Daar gaan we weer…. Wekker om 4:20 en 5u vertrekken we richting het airport. Vier rugzakjes mee. Deze keer in terminal 2, voor de binnenlandse vluchten. We zijn lekker op tijd. Kopje koffie met een pain au chocola. Joost heeft kennis gemaakt met zijn nieuwe ondergoed en merkt dat die toch wat strak zitten🫣.

Onze vlucht vertrekt om 7:50, om 7:35 worden we opgeroepen en lopen we, samen met een ander gezin naar ons vliegtuig van Auric air UI611. Het is een propellervliegtuigje. Naast de piloot en de co piloot is er plaats voor 12 personen. We zitten met 9 personen en de twee piloten. De piloten maken het raam nog even schoon met een flesje water, om 7:41 komt het vliegtuig met wat gekraak in beweging. We zijn toch wat gespannen en met zweethandjes gaan we de start tegemoet. 20 minuten over zee en dan boven het vaste land. We zitten zo’n 6000foot hoog (dat weet je dan weer als je vlak achter de piloot zit).

Na 1,5 uur landen we op het vliegveld van Arusha. We worden voorgesteld aan onze gids voor de komende dagen: Karim. Karim neemt ons na 10 minuten al mee naar een souvenirwinkel. Handig, want het is toch wel koud. Joost heeft nog geen warme trui, dus die wordt gekocht. Evenals een handtas die we steeds mee kunnen nemen als we uit de auto gaan. Karim vertelt over het leefgebied van de Masai. Daar gaan we nog een keer naartoe. Maar eerst lunchen we bij een kunstwinkel, waarbij de opbrengst gaat naar de community. Zie daar maar eens iets niet te kopen. Met een houten giraffe, twee bakjes en een kunstwerk van een olifant en de Kilimanjaro rijker gaan aan we weer door, althans eerst nog even de lunch die in een soort van surprisebox wordt opgediend😃.

Eenmaal bij het natuurpark Tarangire, koopt Karim de entreekaarten en wordt de auto gesprayd tegen de muggen. 🦟 Na een paar meter ontmoeten we een apenfamilie, vervolgens een Olifant, Zebra’s, een Wartall, struisvogels en dan zien we onder een boom een leeuwin liggen te slapen.

Karin vertelt ons dat we nog 3 uur moeten rijden naar onze slaapplek, dus off we go... Een man loopt de straat op met rijdende bus en probeert de vissen te verkopen die hij zojuist uit het meer manyara heeft gevangen. Karim vertelt dat het In de nacht gevaarlijk is om te rijden: dan lopen de olifanten de doorgaande weg op weg naar het meer om te drinken.

We rijden om Lake Manyara heen, volgens Karim overigens geen zwemwater: hier zwemmen nijlpaarden en slangen vrolijk rond. We zien voetballende jongeren langs de weg. Als we even stoppen voor de apen langs de weg, komen de jongens gelijk op de auto af en roepen om geld. We komen langs rijstvelden en moeten door water omdat de weg is ondergelopen door Rivier Margara. Daarom zitten we vannacht in een ander resort dan geplans: Riff valley. Een prachtig resort opgebouwd op de terrassen aan de voet van de berg. Het is pas 7 maanden open, een prachtige plek. We merken dat we best moe zijn, maar moeten even volhouden tot het eten om 19:30. Dus even borrelen, relaxen en dan aan tafel. Tijdens dat relaxen zijn Joost en Julian in slaap gevallen. Dus eten en dan maar gauw echt naar bed.

Het eten is simpel maar prima. De broccoli soep doet ons denken aan oma Greet. Daarna rijst met curry en kip. Om 20:45 liggen we in bed. Even wat lezen en dan lekker 😴.

Geschreven door Sagittas.reisverhalen