Maandags was het weer druk, want tijdens het weekend in SLC heb ik niets aan school kunnen doen, dus weer hard aan de slag! Met maandagavond meteen iets leuks. Kenya had aan Joie en mij gevraagd of wij mee wilden helpen aan de internationale avond van hun kerkgroep. Tuurlijk wilden wij dat! Ik vind het leuk om mijn land te vertegenwoordigen en Amerikanen over mijn land te leren. Als extra had ik online wat Nederlands eten besteld: beschuiten, muisjes, hagelslag, drop en natuurlijk stroopwafels. Alles in kleine stukjes, zodat iedereen kon proeven, want er waren heel veel studenten. De stroopwafels waren onwijs populair en waren dan ook zo op. Drop was minder in trek: zwart, plastic, 'kun je dat eten?'. Gelukkig waren er wat studenten die het kenden, dus die gaven het goede voorbeeld. Een paar waren zelfs in Nederland geweest voor hun missie, dus dat was helemaal leuk! Eén meisje sprak zelfs redelijk goed de taal en dat was best raar. Normaal gesproken praat ik alleen Nederlands op internet, m'n telefoon en via Skype, maar niet 'in het echt'. Het was super gezellig en het werd erg gewaardeerd dat we dit deden. Gelukkig voor mij was de helft van de drop over en ik kan waarschijnlijk tot aan mijn vertrek nog beschuit met muisjes eten; m'n lievelings (met komijnenkaas op een gedeelde 1e plaats). Ik heb die avond weer gezien hoe goed religie kan binden. Alle mensen waren super aardig en geïnteresseerd. De waardering van één van de bisschoppen gaf me echt een goed gevoel en alsof ik er toch een beetje bij hoorde. Dat hij drop lust is een extra pluspunt!

De rest van de week was weer een drukke studie-periode. Op vrijdagmiddag ging ik weer een uitstapje tegemoet! Voor mijn hindoeïsme klas moeten we een tempel bezoeken en er een opdracht over maken. Met een klasgenootje had ik afgesproken om dit weekend naar Spanish Fork te gaan. Zij woont daar in de buurt en was ook van plan om dan naar de tempel te gaan, want dat wekend is het ook Holi-festival; het Festival of Colors. Een Hindoeïstisch feest om de lente te vieren. Met haar en haar ganggenootje 3,5u in de auto gezeten op weg naar Payson (haar woonplaats). Vrijdagavond hebben we iets super leuks gedaan. Ciara (klasgenootje) had ergens in haar huis een bos volle heliumballonnen gevonden en had het idee om gevoelens/geheimen daar op te schrijven en ze dan letterlijk los te laten. Met ons 3, haar zusje en een vriendin en zo'n 12 ballonnen de auto in, rond een uur of 22u. Door de bergen naar een mooie open plek. Het was prachtig: donker, helder met enorm veel sterren en omgeven door bergtoppen. Dat zul je in Nederland nooit meemaken en die bergen blijven prachtig! Zelfs deze kleine uitstapjes maken dit grote avontuur erg bijzonder.

Zaterdags was het heerlijk weer en we hadden er zin in! De auto moesten we ver weg parkeren en onderweg naar de tempel kwamen we al veel gekleurde mensen tegen die er al geweest waren. Bij binnenkomst stond er een kleine wei met dieren: wat 'Indiase' koeien en zelfs lama's! De tempel was groot en er waren ontzettend veel mensen (rond de 25.000 volgens een website). Het was enorm kleurrijk en gezellig en mensen stonden zelfs op het balkon van de tempel (die overigens ook een regenboog make-over had gekregen. Zonde eigenlijk). Nog voordat we zelf kleurenpoeder hadden gekocht, zaten we al onder door anderen. Om het uur deden ze een count-down waarbij iedereen tegelijk poeder in de lucht gooit. Het is fantastisch. Ik was ontzettend blij met m'n zonnebril en bandana voor m'n mond, maar ik denk toch dat m'n longen een kleurtje hebben gekregen.

Oh trouwens, waar ik eigenlijk voor kwam; 'observeren in de tempel', ging niet door. Vanwege het festival was 'ie gesloten.... Eigenlijk wel logisch, anders zou het binnen een bende worden, maar op de site stond niet specifiek aangegeven dattie gesloten was. Dan maar een andere keer weer terug!

Thuis aangekomen heb ik mijn haar 3x moeten wassen totdat er geen paars meer uitkwam. Het poeder zat OVERAL. Ik had een shirt van de uni aan, dus als die niet schoon wordt is het geen ramp. Ik hoop alleen dat ik m'n broek schoon krijg, want dat was een goede! (Hebben de moeders hier nog wastips????). De hele dag leek het wel alsof we verkouden waren: verstopte neus, maar wanneer we nu onze neus snoten was het paars! (lekkere info he :) ). 's Avonds zijn Ciara en Bea ('bee') naar vrienden van Ciara gegaan, maar ze gingen pas om 22u en ik was zo moe dat ik niet ben meegegaan.

Zondags zijn we rond de middag naar een klein koffiezaakje gegaan om nog een vriend van Ciara te zien voor we weggingen. Hij was erg sociaal en gezellig en we hebben vooral over studie gepraat en het bleek dat hij antropologie ook erg interessant vindt. Na zo'n 1,5u gingen we weer op weg naar 'huis'; naar Logan.

De tijd lijkt wel steeds harder te vliegen. Nog iets meer dan een maand; 4,5 week; 33 dagen en dan is het avontuur hier alweer voorbij! Maar ik ben hier eigenlijk nog lang niet klaar! Ik heb onwijs veel zin in de rondreis, om iedereen thuis weer te zien, maar dat betekent dat het voorbij is en alles en iedereen waarschijnlijk nooit meer terug zie. Maar ik heb nog 4 weken, dus ga nog volop genieten zolang het nog kan!

Geschreven door Robinopreis