27 graden en wij beklimmen op het heetst van de dag de Reschenpas!

Gisteravond hadden we al besloten om de Resschenpas etappe in tweeën te delen en in Nauders vroeg de camping te nemen. Dan kan er weer wasje gedraaid en gedroogd worden. Eigenlijk een uur te laat fietsen we de camping af en meteen begint een gelijkmatige klim die duurt tot Pfunds. Onderweg bewonderen we de Alpenweiden met waar we ook kijken voorjaarsbloemen, en vragen ons af welke bloemetjes en kruiden er wel niet in zo’n wei bloeien en vinden het niet gek dat alpenmelk zo lekker smaakt. We fietsen nog steeds langs de turqoise Inn, we genieten. Pakken nog uitgebreid koffie, krijgen we een stempel in ons paspoort en als we vertellen dat we naar Rome fietsen nog een energiereep...

Na Pfunds worden het al steiler en praten we alleen over welk verzetje we rijden. We passeren in een paar km ik weet niet hieveel keer grenzen we zijn dan in Oostenrijk, even in Italië, 500 mtr in Zwitserland en dan weer in Oostenrijk, Telfort heeft het druk vandaag.

Dan de afslag naar de pas en zien een 11 staan, oké die zal wel 11 bochten hebben dan. We beginnen te klimmen maar merken dat het heel steil is. Het is zwoegen, we fietsen op ademhaling en zien geen fietsers met zware bepakking meer, wielrenners en vooral motoren scheuren voorbij, rakelings komt die fietsbus voorbij en ik val bijna van mijn fiets. Bij bocht 5 kan ik niet meer en Joop roept net tijd pauze! en bovenin de bocht waar die schuin het hoogst ligt hang ik uitgeput over mijn stuur. Handschoenen en shirt met lange mouwen tegen de zon moeten uit. Veel te heet, ik blaas me op. Joop met zijn 28 kilo bepakking heeft er ook genoeg aan. Na een boterham, banaan en drinken, het is al 13.00 uur, kunnen we weer. Tot bocht 2, weer een energiepauze en kijken hoe sommige motors plat de bocht durven nemen. Bovenaan gekomen heet het de Norbertushohe, want de eigenlijke Resschenpas hoogte ligt een paar beklimmingen verderop maar wij nemen zoals gezegd de camping in Nauders.

Ik doe alvast boodschappen want morgen is het zondag en zoeken de camping. Missen we een bordje, geen camping te zien! We vervolgen de route, weer beklimmingen die nu met volgelopen benen helemaal niet meer lopen...had ik die fles wijn net maar niet gekocht! Na bijna iedere heuvel zegt Joop, ik zie nog geen camping want hij is er ook wel klaar mee. Dan....bij een BP tankstation bordje Alpenblick. Huh, achter een tankstation nou vooruit dat moet nu maar. Hoog achter een rij bomen ligt de camping en met stuk platte wei met aangrenzend onze eigen bloemetjes wei met Orterblick, perfect!

We kokkerellen zelf wat en als we ‘s avonds 250 mtr verderop bij een pizzeria een biertje pakken zegt de serveerster dat dit het eerste Italiaanse restaurant is. Als we naar buiten lopen zien we net voor de pizzeria het bord hoogste punt Resschenpas. Zover waren we dus al!

Wir haben es zusammen geschafft!!

Geschreven door Joopenstephaniefietsennaarrome