Effectief, met een klein bonzend hart.. Een beetje veel stress en een volgeladen auto. Klaar, klaar om naar Reit im Winkl te vertrekken mét Viktor.

Viktor slapend in de Maxi-Cosi, vertrekken we in Zonhoven rond 8u30. Om kwart voor 11 is de eerste stop langs de autostrade in Heiligenroth, Viktor heeft honger. Buikje vol kunnen we terug vertrekken. Om 13u begint hij ineens heel hard te wenen, dan duurt het lang eer je een afrit of stopplaats kan vinden. Jochen probeert hem te sussen en ik probeer snel (zaten net in vrij langzaam verkeer) een parking te vinden. Een dikke kaka-pamper was de oorzaak, maar ook een klein hongertje. De laatste stop doen we vlak onder de kerk, waze had ons van de autostrade afgestuurd door file dus dit leek ons een rustige eetplaats.

Rond 19u kwamen we aan in Rottau aan de Messerschmied. Een hele volle tafel met Matthias & co, Jesse & co, Tante Annemie en Nonkel Eddy en de opa en oma. Viktor kreeg veel belangstelling en genoot duidelijk van de vele oogjes op hem gericht. Hij lachte bij alles wat Andreasje zei :)

We aten beide een schnitzel en reden tegen 21u verder door naar Reit im Winkl. Weber am Gastein, het appartementje wat we geboekt hebben. TOP!

Zo zo trots op onze kleine vriend! Een lange dag in de auto en hij was zo flink geweest. Maar echt, een beetje rondkijken, zichzelf bezig houden, slapen, alles deed hij zo flink!

We geven Viktor eten, laden de valiezen uit en vallen alle drie als een blok in slaap.

Geschreven door JK-travel