Na nog een dag genoten te hebben opende boot zijn we 11 januari weer aan land gegaan. Dit was nog best wel een gedoe. De planning was dat we vroeg in de ochtend aan zouden leggen en we rond 09.00 de boot af konden. Maar om 07.00 uur kregen we van de kapitein te horen dan de haven gesloten was en we er niet in mogen vanwege hoge golfslag. Een echte planning was er nog niet. Uiteindelijk kregen we rond 10.00 te horen dat de haven weer open gingen maar dat we nog moesten wachten totdat een andere boot er uit was en we de locale loods konden oppikken. Om 12.00 lagen we eindelijk aan de kade en mochten we in groepen van de boot. Wij waren zo’n beetje de laatste groep dus pas rond 15.00 waren we op de wal.
Ondertussen werd duidelijk dat veel mensen hun vluchten niet meer gingen halen. Wij hadden gelukkig geen stress want hadden nog een nachtje in een hotel in Santiago geboekt. Het idee was om de stad nog te gaan bekijken maar dat is er helaas niet meer van gekomen.

De volgende dag hoorde we van andere Nederlanders die we op het vliegveld tegen kwamen dat de golfslag waarschijnlijk niet de daadwerkelijke reden was van de vertraging. Er was op het moment dat wij aan hadden moeten komen een gewapende overval bezig/geweest bij de haven waarbij een aantal zeecontainers zijn gestolen. Of onze kapitein dat ook heeft geweten en oever geen onrust wilde veroorzaken… we zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen.

De vlucht naar huis was lang maar ging zonder oponthoud en vrijdag stonden we weer op Nederlandse bodem. Fijn om vrienden weer te zien en mijn katjes weer te mogen knuffelen.

Het was een fantastische reis langs de kust van 3 mooie landen en over de oceanen naar Antarctica.
Echt een “once in a lifetime” ervaring en voor altijd een mooie herinnering

Op naar een volgende nog onbekende bestemming en een nieuw avontuur….

Geschreven door Sandracruise2022