Voorbereiding:

De witte vlek op onze fietskaart richting Westen blijft ons toch een beetje intrigeren. En dus besluiten we om er werk van te maken ,mijn schoonbroer Jan Pacquee en ik. Zoals de laatste keren wel meer gebeurd is gaan we van Warschau naar België. Dat doen we omdat we dan geen deadline hebben voor de vlucht en ook omdat steeds grotere eisen gesteld worden aan de verpakking van de fietsen. En dat is zeer moeilijk als je met een gepakte fiets op een luchthaven aankomt.
Corona blijft wat roet in het eten gooien maar als we allebei zijn ingeënt gaan de voorbereidingen op volle toeren draaien. Niet dat het veel voorstelt want we krijgen steeds meer ervaring.
Ik ben op zoek gegaan naar ervaringen van andere reizigers maar ontstellend weinig gevonden. De enige routes die gevolgd werden waren blijkbaar de EV2 maar onze ervaringen met deze europese routes zijn niet zo geweldig. Ontzettend veel , dikwijls haast onberijdbare wegen. En dus besluit ik om zelf een route te plannen. Het wordt een route over Berlijn met een afstand van ongeveer 1400 km.

21 augustus: dag van vertrek

Vroeg in de ochtend worden we door één van de kinderen samen met de ingepakte fietsen naar de luchthaven van Charleroi gevoerd. Wat dat betreft een zeer ongebruiksvriendelijke luchthaven waar we ver van de ingang gedropt moeten worden en het nog een heel gedoe wordt om bagage en fietsen naar de ingang te krijgen.
Maar alles verloopt zoals het hoort en rond 10.30h landen we in Warschau. Daar, in een rustig hoekje, pakken we de fietsen uit, monteren alles terug zoals het hoort, hangen we de fietstassen op hun plaats en de oude reistas die we hiervoor gebruikten, gooien we in de vuilbak. De stapels karton van de fietsverpakking plaatsen we netjes bij de papiercontainer. Zo, wij zijn er klaar voor.

We moeten nu een 9-tal km rijden tot in het centrum van Warschau waar we een Ibis hotel geboekt hebben. Het is rustig weer, 22°C en het zonnetje schijnt. Een paar keer rijden we door het rode licht maar dat doen we alleen maar omdat we niet op willen vallen. We zijn nog niet echt bij de les want we rijden het hotel gewoon voorbij. Op de kamer laten we de bagage achter en we beginnen aan onze rondrit door Warschau. We zoeken de bekendste bezienswaardigheden op, flaneren langs de rivier, dwalen door de oude stad en doen een terrasje. We hebben vandaag in totaal 31 km gereden.
Zo, opdracht vervuld, nu kunnen we aan het echte werk beginnen.

22 augustus: 1e rit Krosniewice 149 km

Oei, al 6.45h , de eerste nacht al overslapen. Maar voor de vertrekprocedure hebben we door ervaring niet veel tijd meer nodig. We nemen een ontbijt en vullen dat wat aan met gesmeerde broodjes en bananen voor vanmiddag. Het is rustig weer, 12°C, prima om te fietsen. Het eerste wat opvalt als je de stad gaat uitrijden is dat er ontzettend veel werken aan de gang zijn. En er is tijdens die werken niet altijd een oplossing voor fietsers zodat we dikwijls wat moeten baggeren om in de juiste straat te geraken. Jan zijn gps staat nu al enkele km in slaapstand en we moeten uiteindelijk een instellingen-stop inlassen om hem terug aan de praat te krijgen.
Bij een tunneltje moeten we de fietsen omhoog duwen. Het is zondag en tijd voor ontspanning: we rijden nu al km ver in de aanwezigheid van een 60-tal skaters die begeleid en in uniform over de weg rijden waarbij kruispunten worden geblokkeerd door de begeleidende politiewagens. Wij rijden iets sneller maar worden regelmatig opgehouden door een rood licht waardoor we in hun nabijheid blijven. Het onderscheid tussen voet- en fietspad is overigens niet altijd even duidelijk. Een beetje zoals bij ons het geval is gaan de boeren op zondag ook met de tractor rijden.
Ondanks corona gaan misvieringen hier gewoon door. Met honderden zitten mensen buiten de kerk op muurtjes en trappen en volgen de H. Mis via de luidsprekers die er geplaatst zijn.
De rest van het ontbijt eten we op tussen de strobalen. Na de middag wordt het terrein wat glooiender en de NW wind wakkert wat aan. En ondertussen blijkt ook Polen geïnfecteerd door de Belgische ziekte. Werkelijk overal staan huizen. Niet dicht bij elkaar maar je kan geen km rijden zonder ergens een huis te ontwaren. Ook de omgeving doet denken aan onze thuisomgeving: landbouwgronden met veel boompartijen maar echt mooie natuur hebben we nog niet gezien.
We rijden ondertussen over heerlijke asfaltweggetjes zonder auto's met een zonnetje dat regelmatig komt piepen en een wat steviger wind.
Zoals bij ons vele jaren geleden verzamelen zwaluwen zich massaal op de elektriciteitsdraden om de trek te beginnen.
Het wordt tijd om de smartphone erbij te nemen en de overnachtingsmogelijkheden te bekijken. Niets, helemaal niets. Vermits we de grotere wegen vermijden, vermijden we tegelijkertijd de dorpen en zitten we in op en top verlaten gebied. Als we maximaal inzoomen verschijnt er op 15km afstand toch nog een klein motelletje. Onderweg daarheen worden we nog opgehouden voor een ongeval waarbij een helikopter een slachtoffer moet oppikken. Als we het motelletje opdraaien zien we tientallen opgedirkte feestgangers en het blijkt dan ook afgehuurd , wij worden gewoon weggestuurd. Dus blijft er niets over dan een parkje enkele km verder. Als we ons klaarmaken om de tent op te stellen zien we 50m verder op een muurtje enkele jonge snaken met de gsm spelen. Ik wandel er even naartoe , haal google translate boven en vraag om een mogelijkheid om iets te eten. Na wat gegniffel om de vreemde situatie beginnen ze te overleggen en met dezelfde google translate zeggen ze ons dat we enkele km terug moeten tot aan een benzinestation. Daar zouden we iets kunnen eten en zelfs kunnen slapen.
En het blijkt, een brood met een flinke worst, een stevige pint en jawel, ook een slaapkamer voor de nacht.

23 augustus: 2e rit Witwoko 120km

Om 6.30h loopt de wekker af. Meer dan een stuk cake en een chocomelk zit er niet in vanmorgen. Het ziet er bewolkt uit en rustig maar om 7.30h, op het moment dat we onze fietsen hebben geladen, begint het te regenen. En het zal de ganse dag niet meer ophouden.
Maar vooralsnog gaan we door, met huizen, soms zeer mooie bouwwerken die werkelijk allemaal voorzien zijn van hekwerk in alle varianten rond het hele terrein en bewaakt door agressieve honden. De kerkhoven vallen ons ook op: werkelijk allemaal zijn ze één grote bloemenzee. Bij nader inzicht plastic bloemen maar dat zou ook niet anders kunnen. Werkelijk overal langs de weg vinden we Christus- en heiligenbeelden , allemaal omgeven door een metalen hekwerk en netjes verzorgd.
En zoals men bij ons vroeger geiten aan ' den tuier' vond, zo zien we hier af en toe ook een koe die een stuk rond een paal kan afgrazen.
En terwijl ze op het thuisfront met duizenden rondzwerven valt het me hier op dat er geen houtduiven te zien zijn.
Kievitten, nog een vogelsoort die bij ons door de nieuwste landbouwtechnieken is weggepest, komen hier nog volop voor. Grote kladden maken zich gereed voor de trek.
Om 10.00h hebben we 50km gereden maar we moeten het doen met een paar koffiekoeken en een frisdrank die we in een verloren hoekje vinden. Want zoals eerder gezegd, de dorpen gaan ongemerkt aan ons voorbij. Maar het is heerlijk rijden op rustige asfaltweggetjes.
Op één of ander recreatiedomein kunnen we dan toch stoppen om een pizza binnen te spelen. Maar na de middag begint het nog harder te regenen en de wind wakkert aan naar het NW, niet de goede kant voor ons. Ik draag een bril en krijg steeds meer last om een goede zichtbaarheid te houden. Ik probeer hem proper te maken maar met een vuile handschoen wordt dat alleen maar erger. En het sluikstorten, dat tiert hier even welig als bij ons.
We hebbn 120 km gereden en we naderen Witwoko. We hebben besloten om daar even te bekijken waar we kunnen overnachten. We hebben de ganse dag weinig auto's gezien, altijd over rustige kleine wegen gereden, een paar kilometer zandweg maar nu vlak voor het dorp is het even wat drukker. De weg is archislecht. Op een bepaald moment wil ik even wat meer plaats maken voor een achteropliggende auto en kom daarbij, mede door het slechte zicht, ergens terecht waar het niet hoort en ik donder op volle kracht op het asfalt. Ik voel direct de zware impact op mijn heup en opstaan is niet aan de orde. Ik vertrek naar het hospitaal in Gniezno waar een gecompliceerde bekkenbreuk wordt vastgesteld. Mijn fietsmaat heeft de fietsen ergens gestald en is meegegaan naar het hospitaal. Hij mag daar niet binnen ( corona, weet je wel) en moet als een verzopen kip in een vreemd stadje een overnachting zoeken. 's Anderendaags wordt hij tesamen met de fietsen al opgehaald door mijn schoonzoon waar we zeer erkentelijk voor zijn. Op maandag in de late namiddag lig ik in het ziekenhuis en pas op zaterdag wordt ik gerepatrieerd naar België voor een operatie. Mutas, het bedrijf dat voor de meeste ziekenfondsen de repatriëringen doet, slaagt erin om te laten blijken hoe weinig respect ze hebben voor gedupeerden, de details zullen we u besparen.
Op maandag 30 augustus word ik geopereerd in Klina Brasschaat waarna me een lange revalidatie wacht. Hopelijk komt alles goed.
Een domme val heeft op deze manier een einde gemaakt aan wat een mooie onderneming had kunnen worden.

Na een serieuze operatie volgt eind 2021 en in 2022 de revalidatie , waarin ik langzaamaan terug de fiets ontdek.

In augustus 2023 achten we de tijd rijp om onze tocht verder te zetten. Mijn compagnon Jan valt 3 weken voor ons vertrek en breekt zijn sleutelbeen. Een streep door onze rekening. Het zal niet voor dit jaar zijn.

21 augustus 2024: vertrek naar Poznan , ongeveer de plaats waar we vorige keer gestrand zijn.

Wij willen onze reis verderzetten vanuit Poznan, ongeveer de plaats waar we in aug. 2021 gestrand zijn. Helaas kunnen we daar alleen geraken met een vlucht van Ryanair vanuit Charleroi. Dat steekt ons wat tegen, alles inpakken, vanuit onze woonplaats een moeilijke verplaatsing en zeker ook de klantonvriendelijkheid van zowel de luchthaven als Ryanair. Ik ga driftig op zoek naar alternatieven met in het achterhoofd zoveel Polen die in België en Nederland werkzaam zijn en die toch ook regelmatig naar het thuisland gaan.
En ik kom terecht bij een klein transportbedrijf dat , vooral Polen, vervoert naar Polen en terug. Je geeft gewoon de dag van vertrek op en " het gaat goed komen " voor € 150 per persoon met ( geladen ) fiets. Geen enkele bevestiging en definitieve informatie zullen we pas krijgen één dag voor vertrek. Dat is lastig maar we begrijpen het wel. Die onzekerheid verplicht ons om een hotel te reserveren voor de eerste nacht. We kiezen natuurlijk één dat 24h bemand is, we weten namelijk absoluut niet wanneer we zullen aankomen. Via booking.com is de mogelijkheid voorzien om tot 24h van tevoren te annuleren.
We krijgen bericht dat we rond 14h zullen vertrekken. Oei, dat wordt diep in de nacht. Ik ben in de voormiddag mijn vogels nog aan het verzorgen en voorzieningen te treffen zodat miijn vrouw de volgende 14 dagen niet al te veel werk heeft.
Plots komt er een berichtje binnen dat het vertrek rond 11.30h zal zijn. Weeral oei, efkes stressen.
Uiteindelijk rond 12.30h arriveert een zo goed als nieuw busje Mercedes sprinter ( 9 personen). Er zitten al 3 passagiers in en we moeten nog 3 passagiers ophalen in Maaseik. De fietsen worden door de Poolse chauffeur met alle tassen eraan met gemak opgepakt en in de bagageruimte geplaatst. Wat een gemak, de fietsen zijn volledig startklaar. Alles bijeen 9 personen, netjes gevuld dus.
Rond 14.30h pikken we in de omgeving van Maaseik nog een moeder met 2 kinderen op. Ze zijn duidelijk vertrouwd met dit soort transport.
We zitten op ons gemak en laten de uren passeren. Af en toe een korte (rook)stop, want al die Polen, zij rookten als Turken.
15km voordat wij arriveren , rond 24h, nog een stop in een wegrestaurant in Polen. Voor ons komt dat onlogisch over maar van een medereiziger horen we dat zij nog 6h moet rijden.
Uiteindelijk komen we rond 1h aan in het hotel, krijgen vlot een kamer toegewezen en kunnen dus nog genieten van een goede nachtrust.

do 22 augustus 2024 - 3e rit: Poznan - Miedzyrzecz 95 km

Rond 8.45h , na een goed ontbijt, zijn we klaar om te vertrekken. Het is droog, 15°C en een redelijke wind uit het Westen. Dat betekent wind tegen en dat gaat niet voor het laatst zijn want volgens de voorspellingen zullen we een week lang tegen de wind moeten opboksen.
Het hotel ligt aan een drukkere weg en om die te vermijden rijden we een eind achterom. Na 1.5 km volgt een eerste afslag maar dat gaat niet lukken want als het al ooit een weg geweest is dan is hij toch 20 jaar niet meer gebruikt. Onze enige optie is terug en een 3 tal km langs de grote weg. Een grote bonte specht volgt ons met argusogen, ik heb zelfs de indruk dat hij ons zit uit te lachen.
En terwijl bij ons het aantal bosduiven massaal toeneemt is er de eerste dagen in Polen geen enkele te bekennen. Mijn buurvrouw Antoinette zou hier haar hartje kunnen ophalen want ze maakt graag vlierbesconfituur en bij ons zijn die struiken eerder zeldzaam aan het worden.
We hebben bij het uitzetten van de route voor achterafwegen gekozen en dat zullen we geweten hebben. Mooie kleine wegen worden afgewisseld met lange stukken aardeweg. Aan een kapelleke , op een kruispunt van zo'n aardewegen, eten we onze broodjes die we van thuis hebben meegebracht. Ik prijs me gelukkig dat ik bandenmaat 50 heb liggen, dat scheelt een stuk bij het rijden door los zand.
Om 15.45h bereiken we het hotel. We zullen de fietsen goed moeten beveiligen want ze kunnen niet binnen maar we kunnen er wel eten, dus dat is weeral een probleem minder.

vr 23 augustus 2024 - 4e rit : Miedzyrzecz - Seelow 114 km

We vertrekken rond 8.15h bij droog weer maar nog altijd die stevige westenwind. Ons lunchpakket is op en dus moeten we eerst even langs de Intermarché . Zoals we al eerder constateerden passeren we veel kapellekes en kruisbeelden langs de kant van de weg. Allemaal zeer goed onderhouden. Heel veel dennenbossen in deze regio en dat brengt ons op het idee om het rendement van het transportbedrijfje te verbeteren. Ze kunnen naar Polen rijden volgeladen met groene rakkers van bij ons, kunnen ze daar de dennenbossen rooien en ze kunnen terugkeren met Poolse arbeiders, kunnen die bij ons het werk doen.
Op de routeplanner zijn het allemaal mooie lijntjes, maar wat hebben we vandaag te maken met archislechte wegen, zand en stenen met daarbij veel hoogtemeters, maar dat is de prijs die we betalen voor een tocht zonder auto's.
Het is allemaal wat mis gelopen met de keuze van mijn zadel en mijn zitvlak krijgt het aardig te verduren. Bij een apotheek probeer ik verdovende zalf te halen maar dat kunnen ze me niet geven.
In Kostrzyn, na 70 km nemen we de brug over de Oder en passeren we meteen de grens tussen Duitsland en Polen. We zitten nu in Duitsland en hotelletjes zijn makkelijker te vinden. We vinden er één in Seelow en stranden daar rond 17h, afgepeigerd door de wind en het zeer zware parcours.

za 24 augustus 2024 - 5e rit: Seelow - Berlijn 88 km

Vandaag vertrekken we naar Berlijn en we maken er een korte rit van zodat we in de stad nog een toeristische rondrit kunnen maken.
Het is rustig weer, zonnig en nog altijd redelijk wat wind uit het westen. Van het ruime aanbod bij het ontbijt maken we gebruik om een stevig fundament te leggen voor de dag die komt. De fietspaden in het oude Oost-Duitsland zijn trouwens niet wat je zou verwachten. En zelfs hier zijn er ongelooflijk slechte wegen, getuige de foto's. Onderweg kopen we wat proviand en we pauzeren in een houten bushokje.
Tot vandaag zagen we alleen bonte kraaien terwijl dat bij ons uitsluitend zwarte kraaien zijn. En vanaf nu begint duidelijk de vermenging van de soorten.
Als we Berlijn naderen brengt de gps ons naar een weg , een smalle tweebaans en stikdruk. Daar wil je met een fietsbreedte van 80 cm niet tussen zitten. En we keren terug , zetten google maps aan en volgen een route , een beetje parallel met de oorspronkelijke. Uiteindelijk arriveren we rond 13.00h aan het hotel in Berlijn.
Een beetje vroeg om in te checken maar we mogen onze bagage veilig opbergen en we maken ons klaar voor een tochtje zonder bagage door de stad.
Vooraf had ik een route van een 12tal km uitgezet langs de belangrijkste bezienswaardigheden. En al kunnen we de steden die we doorkruisen niet ten gronde bezoeken, we moeten toch een blik geworpen hebben op de belangrijkste bezienswaardigheden. En dus passeren Checkpoint Charlie, Rijksdag, Brandenburger toren,... de revue. Een lekker avondmaal op een terras sluit de dag af. Of toch niet helemaal want als we wat later wat drinken zitten we naast een jonge vrouw die het niet zo nauw neemt met de gezondheid, getuige haar ingevallen wangen en een paar tanden die ontsnapt zijn. Op zeker moment zegt ze tegen mij , terwijl ze naar de Jan wijst, dat hij een mooie jongen is. Ik heb daar niet veel zicht op maar ik heb toch met hem te doen.

zo 25 augustus 2024 - 6e rit: Berlijn - Brandenburg 75 km

Na een stevig ontbijt zijn we om 8.00h klaar om te vertrekken. Het is rustig weer en al vrij warm met 22°C. We passeren nog eens de Brandenburger Tor en nemen toch nog even een foto. Met een kleine handcamera met statiefje en timer is dat zo gefikst.
We passeren een bakkerij in Falkensee en we maken dankbaar van de gelegenheid gebruik voor een koffiekoek en een tas koffie. Het is opvallend dat zowel in Polen als in Duitsland vrijwel alle bakkerijen hiervoor enkele zitplaatsen ter beschikking hebben.
Na 90 km komen we aan in het Sorat hotel, op een gezellig pleintje in Brandenburg. We genieten van een lekker maal in het hotel, drinken een pintje op een terras en duiken tussen de lakens.

ma 26 augustus 2024 : 7e rit: Brandenburg - Mariental 139 km

Opgestaan om 7.00h. Het weer ziet er goed uit en na een goed ontbijt kunnen we om 8.15h vertrekken. We krijgen weer onmiddellijk een pittig parcours voorgeschoteld.
In de omgeving van Maagdenburg naderen we de Elbe. Op de dijken komen we veel fietsers tegen maar , helemaal volgens de nieuwe inzichten, allemaal elektrisch aangedreven. De twee zwaarst geladen exemplaren doen het nog op mankracht. We moeten met een pont de Elbe oversteken maar we komen juist tijdens de middagpauze. Van 12.00h tot 12.30h wordt er niet gevaren. En dus vleien we ons neer in de berm en genieten we van de zon.
Als we overgestoken zijn krijgen we de kans om ons proviand wat aan te vullen want dat is in deze regio helemaal niet evident. We komen door een schietveld
in Haldesleben, heel mooie natuur en heel goeden brede weg weliswaar zonder fietspad. En het blijft op en af gaan met af en toe een stevig exemplaar.
Vanavond overnachten we nog eens in de tent. Jan offert zich op en gaat in de omgeving op zoek naar een voorverpakte maaltijd. Onder een luifel eten we die op en gelukkig heeft hij ook voor een fris pintje gezorgd, meer moet dat niet zijn. Hier is trouwens voor de rest bijna niemand te bespeuren.

di 27 augustus 2024: 8e rit : Mariental - Coppenbrugge 121 km

Opgestaan om 6.30h. We hebben vannacht geen kou geleden maar het is vanmorgen toch heel wat frisser. Heel wat werk natuurlijk om de boel op te ruimen en met nog een broodje in de reservetank dat we op dezelfde bank opeten en €20 uit de pot kunnen we terug de baan op.
Het wordt terug lekker weer, we rijden door glooiende velden waar tientallen reeën hun buikje rond eten. We stoppen even in Braunschweig, een mooi stadje. Tijdens de middagstop leggen we de tenten en handdoeken te drogen want het heeft dan wel niet geregend maar het condensvocht is ook niet gezond voor onze tent.
Probleem na een overnachting in de tent is meestal dat er wat chaos is ontstaan in de reistassen.
In sommige dorpjes kan de weg weer pittig omhooggaan. We passeren nogal wat vrouwen die met de fiets aan de hand het dorp doorkruisen.
We stoppen even aan een kerkhof om onze watervoorraad aan te vullen maar in tegenstelling met Frankrijk is dat hier geen drinkbaar water, ' kein Trinkwasser'.
De laatste 30 km naar Coppenbrugge waren immens zwaar, niet alleen moesten we een hoge berg over maar bovendien was die onverhard en vrijwel onberijdbaar.

wo 28 augustus 2024 - 9e rit: Coppenbrugge - Harsewinkel 119 km

Vannacht geslapen in een hotelletje vlakbij een 'Bahnhof'. Helaas konden we hier niet ontbijten zodat we moesten uitwijken naar een soort warenhuis waar een bakkerij aan verbonden was of wat er op leek. Maar toch een tas koffie en een paar koeken kunnen binnenspelen. Het is ondertussen 9.00h en 15°C en dat hoeft voorlopig niet meer te zijn want het parcours is voorlopig weeral pittig.
In Alvertissen wacht ons een zeer stevige beklimming tot 820m hoogte. Dat is een lange periode, meer dan 8km, ' geen nieuws van het front'. Boven eerst een stop voor een cola en een koek. Later passeren we Bielefeld, een mooi stadje en door de vele studenten zeer levendig waar we met onze voeten verkoeling zoeken in een stadsgracht.
Om 15.30h gaan we op zoek naar een hotelletje. Na twee telefoons en nul op het request schakel ik booking.com in. Het lukt mij om een hotel te reserveren, ik krijg een bevestiging , we wrijven de handen in elkaar zo van ' dat hebben we weer gefikst'. Helaas merken we vrij snel dat we voor de datum september hebben opgegeven i.p.v. augustus. Dan maar telefonisch contact opgenomen en gelukkig was er nog één kamer beschikbaar. Uiteindelijk was de afloop nog goed, want we konden de gedane reservering ter plaatse nog annuleren.

do 29 augustus 2024 - 10e rit: Harsewinkel - Heiden 118 km

Het is 8.15h bij 18°C als we na een goede nachtrust en een goed ontbijt kunnen starten. De wind is wat meer naar het westen gedraaid , een beetje harder duwen dus.
We hebben een bezoek aan Münster gepland en dat komt er aan. Als we na 46 km de stad binnenrijden valt het wat tegen. Zoals in alle Duitse steden zijn de wegen zeer breed met zeer veel stoplichten. Het kan je makkelijk overkomen dat je 3 keer voor een licht staat vooraleer je de goede richting kunt uitrijden. Maar al snel hebben we het oud centrum gevonden en dat is echt wel mooi en supergezellig. Maar we hebben geen tijd om wat rond te dwalen en gaan verder richting Heiden. Onderweg, bij een mooi uitzicht, mooi waterpartijen waar we helaas niet bij kunnen. Bij zo'n mooi uitzicht wil ik een foto van Jan nemen. Ik vind mijn gsm niet meer. Twee kilometer terug hadden we tussen de bomen op een bankje een stop ingelast en ik geraak ervan overtuigd dat ik hem daar ben vergeten. Jan, de goeie ziel, springt gelijk op de fiets om hem op te halen. Hij komt terug met een big smile, nog een geluk dat ik een foto wilde maken.
Om 16.00 zoeken we een hotelletje op en vinden er eentje in Reken, dat is 11km van het parcours af. Jan stelt google maps in en we denken te vertrekken voor nog een ritje van 45min. Ja wadde. We hebben rondgedoold in een immens heidegebied, allemaal zandpaden met heel veel los zand. Op zeker moment 2 juffrouwen op arabische volbloeden tegengekomen maar die wisten dat dorpje totaal niet liggen. Uiteindelijk nog eens google maps geopend en het bleek dat we totaal verkeerd zaten. Om 18.15h, na een paar heel zware uren, zijn we uitgeteld in het hotel neergestreken. Een ijskoude douche, dat is wat ik nodig had. Hotel is trouwens teveel gezegd, want er was niets te eten, geen avondmaal en geen ontbijt.
Dan maar gegoogeld en een pizzeria gevonden. Die werden dan nog eens ter plaatse geleverd, zo willen we het graag hebben.

vr 30 augustus 2024 - 11e rit: Heiden - Westerbeek 112 km

We denken op te staan met regen. Dat blijkt een vergissing, het was de wind die al urenlang amok maakte. Maar het is rustig geworden, geen zon en een aangename temperatuur. Om 8.35h zonder eten gestart vandaag. Opnieuw zien we de kans om in het bos wat te verdwalen en alsof dat niet genoeg is krijgen we nog een kilometerslang bospad dat flink omhoog gaat. Rond 11h vinden we een bakker waar we een koffiekoek en een tas koffie kunnen binnenspelen. Ik heb lang kunnen zwijgen maar ik heb ontzettend veel last van mijn zitvlak. Het is kapot en wat wringen op een zadel doet daar geen goed aan, dat kan ik u verzekeren. Maar evengoed bereiken we om 15.00h Weeze. Een verrassend mooi en gezellig stadje waar we een tas koffie drinken en een ijsje eten. Omdat het toch al 15.30h is besluiten we eerst een slaapplaats te zoeken. Acht telefoons heb ik gedaan met het ganse gamma aan verontschuldigingen om ons door te sturen. Uiteindelijk toch een camping kunnen bereiken zowat 15km over de Maas in Nederland. Wat later steken we over een grote brug de Rijn over. Ik krijg stilaan zoveel pijn dat bezienswaardigheden aan mij voorbijgaan. We komen aan in Vierlingsbeek, waar we met een pont de Maas oversteken. Hier hebben we een camping gelocaliseerd in Westerbeek. Omdat we het parcours moeten verlaten hebben we weer een keer google maps geactiveerd. Twee keuzes, links of rechts. Wij kiezen de linkerkant en na 500m wordt het een zandpad. Dat blijft blijkbaar een zandpad en na 1.5km we besluiten terug te keren en de andere route te nemen. En jawel, mooie asfaltweg tot in de camping. Het is toch onbegrijpelijk dat zo'n routeplanner beide routes als evenwaardig beschouwt. We konden logeren in een bestaande tent met voortent waarin we wat meer plaats hadden. We hadden de beschikking over een koffiezet en een frigo, maar helaas geen koffie en geen voedingsmiddelen voor de frigo. Met onze slaapzak mogen we hier slapen. Maar we moeten terug de fiets op want we hebben niks te eten. Het is hier een heel bosrijke omgeving , dus dat belooft. Maar we krijgen steun van hierboven want ongelooflijk maar waar, we passeren snel een mobiele frituur. Dus dat wordt een beetje schrokken want we hebben vandaag niet teveel gekregen.

za 31 augustus 2024 - 12e rit: Westerbeek - Strijbeek 104 km

We starten de dag met een ontbijt. Dat wil zeggen, een koffiekoek en een droog broodje , nog restanten van gisteren. We hebben nog een bodempje confituur en een restje eiersalade. We moeten flink zoeken om in de voormiddag wat meer binnen te krijgen. Bij navraag worden we zelfs naar een rusthuis gestuurd. Uiteindelijk vinden we in een warenhuis wat te eten. Ondertussen heb ik geen zin meer in waarnemingen want de slechte weg is de hel voor mijn zitvlak. Ergens op een ergonomische bank, vraag me niet meer waar, eten we een ijsje. De Jan wil die zelf ook gaan maken. Tot hij erachter komt dat hij die mastodont in de winter niet kwijt kan En raar maar waar, in de late namiddag weer een hele reeks telefoontjes waarvan uiteindelijk eentje dat ons in Strijbeek verwacht. Het is dus helemaal niet meer waar we willen slapen maar waar we kunnen slapen. Maar het is een erg leuk huisje waar het comfortabel vertoeven is. Ergens in de buurt vinden we een mooi eethuis waar we een ongelooflijke sadademaaltijd naar binnen werken. Dagen geleden dat we nog eens zo goed hebben gegeten.

zo 1 september 2024 - 13e rit: Strijbeek - Wildert 36 km

Onze ploeggenoten komen na hun wekelijkse trip rond 11.30h bijeen aan het lokaal. De bedoeling is om ze daar te begroeten en met nog zo'n 25km voor de boeg hoeven we ons niet te haasten. Het thuisfront is ook present en zoals gewoonlijk is het weer een hartelijk weerzien met de ganse bende.
De fietstocht zit erop. Vooral het laatste deel heb ik er minder van genoten dan gewoonlijk maar nu is er alle tijd om de wonde aan mijn zitvlak te laten herstellen.
Allemaal bedankt voor de interesse en misschien tot een volgende keer.

Geschreven door Herman.beyers.fietstochten