Na Vang Vieng zijn we met een 'sleeper bus' naar Luang Prabang (Laos, red.) gereisd. Het ironische van deze bus is dat je er onmogelijk in kan slapen. De 'bedden' zijn van het formaat kabouter en als je achterin moet slapen, zoals wij, lig je met z'n vijven tegen elkaar aan. Gelukkig kwamen we eerder dan gepland aan (rond 5 uur 's ochtends?) en toen hebben we gelijk maar een bezoek gebracht aan de Alm's giving. Dit is een ritueel voor jonge monikken, die elke ochtend met zonsopkomst een optocht door de straten van de stad lopen. Omstanders kunnen dan rijst en koekjes in hun mand deponeren in ruil voor een wens. Wij hebben hier om half 6 's ochtends ook wat rijst geofferd. Vervolgens gingen we op zoek naar een guest house om te overnachten. Dit ging best lastig in de vroege ochtend, omdat vele nog gesloten waren en inchecken meestal pas 's middags mogelijk is. Na enkele tijd vonden we toch een jongen, waarvan zijn moeder een guest house bezat (met airco!). We hebben in de middag een saaie tempel bezocht en hebben ons visum voor Vietnam aangevraagd bij het consulaat. Tot slot hebben we met zonsondergang nog een grote heuvel midden in de stad beklommen voor een spectaculair uitzicht. De tweede dag zijn we met een minibusje naar de Kuang Si watervallen gegaan, omdat dit de nummer 1 activiteit is op TripAdvisor. Daar zijn wij het volledig mee eens, dit is werkelijk een 'must see' in Luang Prabang. 's Avonds hebben we ergens in een cafeetje voor backpackers nog een film gekeken (The Great Wall, 2016). De laatste dag in Laos was aangebroken en hierop hebben we eerst het oude koninklijk paleis bezocht. Mooi, maar niet heel indrukwekkend. Daarna was het tijd om onze visums op te halen op het Vietnamese consulaat, zodat we 's avonds met een klein vliegtuigje naar Hanoi konden vliegen.

Geschreven door Op.reis