Na het ontbijt zijn we bijna klaar om naar het witte huis te gaan. Julian krijgt een bloedneus die in eerste instantie gelijk is aan anders. Toch blijft het nu stromen, er lijkt geen einde aan te komen. Joost gaat naar 15 minuten toch maar even naar de receptie. Ik hoor ambulance in de verte, maar heb niet door dat die voor ons is. Binnen 10 minuten staan er 2 ambulances voor de deur en dan staan er 4 ambulance broeders in onze kamer. De bloedneus lijkt net wat te zijn gestopt (zal je net zien). Zijn bloeddruk wordt gemeten, gaasjes worden aangesleept en instructies worden gegeven. We krijgen de keus om naar het ziekenhuis te gaan of te blijven en tot rust te komen. We kiezen voor het laatste. We blijven voorlopig op onze kamer en doen rustig aan. Ons geboekte tour in de Capitol annuleren we. We zien wel hoe de dag loopt.

Rond 11:45 hebben we er vertrouwen in en gaan we met de bus naar het witte huis. Wat een uitgestrekte stad is dit. In het presidential park vinden we het witte huis: toch wat kleiner dan gedacht. Via het park lopen we naar het Ronald Reagan gebouw: daar lunchen we, maar eerst door de security. We lopen naar het Washington Memorial en weer een stuk met de bus naaf het Capitol. Pepijn heeft echt last van de warmte: 32 graden inmiddels. Hij gaat zitten waar hij kan. Bij de Botanical Gardena doen we een sanitaire stop. Dan zijn we gaar en besluiten we niet met de bus maar met een Uber naar het hotel te gaan. Met Julian gaat het goed, wel wat moe, maar het voelt weer rustig.

Joost en Feline maken een pitstop bij de lekkerste cupcakes van de wereld: althans als ik de ambulance broeder mag geloven.... en het klopt, ze zijn echt fantastisch. Smullen maar.

Geschreven door Sagittas.reisverhalen