Vandaag hebben we onze rondwandeling weer opgepakt bij de Hofberg. We kopen een combikaart voor Het Sissi museum, de Silberkammer en de Kaiserappartements. We krijgen daardoor een beeld van het leven van de Habsburgers in de tijd van Sissi. De enorme hoeveelheid verschillende soorten porseleinen serviezen, gouden- en zilveren bestekken, tafel versieringen, waaronder honderden gouden grote kandelaars. Er konden wel 500 mensen aanzitten aan de dis. Daarna kwam het Sissi museum. We kennen natuurlijk allemaal de drie films van Sissi en Frans Joseph, alles leek daarin bijna een sprookje. Maar niets is minder waar, Nadat haar twee jarige eerste dochtertje Sophie was overleden kwam ze steeds vaker in zware depressies terecht, en kon ze het hofleven en de daaraan verbonden verantwoordelijkheden amper meer aan. Ze zonderde zich steeds vaker af en leefde in haar eigen wereld, en toen haar zoon Rudoph zelfmoord had gepleegd verscheen ze zelden meer in het openbaar. Haar eigenlijk trieste leven eindigt wanneer ze op straat vermoord word door een anarchist en heeft ze eindelijk de rust gevonden die ze vele jaren gewenst had.
Daarna bezoeken we nog de keizerlijke appartementen en is het plaatje compleet.
(We mochten in het Sissi museum en de appartementen geen foto’s maken maar Peter heeft het toch gedaan. Ohhhhh)
Eenmaal weer buiten vervolgen we onze weg en lopen langs de Stallen van de Lippizaners, we zagen alleen maar paardenkonten, en vandaar naar de Burggarten, waar we ineens Mozart tegen het lijf lopen, nou ja bij wijze van spreken. Een groot mooi standbeeld staat midden in het park. Met daarvoor een grote G sleutel van bloemen.
We lopen verder naar de Staatsoper en besluiten om een rondleiding te doen. Een kaartje voor een opera zit er niet in (kosten €250,— pp) maar even genieten van alle pracht en praal is erg leuk. We horen van de gids leuke wetenswaardigheden en bewonderen de vele etages. We krijgen ook een kijkje achter de coulissen en horen dat de decors 11 meter naar beneden kunnen zakken en ook naar links en rechts en naar voren en achteren, zodat de wisseling tussen de decors sneller verloopt. De totale hoogte van deze coulissen is 54 meter. Het reuzenrad zou er met gemak in kunnen.
Als laatst bezoeken we de Karlskirche, en ondertussen lopen we op onze wenkbrauwen en zijn alle twee dood moe. In deze kerk zijn Sissi en Franz Joseph getrouwd en met een beetje fantasie zie je hun door het grote gangpad schrijden.
Het is een mooie kerk met een enorm groot hoofdaltaar. Bij binnenkomst lijkt het net of de kerk in de stijgers staat maar het is een permanente lift helemaal naar boven naar de grote koepel en kun je de fresco’s van heel dichtbij zien. Magnifiek, en wat een arbeid is dat geweest. Vanuit die positie gekeken lijken de trompe l’oui schilderingen rare platte tekeningen maar vanaf beneden gezien zijn het net echte voorwerken.
Op onze laatste krachten lopen we naar de metro op de Karlsplatz. Eindelijk zitten we heerlijk. Plots halverwege stopt de metro en iedereen stapt uit. Behalve wij want we moesten immers nog twee haltes. Wat wij niet hebben begrepen van de dame die iets omriep was dat de metro niet verder ging. Daar zaten we dus in een afgesloten lege metro. We hebben maar op de alarm bel gedrukt en na een tijdje kwam de machinist en vertelde ons dat we hadden moeten overstappen. Gelukkig reed de metro even later weer terug naar het vorige station en konden we eruit. Wat een ervaring.
Het was weer een mooie dag en we hebben veel gezien, morgen gaan we weer verder.

Geschreven door Peterendorienscamperreizen