We hebben een lange rit voor de boeg. Dik 400km maar volgens onze navi een duur van 6u. Dat belooft dus niet veel goeds. Opstaan met 16gr tijdens een vakantie. Het moest toch niet kunnen. Een stevig ontbijt en we zijn op weg.
De weg langs de kust valt wel mee. Hier en daar wat hobbeltjes. Dit is Skeleton coast. Hier zijn in het verleden vele schepen vergaan. Eentje ligt vlakbij de weg. Dus even een kijkje nemen. Allerlei vogels hebben het schip in beslag genomen. Een paar mensen proberen er iets te verkopen, wat een beetje een grimmige sfeer oplevert. Verder rijden dan maar. Het is echt alleen maar zand. Bij Cape Cross onze 2e tussenstop. Het ging pas om 10u open dus even een kwartiertje wachten. Na het verkrijgen van de permit mochten we door. En zie daar de enige en grootste zeehondenkolonie van Namibië. Half december loopt de populatie op tot 200.000 beesten. Een lawaai en stinken! Verschrikkelijk. Wel spectaculair al die beesten. Na een half uurtje weer verder. Je ruikt ze nog steeds. Pas toen we van de kust afreden ging de temperatuur omhoog. Op het laatst werd het echt aangenaam qua temperatuur. Werd het weer wat groener, maar de weg steeds slechter.
Nu zitten we in Palmwag lodge. Een reservaat volgens de boekjes. Maar we moeten het nog afwachten. Het ziet er wel erg romantisch uit. Het is dat we al getrouwd zijn.....
Nu wachten op de zonsondergang en het diner.
Hier hebben we totaal geen WI-FI. Dus alles wat ik schrijf is voorlopig voor de kat z'n viool.
De zonsondergang was zoals we er al vele gezien hebben. Nu wel gezellig met een vuurtje erbij. Het buffet was goed. Het personeel gaf nog een optreden, wat leuk was. Nog even een boekje lezen en de ogen vallen al dicht.

Geschreven door Erik.en.irene.reizen