Dag 1 zondag 11 oktober
Het grootste deel van het gezelschap van deze wandelweek is gisteren aangekomen. Vandaag lopen we, als extraatje, in de directe omgeving van onze accommodatie, de Gatternighof.
We laten ons niet weerhouden door de regen. Het wordt een prachtige wandeling met klimmen en dalen. De stokken en regenhoezen komen goed van pas. Zicht op het dal is in het begin niet mogelijk, vanwege de wolken, maar gaandeweg klaart het op. We genieten van de natuur en leren elkaar een beetje kennen.
Onderweg mogen we de kapel van ruïne Falkenstein bewonderen en worden we spontaan getrakteerd op een schnaps. Verderop drinken we bij Hans bij een heerlijk houtvuur een lekkere kop thee in een voormalig klaslokaaltje.
We zien vuursalamanders, schapen, koeien, bruggen, watervallen, lariksen, sparren, bloemen, enfin...alles wat het Nationaal Park Hohe Tauern zoal te bieden heeft. En dat alles, gelardeerd met sagen en anekdotes, onder de deskundige leiding van Ranger Ron en zijn echtgenote Caroline. Op naar morgen!

Dag 2. Maandag 12 oktober
We worden wakker met zicht op het dal, wat een verschil met gisteren!
Vandaag staat het Kaponigtal, vernoemd naar de "Bach", op het programma.
Het eerste stuk krijgen we cadeau: Ron brengt ons met de auto naar het startpunt, zo n 250 meter hoger. Het waait nogal: de mutsen en handschoenen worden uit de rugzakken gehaald. Vandaar gaat het rustig steeds hoger. Het mooi begaanbare pad gaat langzaamaan over in wat ruiger gebied. Na een pauze bij een paar idyllisch gelegen hutten gaan ook de gamaschen aan. Het avontuur gaat nu écht beginnen! Het is niet altijd gemakkelijk maar iedereen vindt het geweldig. We steken het water verschillende keren over en klauteren over en langs rotsen, keien en bomen. Het uitzicht is bij iedere bocht weer een verrassing en de zon krijgen we gewoon erbij. Als het te steil en te glad wordt draaien we om. Per slot van rekening moeten we ook weer afdalen over die keien!
Onderweg maken we nog een lange pauze in de volle zon bij de eerder genoemde hutten. En daarna worden we weer een keer getrakteerd op een larixschnaps bij de Gatternighütte. Het kan niet op.
Om 16 uur is iedereen moe en veilig terug op honk. Het was een heerlijke dag!

Dag 3. Dinsdag 13 oktober
We waren allemaal min of meer "ingesteld" op een hele week regen. Dus wát een verrassing dat de zon alweer schijnt.
Op het programma staat een wandeling naar de Dolomitenblick op grote hoogte. Weer bestaat de mogelijkheid om de groep te splitsen hetgeen juist het fijne is aan deze wandelweek.
Met taxi s worden we naar de parking van restaurant Himmelbauer gebracht waar we op 1280 meter starten. Na ongeveer 350 meter steil klimmen verdeelt de groep zich inderdaad. De ene groep gaat verder omhoog naar de Dolomitenblick op zo n 2230 meter hoogte. Een pittige klim waarbij ze in de verte gemsen zien en zelfs Slovenië.
De anderen dalen gestaag via een deel van de Alpe Adria Trail naar restaurant Himmelbauer. Ook zij genieten van het zicht op een klein stukje Dolomieten. Beide groepjes lunchen gewoon in de natuur op een plekje uit de wind. Maar dan wél met een prachtig panorama.
Velen onder ons kiezen voor een beloning in de vorm van Apfelstrudel,die letterlijk "zwemt" in vanillesaus.
s Avonds genieten we allemaal weer van de heerlijke kookkunsten van Tanja en Hans alvorens we in ons bed duiken. Benieuwd wat morgen ons brengt.

Dag 4 Woensdag 14 oktober
Bij t ontbijt zetten we eerst een jarige in het zonnetje. Een goed begin van de dag!
Mooi op tijd staan de taxibusjes weer klaar om ons richting de Auernig te brengen. Het beginpunt van de wandeling die we met de gezamenlijke groep zullen doen, ligt op zo n 1560 meter. Doel is het kruis op de Auernig, zo n 700 hoogtemeters verderop. Gestaag lopen we omhoog via een goed begaanbaar bospad, maar al snel gaat dit over in gedeelten waar sneeuw ligt. Dat is dus oppassen geblazen.
Het is zwaar maar we worden beloond met prachtige panorama s en begeleid door de zon. Gaandeweg verdwijnt overbodige kleding in de rugzakken en iedereen is in opperbeste stemming. Eenmaal aangekomen op de top willen we natuurlijk allemaal de foto met het Gipfelkreuz.
We lunchen met (alweer) een magnifiek uitzicht alvorens we de afdaling inzetten. Door de smeltende sneeuw is dit niet altijd even gemakkelijk maar daardoor wél avontuurlijk! Voor we het weten zijn we bij het startpunt.
De taxi s halen ons weer op en we gaan naar de Gatternighof, waar we samenkomen in de Lärchenstube. Daar trakteert de jarige op Sekt en lekkere hapjes. Op het terras, in de volle zon, genieten we een uurtje na van alwéér een prachtige dag. En we liggen allemaal vroeg in onze bedjes.

Dag 5 Donderdag 15 oktober
Omdat de weersverwachting een pittige regen- en sneeuwdag voorspelde was het programma voor vandaag aangepast: hier een kort verslagje van de 4 dames die, de regen en sneeuw trotserend, met Ron een wandeling hebben gemaakt naar de Groppenstein Schlucht. We vertrokken om 09.00uur van de Gatternighof met wat natte sneeuw. Al snel werd de regenkleding tevoorschijn gehaald want het werd toch wel wat vochtig. Via een mooie route door het bos zijn we de Pfaffenberg afgedaald waar we in Obervellach aan kwamen. Aangezien 1 van ons een ongelooflijke zin had in koffie zijn we eerst een bakje gaan doen in een aardig restaurantje. Dit was gelegen in het voormalig hoofdkantoor van de mijnbouw. Na een overheerlijk bakje koffie kregen we een rondleiding van Ron in het bezoekerscentrum van het Nationaal Park. Wat weet Ron veel! Over de vogels, bomen, steensoorten etc etc. Heel leerzaam en interessant. De natuur zit zo ongelooflijk mooi in elkaar!
En toen de Slucht; wat indrukwekkend en bijzonder; alsof je een sprookjeswereld binnenstapt. De enorme kracht van de waterval, al die soorten planten en mossen; het was prachtig!
Kortom, het was, ook met regen, weer een dag met een gouden randje, met als afsluiting een dik pak sneeuw bij thuiskomst op de Gatternighof.

Wat een verschil met de dag van gisteren. Van een zonovergoten dag naar sneeuw en regen. 6 van de 10 deelnemers besluiten een rustdag te nemen. Samen met Caroline gaan we naar de Felsenthermen in Bad Gastein. Het is een erg mooi complex met veel ruime sauna s en zwembaden. Overal zicht op de (deels besneeuwde) bergen. De Die Hards vertrekken voor een mooie wandeling door de "schlucht". Als de saunagangers door de taxi opgepikt worden aan het station van Mallnitz-Obervellach sneeuwt het behoorlijk. Eenmaal bij de Gatternighof aangekomen ligt daar al een flink pak sneeuw.
We sluiten de dag gezamenlijk af met een avondeten bij de cateraars thuis. Schnitzel met preiselbeeren en pommes en gemengde sla met als nagerecht: kaiserschmarren. Oostenrijkers kan het niet!
We zijn benieuwd naar wat de weergoden voor morgen voor ons in petto hebben!

Dag 6 Vrijdag 16 oktober
Vrijdag, de laatste wandeldag alweer.
We worden wakker in een witte wereld. Terwijl we ontbijten inspecteert Ron de Route die hij in gedachten heeft, met de auto overwinnen we in groepjes 200 hoogtemeters waarna we aan het werk moeten. Uiteindelijk overwinnen we 600 hoogtemeters met een stop bij de (onbemande) Huberhütte. Wel is daar een toilet wat dankbaar gebruik van gemaakt wordt. Ook verdwijnen diverse jasjes in de rugzak. Alhoewel hier tot zo n 20 cm sneeuw ligt, is het door de inspanning niet koud.
In ganzenpas lopen we achter Ron aan door de maagdelijke sneeuw. Caroline vormt, zoals alle dagen, de vertrouwde achterhoede. Na een lunchpauze in de natuur beginnen we onze afdaling.
Het is een avontuurlijke dag die we niet hadden willen missen. Zomer, herfst en winter in één week!
De dag wordt, zoals gewoonlijk, afgesloten met een evaluatie. Dit keer vraagt Ron iedereen zijn eigen ervaring te delen. Conclusie: verrijkend, grensverleggend, vertrouwd, gezellig en puike en professionele begeleiding.

Geschreven door Annette.aan.de.wandel