Vannacht was het lekker aan het spoken. Veel onweer en regen. Op de televisie kon je live volgen waar de storm was en waar het naar toe ging. Er was voor gewaarschuwd, maar de Amerikaanse weerman voorspelde dat het zomaar eens een tornado zou kunnen worden (Amerikanen zijn goed in overdrijven). Henny heeft hier niets van meegekregen, zij sliep gewoon door. Vanochtend bij het ontbijt was er buiten nog een donkere lucht, maar toen wij rond 10.00 vertrokken werd het steeds blauwer. Het werd uiteindelijk een prachtige zonnige dag . We gaan vandaag naar Oklahoma city. Eerst op zoek naar een parkeerplaats, gelukkig zag Bert dat wij bij een bepaalde brug er niet onderdoor konden. Uiteindelijk een plek gevonden voor 10 dollar parkeren. We zijn eerst naar het Oklahoma city National memorial gaan. Dit gaat over de bomaanslag uit 19 april 1995 door Timothy McVeigh en co. Zeer indrukwekkend. Bij binnenkomst kaartjes gekocht, en Henny en Nico kregen seniorkorting. Buiten 2 poorten met 9.01 en 9.03. De 1e is de tijd van de bomaanslag de 2e is van “Let the healing begin”. We zijn door het museum gelopen, en begonnen met zoals de dag begon op 19 april en je liep dan door verschillende zalen met de bomaanslag zelf, de reddingsacties, het oppakken van de daders en hun rechtszaak. Buiten hebben ze de “reflection pool”, een watertje waar ooit het gebouw stond. Daarnaast staan The empty chairs van de 168 slachtoffers, waarvan 19 kinderen van een kinderopvang. Bij het verlaten van het museum gingen Henny en Bert gvragen waar het Historical Museum was en of wij daar naar toe konden lopen. De mevrouw achter de toonbank trok een heel raar gezicht, want lopen zijn de Amerikanen niet gewend. Zij pakken overal de auto voor. Dus camper weer in en op naar het museum. Bij het museum was een zeer grote parkeerplaats, dus geen probleem om de camper te parkeren. Binnen weer kaartjes gekocht en ook hier kregen Nico en Henny seniorkorting. Wij hadden inmiddels wel dorst en honger en het café was nog maar 10 minuten open, dus zijn we eerst met de lift naar café op de 3e etage gegaan en hebben daar wat gedronken en gegeten. Wederom waren we de laatste klanten. Na de lunch zijn we de zalen voor 1 voor 1 doorgelopen. We kregen ongeveer 200 jaar Oklahoma zien, vanaf 1800 tot nu. Van gebruiksgoederen tot musical Oklahoma, de Indianen, oorlogen, vervoersmiddelen ect etc. Een mooie expositie. Hierna nog even op het buitenterrein rondgelopen en toen de camper weer in. Buiten staat o.a. de Redbudstree. Deze staat ook op de vlag van Oklahoma. We hadden een andere route terug en zijn er achter gekomen dat de Choktaw road HEEL erg lang is. Staan nu weer op de camping. Henny en Ella hebben een wasje in de wasmachine gedaan en nu zitten we in de zon aan het bier en de wijn. Vanavond eten we broodje hamburger en morgen gaan we naar Amarillo.

Geschreven door Bertella