en zijn ze ineens niet meer zo lekker.. De vrouw schrijft op een stuk krant haar adres en hoe we er met de bus kunnen komen. Wat een lieverd is het! Na een uur bereiken we The Temple of Heaven waar we opnieuw een uitdaging aangaan met de klok. Eens kijken of het ons gaat lukken de tempel binnen 1,5 uur te zien. Het is een heel groot gebied met een park en verschillende tempels. De lokale bevolking speelt spellen op de rand van een overdekt voetpad. Chinese chess en kaarten.
De tempel is prachtig. Voor het eerst raken mensen in de groep elkaar kwijt en dat resulteert in een hilarisch verhaal van Ingrid over haar zoektocht terug naar het hotel en de redding door een tuk-tuk man die haar nog op tijd terug kan brengen. Als alles symmetrisch is gebouwd zijn uitgangen moeilijk te herkennen en is het goed een kaartje van het hotel bij je te hebben. Ingrid had al vizioenen over mannen in smoezige steegjes en alleen achterblijven in Beijing. Super trots dat ze het alleen heeft kunnen oplossen en ons sappige verhalen kan blijven vertellen!
Weer in het hotel is het vlug de rugzak pakken; ons avontuur in de nachttrein gaat beginnen..
In de bus naar het treinstation leren we hoe je 'erg moe' in het chinees moet zeggen: hang lee. Hier maken wij al snel very hang lee van wat Helen, onze reisleidster, erg grappig vind. Je verbaast je iedere keer weer hoe snel Helen zich in de mensenmassa vooruit snelt en wij als 'logge Hollanders' haar proberen bij te houden. Het treinstation is groot en onze rugzakken en tassen te zwaar. Ieder moment van even relaxen lijkt ons te worden ontnomen, net onze bepakking in de wachtruimte af gedaan met het idee nog ruim een uur te moeten wachten, blijken we na 5 min al in de trein te kunnen. Dus maar vlug weer alles op onze rug gehesen en naar de trein. Het station is hypermodern en mega. De trein ziet er ook modern uit. Er zijn 14-15 wagons met in iedere wagon 10 compartimenten. Ieder compartiment heeft 6 bedden. Er loopt 1 lange gang langs de compartimenten. Aan de uiteinden van de wagon een 'keukentje' waar je heet water kan tappen en de toiletten. Alle voorstellingen die ik ervan had blijken niet te kloppen, de vloer is schoon, de bedden oké, de temperatuur goed en de toiletten ook goed te gebruiken.
En wat een lol kun je hebben samen in zo'n trein.. De foto's op mijn camera spreken voor zich, helaas kan ik die nu nog niet uploaden.
Ons diner bestaat uit noedel-soep en chocoladekoekjes van onze britse groepsgenoten Tris en Beth.

Geschreven door Saskia.op.reis