Goedemiddag volgers,

Het was weer een aparte zware dag, maar wel leuk!

Vanmorgen na ons goede ontbijt met echte kaas en voor Ton ei, bacon en een pannenkoek of 3 toe ging onze reis verder.
De afgesproken Van was op tijd. Voorwiel er uit stuur dwars en de rest van de tassen er in konden we op weg, de rit duurde 5 kwartier en we stapte uit bij het park van Pirot.
De fietsen zaten snel weer in elkaar.
Eerst even koffie/ thee gedaan.
Daar spraken we een Servische vrouw die de helft van het jaar in Groningen woonde en de rest in Pirot, dat was goedkoper. Ze werkte niet meer omdat ze artrose had.

Net toen we op weg wilde ging het onweren, hebben we maar even afgewacht.
Na 15 minuten werd het zo goed als droog en konden we gaan.
30 km naar de grens maar wel allemaal klimmen, best wel vals plat of meer.
Onderweg nog ingehaald( en gepraat) met een Turk die van Wenen naar Istanbul fietste maar als hij maar even dacht dat wordt zwaar nam hij bus of trein.
Bulgarije ging hij helemaal met de trein doen omdat hij een hekel aan Bulgaren had (en Bulgaren aan Turken)

De grens was ook wel lachen. Volgens de route moesten we over de snelweg en dan de snelweg op!! Nog gekeken maar een alternatief was er niet. Wij dus langs de vrachtauto' s die in een hele lange rij stonden te wachten naar de kortere rij voor personen auto's.
Nog even gekeken of er iemand zat bij het hokje bus maar daar zat niemand.
Toen maar in de rij voor auto's. Al snel mochten we voor.
Een verschrikkelijk sjacherijnige douane ambtenaar heeft wel een stempel gezet.
Op naar de douane van Bulgarije. Daar zat een aller aardigste jongen die zich afvroeg wat wij in hemelsnaam aan het doen waren. Toen ik zei dat we naar Istanbul gingen moesten we maar snel doorgaan.

En dan de route, door over de nieuwe snelweg. Er was geen alternatief, de oude weg is gewoon weg.
Na vier km zouden we van de snelweg weg kunnen maar ook daar was de weg weg.
Na een km of 10 kwam er ook nog een weg versmalling maar gelukkig vlak daar voor konden we naar een zij weg. Daar was ik wel blij mee op dat moment.

Nu nog 14 km naar het eerste dorp.
Nu dat was 14 km of je over de markt rijd maar dan ook nog klimmen. Kinderkopjes dus. Hobbel de hobbel en maar door. Uit eindelijk in dit dorp aangekomen hebben ze hier ook alle straten waar wij door moesten opgebroken.
Afijn het hotel heeft plek en ook nog op de begane grond.
Alleen toen we om een biertje vroegen kregen we te horen dat er niet meer was, morgen een nieuwe levering. Afijn een gebouw verderop zit een restaurant daar was bier.
Nu gedoucht en maar wat eten.

Tot morgen.

Wat mij opviel aan Servië:
De mensen zijn niet arm, weinig tot geen zwervers gezien.
De jeugd zit ook graag op een terras en eet veel buiten de deur.
Auto's rijden hard maar houden wel rekening met fietsers. Behalve met deuren open doen dan moet je er niet dicht langs gaan.
Voor een zebra remmen ze keihard en rijden niet door.
Geen ongeluk of iets van dien aard gezien.
De mensen zijn aardig en proberen je te helpen ook als je niets vraagt, en gewoon even om je heen kijkt

Ton en Els

Geschreven door Elsentongaanweerfietsen