Ook dit verslag is bijna 20 jaar na de feiten gemaakt.

We hadden beslist om een fietstocht te maken van het Lago Maggiore naar Wildert, kwestie van een bergketen te passeren. Zoals nog altijd in 2002 moesten hotels aangeschreven worden om de slaapplaatsen vast te leggen. Er zijn 9 fietsende deelnemers en ook nog 11 familieleden en vrienden die er een korte vakantie van willen maken. Je moet dan midden in de zomer niet 's avonds op zoek gaan naar een overnachting, dat zou een fiasco zijn.
En dus vertrekken we op 5 juli met kleine busjes richting Italië. Onze volgwagen gaat ook mee, hij is volgestouwd met bagage en fietsen.
Op zaterdag en zondag hebben we een tweedaags verblijf aan het meer in Locarno. We genieten van de omgeving: we chillen wat, we gaan naar het strand en we gaan bootjevaren want op het meer zijn prachige eilandjes te bezoeken, waarvan isola Madre en Isola Bella de mooiste zijn .
Onze eerste rit gaat naar Brunnen aan het Vierwoudstedenmeer over een afstand van 155 km. Maar voor het zover is staat wel de St Gotthardpass op onze weg. We komen van een hoogte van 210m en deze reus doet het niet voor minder dan 2108m. Tot km 45 is het vals plat maar van km 45 tot km 90 is het afzien bij de beesten. Het is niet druk dus besluiten we om de laatste 10 km de grote weg te nemen, de kleine weg gaat met kasseien veel steiler naar de top. De afdaling geeft een schitterend gevoel en sneller dan gehoopt zijn we in Hotel Eden in Brunnen op een hoogte van 440 m.
De vrouwen en sympathisanten blijven nog even en zullen dan op eigen kracht terug naar huis vertrekken. We hebben later afgesproken aan een hotel in de Vogezen.
De volgende dag gaat het kilometersver langs de Zugersee. Het is mooi weer en het gaat in een vlot tempo. De volgwagen rijdt achter ons wat een veilig gevoel geeft. Maar dat is buiten de Zwitserse politie gerekend. ZIj worden op onvriendelijke toon aangemaand onmiddellijk door te rijden. Als we aan de Rijn toekomen passeren we de grens in Bad Sackingen. We zijn met 9 fietsers en een volgwagen met materiaal, maar toch moeten de douaniers hun reputatie eer aandoen door wat vervelend te doen.
De rest van de rit verloopt gezapig naar ons hotel Winzershaus in Müllheim. We zitten dan nog net in Duitsland vlakbij de Rijn die hier noordwaarts stroomt.

Geschreven door Herman.beyers.fietstochten