Gisteravond om klokslag half 8 reed de limo voor bij onze campers en werden we naar The Big Texan Steakranch. Aardige chauffeur die ons van alles vroeg. Na 10 minuten kwamen we bij het steakhouse aan. Binnen werd je eerst door een dame ontvangen die aan je vraagt of je gereserveerd hebt, zo nee mag je doorlopen naar de volgende counter waar een dame je dan naar je tafel brengt. Amerikaanser dan dit kan niet……geweldig. We kregen een tafel op de 1e en vrij snel daarna stond de serveerster bij ons aan tafel met menu’s etc. We hebben wat te drinken besteld, de heren gingen voor een vaas bier, Texas red ale amber en de dames voor een cocktail, Amarillo sunset. Gelijk wat voorgerechtjes besteld. Onionrings en frittered pickles (gefrituurde augurken!!!!!). De serveerster was zeer verbaasd dat wij dit nog nooit hadden gegeten. In Texas frituren ze namelijk alles, van oreos tot snickers tot pickles. De voorgerechten waren erg lekker en we waren blij dat we maar 2 voorgerechten hadden genomen. WANT hierna kwamen de hoofdgerechten. De tafel was bijna te klein. Henny was gegaan voor gefrituurde kip, Bert voor een Texas T-bone steak van 20 ounce, Nico een Big Texan Rib eye, panhandled van 16 ounce en Ella was gegaan voor een BBQ combo. Hierbij nog 3 pannen patat, Henny had ook nog gepofte sweet potato en o.v.v. de serveerster moest je hier boter op doen en daarna bruine suiker met kaneel. Het was erg lekker. En we hadden nog coleslaw. Tijdens het eten werden we toegezongen door 2 oude heren, de ene speelde gitaar en de ander contrabas. Hij heeft een aantal verzoeknummers gespeeld en we hebben hen wat dollars gegeven. Het liedje “Show me the way to Amarillo mocht niet, want we waren al in Amarillo. Ella wilde eigenlijk nog een dessert, maar kon dat eigenlijk niet meer op. Maar ja, je bent in Amerika dus het toetje en de overgebleven eten gaat gewoon in een doggybag mee. Het toetje wat gelijk in een doggybag kwam kon je makkelijk met z’n 4 eten….zo groooooot. Na het afrekenen de limo weer opgezocht en weer terug met dezelfde chauffeur als heen. Het was inmiddels gaan regenen en onweren, en vooral het weerlichten was mooi te zien aangezien het 1 open vlakte was waar we door heen reden. Terug op de campground nog een afzakkertje gepakt en daarna naar bed om te lezen maar vooral om plat op je rug te liggen en het eten te verwerken.
Vanochtend een beetje uitgeslapen en na het ontbijt zijn we gaan rijden richting Palo Duro National State park, waar de 1 na grootste canyon te bezichtigen is. Het duurde ongeveer een half uur voordat wij er waren. Na 8 dollar pp betaald te hebben mochten we het park in. Het is een mooie grote canyon met allerlei stops onderweg. Je kan er mountainbiken, trails lopen, vogels spotten. Het begon nog een beetje bewolkt en fris, maar algauw liep de temperatuur op en kon je in een t-shirt rondlopen. We hebben hier het visitorcentre bezocht, Ella heeft nog een vogelboek gekocht en we hebben vooral veel foto’s gemaakt. We hebben een wandelingetje van een halve mijl gemaakt (een loopwandeling). We hebben ook veel grote vlinders gezien. In de canyon hebben we ook The Big Cave gezien. Nico is bovenop de cave geweest. Rond 15.00 waren we weer terug op de campground waar we heerlijk van de zon hebben genoten. Na wat Hollanders van ons afeschud te hebben zijn we thee gaan drinken met het dessert (chocoladetaart) van gisteren erbij. Zalig. Daarna van de zon genieten en lezen, vogels spotten en fotograferen of helemaal niets doen. Morgen gaan we naar Santa Rosa in de staat New Mexico. We gaan dan weer een uur terug in de tijd.

Geschreven door Bertella