Om 10.30 uur vertrokken onder een blauwe lucht. Eerst nog even zeezout gekocht bij de souvenirwinkel. Rustig rijdend langs de zoutvelden en weer terug (doodlopende weg).
Op weg naar Trapani, een mooie stad volgens de boekjes. Waar, maar ook uitgestorven op zondag. Door maar weer naar de lift naar het bergstadje Erica. Een must volgens het boekje.
Aangekomen om 11.55 uur moest ik mijn campertje neerzetten op een grote kale betonnen vlakte waar de hitte vanaf droop.
Hm, gekookte camper en zelf wandelen op het heetst van de dag?
Maar weer omgedraaid en de camping El Bahira (Acsi) in San Vito Lo Capo in de computer gezet. Wel opvallend dat er hier geen enkel afvalprobleem is of is geweest. Alles keurig schoon en lege vuilnisbakken onderweg.
Mooie route heuvelachtig landschap en om 13.30 uur stond ik voor de overvolle camping. Maar er waren nog een paar gaatjes voor een grote camper volgens de receptie. Maar eerst water lossen en laden. Netjes en vóór je de camping oprijdt. Daarna rondgekeken en zag al snel een (klein) plaatsje. De enige vrije plaats met zicht voor de schotel.
Inparkeren dus. T.o. de plek zat een grote (twaalf man) Italiaanse familie te eten. Onmiddellijk sprongen drie man op om mij binnen te loodsen. Was wel nodig anders had ik onmiddellijk zo’n tuinlampje (witte bol op zwarte stang) plat gereden. Totaal niet gezien. Terwijl ik aan het steken was kwam de man van de receptie aanlopen en zei dat ik hier niet kon/mocht staan. Mijn argument dat ik daar de satelliet kon bereiken was voor de Italianen voldoende om de man te overtuigen dat het goed ging. Na eindeloos steken stond ik op de juiste plaats. Pootjes uit en aan de stroom en aan de pils.

Ik zat nauwelijks of de buren stonden voor m’n neus met een bord mixed grill. Kippenpootje, twee worstjes, gebakken spek en een groene asperge omwikkeld met spek. Lekker maar veel. Ik was er nog druk bezig mee toen me een groot stuk koude watermeloen werd aangeboden. Ook lekker en de helft bewaard voor morgen.

Om 16.00 uur reuring aan de overkant. Ze begonnen de boel af te breken. Alles werd eerst schoongemaakt en dan in hoezen gestopt. De fietsdrager werd uitgeklapt en daar werden alle tuinstoelen opgestapeld. Het bleken drie families te zijn. Twee met een camper en één met de auto op visite.
Wat hebben die mensen veel bij zich.
Ondertussen was de uittocht al begonnen. De één na de ander reed de camping af en mijn buren om 17.45 uur. Ik heb ze nogmaals bedankt en uitgezwaaid. Jammer, leuke buren zijn belangrijk.
Tot na 21.00 uur bleven er campers wegrijden. Ik schat meer dan 60! Het weekend is afgelopen en men moet morgen weer werken.
Vandaag 65 Km gereden.

Maandag 18 juni 2018.
Om 10.00 uur opgestaan met weer een blauwe lucht maar wel met wolken. Raar hoor, zo’n lege camping. Mijn straatje met zestien plaatsen stond gisteren helemaal vol. Nu staan er nog maar drie campers.
Om 13.30 uur een omelet gemaakt, brood geroosterd en koffie gezet. Wat heb ik toch een idioot klein keukentje in die grote camper.
Omelet was lekker maar wilde toch voor 14.00 uur er weer uit. Nog sneller dan de mixed grill van gisteren. ’s Middags niet meer eten dan heb ik ook nergens last van. Met pilsje maar buiten in de schaduw gaan zitten.
Wat ligt er toch onder mijn camper?

Blijkt een verfrommeld bordje te zijn met: PIAZZOLA RISERVATA / RESERVIERTER PLATZ / RESERVED PITCH
Denk dat ik daar met de dubbele achterwielen over heen ben gereden. Zou die man van de receptie dat bedoeld hebben gisteren?

Dinsdag 19 juni 2018.
Opgestaan met blauwe lucht? Volgens de weersverwachting krijgen we drie dagen met donder en bliksem.
Om 10.15 uur stopt op het plekje voor me een witte bestelauto. Achterklep open en daar is de viswinkel. Moest wel snel beslissen en liet de visboer zonder een visje te kopen gaan. Hij had trouwens geen nieuwe haring.
Om 13.30 uur een kom noedelsoep gemaakt. Krijg je dorst van dus in de schaduw een pilsje. Even naar het winkeltje geweest, redelijk assortiment.
Om 19.00 uur naar het restaurant en een vriendelijke dame gaf aan dat ze vandaag mooie verse vis hadden. Maar ik heb trek in vlees, dus kreeg ik de menukaart.
Toen ik eindelijk mijn keuze had gemaakt kwam de mevrouw langs met een schaal waarop mooie vissen lagen te glanzen.
Overstag gegaan en een dorade besteld, met frietjes. Karaf koele frisse wijn erbij; nu al tevreden.
Maar het duurde en duurde en ik was de enige klant. Tegen 20.00 uur kwamen er meer mensen, mijn friet en even later zowaar mijn dorade. Ze gaan dus pas om 20.00 uur open!
Maar de vis was lekker gegrild en de frietjes knapperig en bloedheet. Enigszins tegen viel de rekening. €23 voor een visje is wat veel en niet in verhouding met de prijzen van de gerechten van het menu.
Terug in de camper het restant van de wedstrijd Rusland-Egypte gekeken en daarna naar bed.

Woensdag 20 juni 2018.
Bewolkt met kleine plukjes blauw. Drukkend warm. Wordt een luie dag. Net zoals de andere dagen.
Gisteren geen darmklachten; het gaat dus weer goed met me.
Broodje in de toaster en met Hollandse kaas (laatste pakje) opgegeten samen met twee bekers koffie.
Na de voetbalwedstrijd (jammer voor de Marokkanen) aan de siësta.
Om 18.15 uur wakker geworden en aan de Campari tot 20.00 uur.
Weer voetballen en kipfondue. Gelijk klaar en dus maar naar bed.

Donderdag 21 juni 2018.
Opgestaan met blauwe lucht. Naast me staat sinds gisteravond een lelijke oude camper met schreeuwende en ruzie makende Italianen. Niet leuk.
Eitjes gekookt, brood verbrand en smakelijk opgegeten. Ik kan er weer tegen.
Ik sta hier op een mooi plekje. Sta naast en onder een grote pijnboom en heb daardoor een natuurlijke luifel. Maar wel vrij zicht voor mijn schotel.
Elk uur van de dag is er wel een schaduwplek. Dus mijn luifel blijft opgerold in de cassette.
Nadeel: als het gaat regenen dan heb ik geen droog plekje en kan ik niet buiten zitten.
Geprobeerd de grote bijen die op de bloemen van de cactus afkomen te fotograferen.
Moet nog veel oefenen.
Om 12.30 uur kwamen er wolken en rommelde het in de verte. Volgens de meteo blijft het droog? En die heeft gelijk. Om 18.15 uur kwam zelfs de zon door.
In het openlucht restaurant een mooie zonsondergang gezien terwijl ik weer gefrituurde elastiekjes aan het eten was.
Deze waren echt lekker. Vers, geen diepvries.

Geschreven door Hymer