Ik moet eerst al lachen om de 'originele' naam van de camping. Ze heten allemaal het ‘bos’, of ‘de pijnbomen’ of de naam van de stad/dorp. Maakt natuurlijk verder niets uit, maar het intrigeert me wel. Het is een redelijk grote camping, aardige dame bij de receptie. Een van de weinige keren dat de receptie de hele dag open is, lekker makkelijk, want vaak zijn ze tussen 12:00 en 14/15:00 uur gesloten. Ze begon automatisch in het engels, da's op zich al heel aardig voor een Fransman, alhoewel ik me steeds beter red ik het Frans, zit er weer helemaal in en het gaat me redelijk makkelijk af. Van de week ook zomaar iemand langs het water aangesproken om te vragen naar een visvergunning en hoe dat werkt voor een buitenlander. Leuk was dat de man langzaam sprak, waardoor ik hem echt letterlijk kon volgen, dat schroeft je zelfvertrouwen wel een eindje op hoor😉.
De plaatsen zijn voorzien van kiezel en afgezet met hegjes, die het laatste jaar waarschijnlijk niet zijn geknipt, maar des te meer privacy heb je en de plaatsen zijn vrij ruim, dus we zijn best wel tevreden. Vanmiddag wilden we naar het meer lopen, maar als je de verkeerde kant op loopt, dan loop je dus een lekker eind, maar kom je niet bij een opening in het hek, waardoor je bij het strand kunt komen. Terug bij de camping zagen we de richtingaanwijzer, 100 meter te voet 😂😂, wij hebben zo'n twee kilometer gelopen en zijn toen maar weer omgedraaid. Dus toch nog maar even gaan kijken. Het is niet echt een strand, het is een kleine zandplaats waar je kunt vertoeven, leuk voor de jeugd! Morgen gaan we op de fiets langs het meer en eens kijken wat er verder te zien valt.
Geschreven door Monique.op.vakantie