En we staan fit weer op! Om 10:45 melden we ons bij de organisatie van het raften. We krijgen lifejackets en de kids ook een helm. Naast 3 andere gezinnen, gaat er een groep van 18, iets te zware, Amerikaanse dames mee. De dames krijgen van zowel Joost als Julian regelmatig een bijnaam.... We rijden met een gele schoolbus op volle snelheid ongeveer 20 minuten de bergen in. De reisleidster probeert ons van alles te vertellen, maar de ramen staan open, de motor ronkt.... we horen er niks van.

We hebben een blauwe raft met nummer 130. We hebben een groepsreis geboekt van level 1 en 2. Het eerste deel is super leuk met level 2. De dames boten zijn zwaar
en zitten regelmatig vast tot hilariteit voor ons. We moeten af en toe wachten, maar dat geeft ons tijd om lekker te gaan zwemmen. We lunchen met de hele groep. Simpel, maar prima en verbazen ons over de hoeveelheid koekjes (die flink zijn ingekocht) die de dames naar binnen werken. Van twee raften wordt een glijbaan gemaakt. Pepijn neemt z'n kans schoon.

Het laatste deel is weer lekker actief, als we vastzitten op een rots dan lukt het ons wiebelend los te komen. Pepijn is onze mascotte voorop de boot, hij is klaar met peddelen. Om zes uur zijn we super trots op ons avontuur. De foto’s die onderweg zijn gemaakt bestellen we na. Douchen, biertje, relaxen en eten. Wat een geweldige en fantastische dag. De airco van de bovenburen druppelt op die van ons.... een gigantisch kabaal waardoor Julian niet kan slapen. Julian en Joost maken een nachtelijk ommetje en gooien een handdoek op de airco. Nu kunnen we allemaal rustig slapen. Welterusten....

Geschreven door Sagittas.reisverhalen