Hoi allemaal,

Na de super leuke eerste dag in Myanmar hebben we het daarna iets rustiger aangedaan. We voelen toch wel de jetlag en hadden allebei kort en niet zo goed geslapen. Roan was daardoor ook ziek en dus zijn we na het ontbijt terug naar bed gegaan. Hier hebben we gerust en bijgeslapen. Aan het eind van de middag zijn we naar buiten gegaan en hebben we de stad aanschouwt vanaf het dakterras. Hier hebben we rustig spelletjes gespeeld en de zonsondergang bekeken. ‘s Avonds vielen we weer pas laat in slaap maar de wekker ging vanochtend wel al om half 7.

We zijn vandaag namelijk doorgereisd naar de golden rock in Kyaiktiyo. Na een rit van 20 km die bijna 1,5 uur duurde door de drukke ochtend spits, arriveerden we bij het busstation. Om 9:45 reden we naar Kinpun. Dit was maar 160km maar hier hebben we wel 4 uur over gedaan. We waren op de hoogte dat het openbaar vervoer hier niet snel was maar het kost toch veel energie om alles te regelen. Bijna niemand spreekt een woord Engels en bijna alle teksten zijn in de lokale tekens. Om alles te achterhalen waar we moeten zijn, wat we moeten doen enzovoort kost veel moeite.. In de bus waren we de enige toeristen en voelden we ons allebei ook niet heel goed vanwege al het geschommel. Uiteindelijk waren we om 14:30 uur in Kinpun, een plaatsje onder aan de berg waar de golden rock is. Hier hebben we even bij de KFC gegeten (waarvan we verbaasd waren dat die er was).

Vervolgens zijn we met een soort vrachtwagentje, die vol gebouwd is met kleine bankjes en vol gegooid werd met mensen, naar boven gereden. Deze wederom wilde rit over de slingerweg duurde ongeveer 45 minuten. Bovenop moesten we nog een kwartiertje lopen naar ons hotel. Na het inchecken zijn we naar de golden rock gelopen. Helaas regende het inmiddels ook maar dat hield ons niet tegen. Het laatste stuk moesten we op blote voeten afleggen. De rots was heel speciaal om te zien. Hij is helemaal bedekt met bladgoud en heeft bovenop een stoepa van ongeveer 7 meter. Hij balanceert op een klein oppervlakte op de rots onder zich. Dit is heel bizar om te zien en lijkt onmogelijk. Volgens de boeddhistische legende komt dit doordat één haar van boeddha zo is neergelegd dat de rots niet naar beneden valt. Het is in ieder geval een unieke locatie om te bezoeken. Helaas is er van een zonsondergang niet echt sprake door de bewolking en regen. Maar naast de bijzondere rots had je ook een mooi uitzicht op de bergen in de omgeving. Na het bezoek hebben we nog even bij een restaurantje gegeten voordat we teruggingen naar het hotel.

Morgen was het eigenlijke plan om door te reizen naar Naypyidaw, de “spook” hoofdstad van Myanmar. In de laatste jaren van het militaire regime had de leider een visioen gekregen dat Myanmar door een buitenlandse mogendheid werd binnengevallen. De laatste keer dat dat gebeurde viel de hoofdstad Yangon erg snel. Daarom was de militaire chef ervan overtuigd dat de hoofdstad op een strategische plek moest komen. Ze zijn in 2002 begonnen met de bouw van een nieuwe hoofdstad. In 2005 werden alle ministeries en werknemers gedwongen om te verhuizen naar de nieuwe metropool. Nadat de militaire Junta zijn macht opgaf, verdween de druk om mensen te verhuizen naar de hoofdstad.In deze stad is dus miljoenen geïnvesteerd door de regering alleen zijn er nooit zoveel mensen naar toe verhuisd. Daarom is het in grote delen van de hoofdstad heel stil en verlaten. Het enige wat hier te beleven valt is dan ook languit op een uitgestorven 10baans snelweg te gaan liggen.

We gaan hier niet meer naartoe omdat de reis er naartoe ingewikkeld en heel lang is. Het leek ons leuk om een keer te zien maar het is geen 14 uur reizen waard. We kiezen er daarom voor om meteen door te reizen naar Bagan zodat we iets meer tijd en rust hebben en niet 2 volle dagen in de bus zitten. Hopelijk loopt dit plan morgen allemaal soepel. Slaap lekker alvast!

👋 Nick & Roan

Geschreven door Roan-en-nick.op.reis