Weer niet goed geslapen, hoorde weer die stomme gekko' s roepen naar elkaar.
Ontbijt was weer hetzelfde. Bananen pannenkoek.. Is een beetje het enige wat goed te eten is.
Om 9 uur moesten we bij de receptie melden voor het snorkelen.
Om kwart voor 9 zaten we in het huisje toen ze het wilde schoonmaken. We vroegen of ze even konden wachten tot we weg gingen. Maar het duurde even voordat hij het begreep.
De Engelse taal is hier minder dan op andere plekken..
Uiteindelijk was het even voor 9e toen we naar de receptie gingen. De boss stond er al en we hadden afgesproken dat we deze dag geen scooter hoefde te betalen omdat er naar de beach moesten voor de snorkel trip.
Daar aangekomen volgde er hem langs de rotsen naar een vissersboot.
We waren blijkbaar de enige die mee gingen.
Met uitvaren uit de haven merkte we al wat golven maar zodra we de haven uit waren moesten ik echt mijn tas vasthouden. De visser probeerde beetje de golven vermijden door ze schuin te pakken enz maar nat werden we wel.
We gingen eerst naar Manta point de plek waar de manta's zaten.
Welke vlakbij de rotsen lag en waar al heel wat bootjes lagen.
De golven waar hier ook hoog en ik durfde er echt niet in. Nadat Johan meerdere snokelaars zag is hij erin gegaan. Vanuit de boot erin springen.. Ik dacht o jee hoe moet hij erin? Maar daar was gelukkig een trapje voor 😥
Ik ben er niet ingegaan, de golven waar zo hoog dat de bootjes soms achter de golven verdwenen. De mensen op de bootjes schreeuwde naar se snorkelaars waar de manta's waren en hele horde mensen zwom dan die kant op. Zo ook johan.
Ik zag vanaf de boot ook de manta's zwemmen omdat ze best aan de oppervlakte komen en die zwarte ronde dingen zijn niet te missen in het water.
Johan wilde in eerste instantie weer aan boord en zei dat hij twee manta's had gezien. De visser stuurde Johan weer naar een andere manta die even links van ons zwom. Dus Johan weer zwemmen!
Daarna kwam hij aan boord en al gauw sloeg de sfeer om. Want er naderde ineens hele grote golven. Alle bootjes inclusief wij zette de motoren aan en haasten zich om weg te komen daar.
Omdat de golven zo hoog waren en je mee surfte op de golven wist je niet wat er achter zat. In ons geval was dat een andere boot🤤😲
We hoorde een krakend geluid en zagen dat de andere boot met zijn punt erin gevaren was. Hoe ze er hier mee omgaan.. daar kunnen Nederlanders nog van leren. Geen gezeur over verzekering of gescheld. Maar gewoon lachen en doorgaan.
Je zag duidelijk dat de zijtak die zorgt voor stabiliteit een tik had gehad en bungelde er maar een beetje bij..
We waren ondertussen onderweg naar het volgende punt waar de golven rustig waren.
De golven werden ondertussen minder en we kwamen even bij van de angsten die we hadden van de golven. Johan zei: je moet niet nadenken als je tussen die golven zwemt. Je zag hem nadenken en zei toen lachend; o nee dat kan jij niet, je denkt altijd teveel na, is dus maar goed dat je niet gegaan ben..😙
Aangekomen op de nieuwe snorkel plek waren al die snellere bootjes al lang aangekomen daar.
Ik ging ook het water in, we waren op cristal bay.
De vissen hier zwommen wat dieper en zagen diverse soorten.
Veel maanvissen en ook 1 met allemaal witte stippen.
De bodem was wel wat mooier dan in gili meno wat misschien komt omdat het hier te diep is om op te staan.
We hebben niet super lang gesnorkeld ( hand in hand) dus naar het volgende plekje.
Hij wilde bij een volgende baai stoppen maar zeiden dat ie naar de mangrove kon gaan.
Deze tocht duurde wel wat langer, we zagen het plekje met de schommel waar we geweest waren en zagen de berg die we opgegaan zijn.
Aan de kant waar we vaarde ( kant van nusa penida) zag je heel veel ritsen die golvend waren geworden door al dat water wat er tegen aan was gegaan.

Bij de mangrove werd de boot vast gemaakt aan andere bootjes en werden we richting land gestuurd. Zodra ik de eerste keer onder water was zwommen de visjes ong 10 cm groot een hele school om me heen, kon ze bij wijze gewoon aanraken. Dat was wel heel mooi om te zien. We moesten van de boot af zwemmen wat later bleek omdat het daar ondiep werd zodat je kon staan. Maar zover ben ik niet gekomen. Ben in de buurt van de boot gebleven want voelde de stroming en wilde niet te ver afdrijven of terug moeten zwemmen. Heb zelfs even aan de boot gehangen ( aan de kant die nog heel was...) om uit te rusten. Ik snorkelde weer zonder snorkel en daardoor werd ik wel snel moe. De flippers waren korter als in gili meno en vond me zelf ook niet echt vooruit komen. Johan zei later tegen mij dat het kwam omdat ik tegen de stroming in aan het zwemmen was. Ik had helemaal niet door welke kant die op ging had ik geen tijd Voor, had telkens andere dingen aan mijn hoofd. Zoals aan land komen, bij de boot blijven en ademhalen.
De bodem was weer kleurrijk en erg wisselend van koraal. Zoals hele grote ronde.
De vissen bleven wel veel bij elkaar, zoveel als in het begin zag ik maar 1 keer. Verder zwommen ze wat dieper en bewogen ze mee met de stroming.

Ik ben op een gegeven moment aan boord geklommen omdat ik Píjn in mijn voeten kreeg van de flippers. Johan vervolgde ook later en vaarde terug langs de noord kust van lembongan naar de westkant. We vaarde langs andere bootjes maar ook grotere waarvandaan hele hordes Chinezen op zaten en vanuit daar op de banaan gingen of mee snorkelen. Wat wel of met een reddingsvest gedaan werd of aan de boot hangend en alleen hoofd onderwater ( kunnen niet zwemmen 🤣)
De meeste Chinezen verblijven ook op een resort en doen niks anders dan alles volgen wat er kan en blijven ook maar bij elkaar.

Aan land weer de scooter gepakt en terug gereden. Zijn toen gaan lunchen bij een tentje in het straat naar mushrooms bay.
Waar ik lekker een frikandel speciaal heb gegeten en Johan een burger. Daar nog gepraat met een Hagenees die zijn baan had opgezegd en rond reist om kennis op te doen voor werk.
Zijn daarna een ticket wezen regelen voor de overtocht. Afdingen werkte dit keer niet..was 350 000 voor 2 personen. Nou ja, moet maar. Anders misschien 50 000 minder betaald maar dan pas om 4 uur weg gekund.
Bij terugkomst in het huisje even gechilled bij het zwembad en doorgegeven dat we een dag eerder weg gaan. Tevens gevraagd of ze Sandy 's beach club konden bellen voor een pick up. Zij kwamen om 18 uur ons ophalen en stonden buiten al te wachten dus was lekker makkelijk.
Aangekomen daar kregen we een mooi plekje bij het zwembad met uitzicht over de zee. De zon was al onder helaas maar was zo bewolkt dat het niet veel aan was.
We kregen de kaart en viel tegen hoeveel erop stond. We bestelde een voorgerecht en allebei een bintang Radler.
Na het voorgerecht kwam het hoofdgerecht en die van mij waren eigenlijk gewoon vissticks maar dan in het groot.
Toen we om dessert kaart vroegen begreep ze het eerst niet. Moesten weer iemand roepen en diezelfde kwam weer. Na het zeggen van ice cream begreep ze het. Kregen we weer dezelfde kaart, maar daar stonden toch geen toetjes op?
Bleek de achterkant ook een menu kaart te bevatten 🤓 waar de dingen stonden die wel wel wilde Hebben! Zoals grill of pasta..😔
Maar ja niks meer aan te doen... toetje werd een trio van Lemon, brownie en crunch ( appeltaart)
Nadat Johan had betaald had de caissière geen aandacht meer voor hem. ( hij vroeg over een drop off) gelukkig stond ik op dat moment een review in te vullen dus gelijk even erbij gezet dat ze moeten op letten als klanten wat nodig hebben ( ook omdat we 1000 keer aan het seinen waren voor menu, drinken ofzo)
De drop off ging gesmeerd en zaten met jaja chinezen😂
Thuis de tas alvast een beetje ingepakt en op tijd gaan slapen na een aflevering op Netflix gezien te hebben.

Geschreven door Mirandajohan.op.huwelijksreis