Nog even een terugblijk op gisterenavond. Ierse Peter schuift gezellig aan op het terrasje waar we een drankje nemen. De restaurants zijn nog niet open. Ierse Peter gaat ook mee en we eten met z’n drieën. Het was gezellig en het eten was heerlijk.

Dan de nacht, in een smal tweepersoonsbed samen met Peter. We hebben ervaring en dat komt goed uit. We hebben een systeem. De een neemt de lakens en een soort dekbed. De ander, ik in dit geval, slaapt in zijn lakenzak. Gaat prima. We hebben redelijk geslapen.

We starten vandaag om 08:30 uur. We hebben 25+ km’s voor de boeg. Het eerste stuk voert ons weer langs de oceaan. Over de prachtige houten wandelpaden. Póvoa de Varzim uitlopen gaat echt eenvoudig. Over de boulevard. De hele omgeving ziet er prima uit. Mooie appartementen, bestrating prima het plaatje is mooi.

Ontbijt doen we niet “buiten”, op de kamer hebben we een yoghurt-tje met nootjes genomen. Daar doen we het voor. Straks maar ergens koffie. Nou, dat straks werd pas om een uurtje of een in de middag.

We lopen langs de kust en het starten is wat stroef. Het is de derde wandeldag en dan hoor je vaak dat is even doorbijten. Nou niks bijten qua ontbijt, maar we redden ons wel. Er zijn weer veel locals op straat. De oude mannen die in groepjes staan te kletsen en tegelijkertijd naar de oceaan staan te turen. Hebben ze soms een verlangen naar vervlogen tijden?

Ook weer veel sporters, wandelen, hardlopen, fietsers. We komen ook andere pelgrims tegen. Een Italiaans stel. Vader en dochter. Later bij een pauze kletsen we even wat en wisselen ervaringen uit. Leuk. We zien ook een tamelijk oudere man met zijn zoon lopen. Langzaam traag tempo maar hé die komen er ook hè. Knap hoor. We passeren ook een wandelaar die wel heel erg traag loopt en constant Fado muziek luistert. Ook hij komt er zeker.

We pauzeren regelmatig en dat doet goed. We zijn beide wat stroperig vandaag. Ach ja, “oude” mannen hè. 🤗

De route vandaag is erg gevarieerd. Het eerste deel gaat via de houten wandelpaden. Kilometers lang met steeds weer dat fantastische beeld van de oceaan. Het loopt heerlijk. Dan halverwege de dag worden we wat verder landinwaarts gestuurd. We moeten om een grote inham heen. Het loopt niet zo lekker. Van de kleine klinkers en hobbelig. De klinkers veranderen qua maat. Ach Camino.

Onderweg komen we de eerste uren niets tegen waar we kunnen drinken of eten. Ik schreef het al. Na veel kilometers, bijna geen water meer en toch wel trek in koffie of cola eindelijk in een klein dorpje een terras. Het is heerlijk om daar rond 13:00 uur een colaatje en voor Peter een koffie te kunnen drinken. Ik bestel zelf ook twee flesjes water voor in mijn eigen waterfles. Het energielevel schiet omhoog.

We plannen nog een stop en dan moet het maar gedaan zijn met dat getreuzel. Ha ha. Onderweg kom ik nog een mooi nieuw kerkje tegen. Ik stap even naar binnen en geniet van de serene sfeer. Het ziet er nieuw en prachtig uit.

De laatste pauze zitten we op een bankje in de zon bij een rotonde. We lopen dan al een tijdje langs een drukke autoweg N13. Niet fijn maar we moeten richting onze slaapplaats.

Die bereiken we na een pittige klim naar het dorpje waar we moeten zijn. We passeren een terrasje. Straks terug naar hier voor een etappe drankje.

We bereiken het huis. Prachtig. Er staat een telefoonnummer. Ik bel en krijg de code om binnen te komen. Prima plek, twee aparte bedden goede douch. We zijn hier helemaal alleen. Geen andere pelgrims. Maar……….we hebben niks voor het avond eten. Mhhhh. Peter heeft twee boterhamen, ik wat blokjes kaas. In de kroeg waar we net wat hebben gedronken zijn een zakje chips en wat zoetigheid de hoofdgerechten. Oké.

We gaan voor echt minimalistisch. De eerste mogelijkheid, horen we van de huiseigenaar die even langs komt voor de checkin, is ruim 1,5 kilometer verderop. Te ver vind Peter. Hij is moe het was hard werken vandaag voor hem. Gelijk heeft hij.

Maar dan komt de oplossing. Deze eigenaar heeft ook nog een klein privé huisje naast dit grote huis. Daar slapen de Italianen (vader dochter) die we eerder tegen kwamen. We zwaaien even naar hen ze zijn ook zichtbaar blij ons te zien. We komen al roepend naar elkaar - hun slaapplek is wat lager en op afstand - er achter dat wij “zielig” op twee boterhammen en blokjes kaas moeten leven vanavond. Ze bieden heel lief aan om ook wat pasta mee te eten wat zij onderweg hebben meegenomen. Doen we.

Peter is nu even terug naar de kroeg om een fles rode wijn te halen zodat we die kunnen aanbieden. Mooi.

Zo zie je op Camino komt alles goed. Alleen blokjes kaas en brood is prima, pasta is nog beter.

Comino is leuk, Camino is zwaar (vandaag toch een beetje) Camino is mooi. Morgen wil ik weer.

Buen Camino
Caminotier Wim.

Geschreven door Caminotier-wim-weer-op-weg.reisverhalen