Om 10 uur vanmorgen verzamelden alle vrijwilligers zich. Ze kwamen van Aleh Jeruzalem , Aleh Gedera en Aleh Negev. Samen rond de 25 personen. En wat denk je...Is er oa een Nederlands meisje bij, Noortje Hartman uit Veenendaal. Ze woont aan de Spaarne, vlak bij de Linge. Jannie en ik kennen haar allebei😊😊. De wereld is maar klein.

We kregen eerst een film over Aleh te zien. En daarna een rondleiding over het hele terrein die wijzelf verzorgden. Het is een prachtig terrein. Er zijn 6 huizen waar max 24 bewoners wonen. Er is een werkplaats waar ze kunnen werken. Er is een school waar 140 kinderen tm 21 jaar naar toe kunnen. Dat zijn bewoners van Aleh maar ook veel kinderen uit de omgeving die speciaal onderwijs nodig hebben. Er zijn 2 kleutergroepen waar gehandicapte kinderen en "normale" kinderen naar toe gaan. Zo vindt een prachtige integratie plaats.
Er is een zwembad wat gebruikt wordt door gehandicapte mensen, door mensen uit het revalidatieziekenhuis , door kinderen uit de omgeving die daar zwemles krijgen.
Er is dus een revalidatiecentrum waar mensen verblijven die bijv een ongeluk hebben gehad, een hersenbloeding enz enz. Daarnaast is er nog een dagopvang waar ongeveer 100 mensen uit de omgeving komen voor alle mogelijke zorg, fysiotherapie, logopedie , ergotherapie enz.
Dan hebben we nog het huis waar wij werken: hier blijven volwassenen en kinderen die 24-uurs zorg nodig hebben. En daar zijn wij dus bij de baby's. 2 jongetjes met een waterhoofd. Een heel klein kwetsbaar meisje met een bepaald syndroom. Van deze drie kinderen is de levensverwachting niet hoog. Zoals het er nu uitziet zullen ze hun eerste verjaardag niet halen. En er is een jongetje met hart en longproblemen. Hij staat op de nominatie voor adoptie.
De tuin bij Aleh Negev is prachtig. Met planten die heerlijk ruiken. Er wordt veel gewandeld met de bewoners. Ze laten hen de planten voelen en ruiken. Er zijn waterpartijen, je hoort het geluid. En er zijn wind-gongen. Een tuin waar de clienten veel kunnen beleven. Als het mogelijk is, gaat de fysiotherapeut daar ook oefeningen doen met de cliënten. En er is een boerderij met paarden, allerlei dieren, schildpadden, konijnen, kippen, eenden, vogels, geiten enz. En er wordt met de cliënten gewerkt met planten ed. Het is dus een geweldig mooie locatie .

Daarna gingen we met de bus naar de Kibboets Shoval. Dit is een kibboets waar Michal, de vrijwilligers- ccoördinator woont.
Onderweg kwamen we langs een plaats Rahat, een bedoeienen-plaats. Hier wonen 70.000 bedoeïenen. De Israëliërs hebben geholpen om voor hen een goede woonplaats te creëren waar ook goede voorzieningen zijn voor bijv hun kinderen zoals scholen en medische zorg ed. Sommige mensen hebben hun schuur of garage ingericht als bedoeïenen tent met kleden op de grond ed.

Toen we bij de kibboets aankwamen, kregen we daar eerst een heerlijke lunch aangeboden. Daarna vertelde een mevrouw een stukje geschiedenis van de kibboets. Ze kwam in 1944 naar Israël en ze ging in 1946 met 20 mensen naar de Negev om de kibboets daar op te zetten. Er was helemaal niets. Je ziet een paar foto's uit de begintijd. En nu.....na 72 jaar is dit een prachtige plaats, met mooie huizen, tuinen, bomen en heel veel groen. Ook daarvan zijn een paar foto's. Er is een winkel, er zijn scholen. Een andere mevrouw vertelde dat ze in de jaren 60 naar deze kibboets kwam als vrijwilliger. Ze trouwde met een israelier. Toen ze kinderen kreeg, bracht ze die naar het kinderhuis waar die kinderen gingen wonen. De moeder ging erheen om de kinderen te voeden. En van 4 tot 8 mocht ze ook bij de kinderen zijn. Daar had ze ook tijd voor na haar werk want koken en wassen hoefde niet. Dat gebeurde centraal. De moeder werkte zelf bij de koeien. Tegenwoordig gaat dat niet meer zo en wonen de kinderen thuis. Daarna gingen we op een kar achter een tractor het land op. We kwamen langs veel koeienstallen, kippenstallen en heel veel landbouwgrond. Ze verbouwen wortels, tarwe, aardappels. Er groeien mango's. Wat prachtig. Keek je de ene kant op dan zag je de woestijn. En keek je de andere kant op dan zag je mooie groene velden. En weer dachten we: de woestijn zal bloeien als een roos.

Na ee poos gingen we weer naar huis. We hebben veel geleerd en gezien vandaag.

Morgenvroeg vertrekken we naar Beersheva. Daar hebben we een auto gehuurd en gaan dan voor 2 dagen naar Masada, Engedi en de Dode zee.
Donderdag vertellen we daar weer over.

Tot dan

Geschreven door Jannie.en.nieske.op.avontuur.in.israel