Vandaag had ik weer een hele route uitgestippeld van dingen die ik graag wilde zien.
Blijer kun je mij niet maken.
Ik wil altijd zoveel mogelijk uit mijn tijd ergens halen, altijd zoveel mogelijk zien en beleven.
Al had ik nog veel meer willen zien deze vakantie, uiteindelijk heb ik nog niet eens de helft bezocht van mijn lijstje.
Gezien ik alles zelf moest rijden was het soms helaas niet mogelijk om alles te doen, ik wil soms iets té veel en moet dan even op de rem trappen! 😅
Anyway, ik dwaal weer eens af.

Ik besloot om eerst, surprise surprise, naar een grote Kirppu te rijden in de buurt want zoals we inmiddels allemaal wel weten, I LOVE Kirppu.
En hij lag enigszins op de route vandaag.
Daarna ben ik wat zuidelijker gereden naar Kraemmerland.
Ik las dat het een vrij grote overdekte vlooienmarkt is.
Holy shit, dat is nogal een understatement.
Het was mega!! Een soort XXXXL Kirppu.
Ik ben er best wel gehaast en overprikkeld doorheen gelopen helaas, want het was zó veel.
Uiteindelijk alleen een zelfgemaakt sieradenkistje gekocht die ik wel erg tof vond.
Wel enorm blij mee! 🥰

Vervolgens zijn we richting Blokhus gereden.
Ik las op de Denemarken Fans Facebook (waar ik sowieso de meeste tips + info vandaan heb, dikke tip!) dat je bij Blokhus over het strand mag rijden met je auto, helemaal naar Løkken.
Leek me leuk om te doen!
Eerst de auto geparkeerd en even door Blokhus gelopen.
Op een terrasje Smørrebrød geprobeerd.
Wilde het eerst eigenlijk niet proberen want ik hou helemaal niet van roggebrood.
Maar ja, je kan niet naar Denemarken gaan en geen Smørrebrød proberen hè?
Gelukkig maar want het was fucking lekker.
Ik had het met rosbief besteld en er zat echt een super lekkere saus op.

Goed, vervolgens over het strand rijden.
Ik had er helemaal zin in!
En het eerste stuk ging nog wel goed, daar was goed overheen te rijden.
Er was zeg maar aan het begin nog wel enigszins een pad met wat harder zand.
Alleen op een gegeven moment moesten we uitwijken omdat mensen in de weg stonden.
Voor mij reed een jeep, en hij ging dus uitwijken, door het zachte zand heen.
Dat ging al niet helemaal moeiteloos maar goed het was een jeep dus het lukte hem wel.
Vervolgens dacht ik “ohhh dat lukt mij ook wel”, zonder ook maar een klein beetje na te denken.
(Celes, je overdenkt alles, maar op zulke momenten besluit je ineens gewoon helemaal geen gebruik te maken van je hersenen?!?)
Want ja, een Toyota Yaris is natuurlijk volkomen geschikt om door een dikke laag zacht zand te rijden! 🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️
Je raad het al. Ik stond vast. Hartstikke vast.
En waar ik normaal compleet in de stress raak in zulke situaties schoot ik nu keihard in de lach.
Ik lag helemaal dubbel.
Want ach ik zat niet vast joh, ik deed waarschijnlijk weer gewoon wat lomps ofzo, zoals niet genoeg gas geven.
Paar keer geprobeerd. “Hmmm, misschien zit ik toch wel een klein beetje vast? Ach ik schop het zand wel een beetje weg rondom mijn banden, dan komt het vast goed!”.
Dus niet. Ik zag ondertussen in mijn ooghoek waarom de mensen al eerder het pad blokkeerden.
Er stond iemand ook hartstikke vast.
Gelukkig, ik ben toch misschien een iets minder grote oen en het gebeurt meer mensen! 🤣
Ze stonden met flink wat man te duwen, maar hun auto wilde maar niet vooruit.
Uiteindelijk moest er zelfs een sleepkabel tevoorschijn komen om hun eruit te krijgen.
Nou ik nog. Shit, waar is een sterke man als je hem nodig hebt?!
Gelukkig kwamen deze geweldige mensen als een soort slowmotion Baywatch acteurs naar mijn auto rennen als redders in nood en duwden ze mijn auto vooruit.
Gelukkig zat ik nog niet heel erg vast dus reed ik er zo uit.
Als deze mensen ons niet kwamen helpen stonden we er nu nog waarschijnlijk 🤣🤣.
Ze reden voor ons uit en ze keerden om het strand weer af te gaan.
Heeeel even wilde ik eigenwijs zijn en toch door rijden maar gelukkig gebruikte ik mijn hersenen dit keer wel en ben ik ook maar omgekeerd.
Goed, ik heb in ieder geval een stukje over het strand gereden? 😂
Dan maar gewoon via de weg die kant op!

Ik wilde namelijk nog richting Rubjerg Knude Fyr.
Dit leek mij zo’n bijzondere plek.
Een stukje over deze plek, overgenomen van Wikipedia :
“De bouwwerkzaamheden begonnen in 1899. De vuurtoren werd in gebruik genomen op 27 december 1900 en weer buiten gebruik genomen op 1 augustus 1968.
Er werd verwacht dat de toren in 2023 in zee zou verdwijnen, echter werd de 720 ton wegende toren op 22 oktober 2019 70 meter landinwaarts verplaats door middel van een speciaal daarvoor gebouwde rail.
Naar verwachting is het voorbestaan de toren door de verplaatsing tot ongeveer 2060 veiliggesteld.”

Wat een plek zeg. Wauw!
Dit was absoluut de mooiste en meest indrukwekkende plek die ik heb gezien deze vakantie.
We waren er pas eind van de middag dus er liepen gelukkig weinig mensen.
Wat de plek alleen maar mooier en haast post-apocalyptisch maakte toen er zelfs helemaal niemand meer liep op het laatst.
Het is zo bizar dat er op het moment dat deze vuurtoren werd gebouwd er nog geen duin te bekennen was hier. En nu is er zo’n gigantische zandvlakte.
Ook bijzonder hoe ze hem verplaatst hebben, ik heb later nog filmpjes bekeken hoe ze dat in 2019 hebben gedaan. Echt leuk om te zien.
Ook bij de kliffen was het echt prachtig overigens. Helaas geven de foto’s niet volledig weer hoe mooi het er was.
100% een aanrader! Echt een mooie plek.

Geschreven door Celesta.op.reis