Na een heerlijke nacht slapen is het zover! Engeland!
Om 6:00 de wekker, maar die gaat om 5:00 al af. Gelukkig heb ik goed geslapen en heb ik nu alle tijd om mijn spullen in te pakken. Om 6:00 gaat de intercom, dus haast mij naar buiten voor de binnenkomst in Hull én een iets te dure koffie. Genietend van het uitzicht besef ik; ik ben op vakantie!
Als ik naar mijn hut terug ga is de rij voor de koffie laaaaaang. Die kan ik al op zak steken.

Om 08:45 tussen alle motorrijders de boot af en langs de douane. Daarna volgt een dodemans rit van de haven naar het centrum van Hull. Links rijden, slecht asfalt, gruis in de goot én auto’s die met 90 km langs je razen. Welcome to England!

In Hull scoor ik nog een paar waterdichte sokken bij een outdoorwinkel. Ik vraag netjes of ik mijn fiets binnen mag zetten. Het mag en er blijft permanent een winkelbediende bijstaan. Wat attent. Daarna snel pinnen aan de overkant en gaan met die banaan!
Rond 10:00 volgt de hoge brug over de Humber en het begint zowaar wat te regenen.

Na zo’n 20km rijd ik over glooiende heuvels met prachtige vergezichten! Holle wegen en kleine dorpjes voeren hier de boventoon. Maar wat is het hier prachtig. Genieten van deze relatief korte fietsdag door Lincolnshire.

Om 15:30 zoek ik een winkel voor boodschappen, maar dat blijkt nog niet zo makkelijk. Veel dorpjes hébben helemaal geen buurtsupertje. Het zijn vier huizen en kerk. 5 km vóór de camping in Barlings vind ik toch een supermarkt.

De camping is prachtig! Maar tijdens het inchecken begint het vreselijk te regenen en al mijn spullen inclusief tent worden drijfnat. Wel kan ik mijn jas testen: die is geslaagd.
De eigenaresse vraagt of ik ga koken of uit eten wil. Ik wil fish&chips eten en de lokale brouwerij had een eetgelegenheid dus no problemo. Denk ik.
Mevrouw bied aan om even te bellen, want zij is er niet helemaal zeker van. Nee, geen fish & chips daar. Ze schenken alleen nog maar bier. Dan maar richting Nettleham voor een diner. Das toch weer 2x7km fietsen, maar vooruit.

Net als ik wil weggaan roept de eigenaresse of ik wil meerijden met een vriend van haar die die kant uit moet. Dan niet uit eten, maar wél droog en makkelijk boodschappen halen. Wat een mazzel!
Andrew vertelt mij dat mijn Engels beter is als zijn Nederlands en dat zijn oom vroeger nog in Nederland was, 75 jaar geleden zwom hij door de Rijn bij Arnhem. Bijna moet ik heel hard lachen als ik mij besef dat het om De Slag bij Arnhem gaat.
Op de terugweg krijg ik de toeristische route. Dan lekker koken; pasta met pesto en ansjovis. Na een flinke bak skyr en een banaan.

Zo douchen en hopen dat mijn tent is drooggewaaid!
Dag 1! Afgevinkt. Bijna dan, ik zit nog met natte spullen.

Geschreven door Jwkeij