Hey iedereen, hier ben ik weer.

Allereerst moet ik even melden dat ik zeer triest ben omdat mijn laatste maand hier begonnen is. Er zullen gegarandeerd traantjes vloeien als het zo ver is...

Goed, het emotionele is uit de weg. Time for business.

Ik heb de laatste 2 weken mogen genieten van enkele schoolbezoeken hier in Uppsala. Eentje aan een kleuterschool omdat hun oudste kinderen overeen komen met wat voor ons het 1ste leerjaar is en een lagere school waar ik het 4de, 5de en 6de leerjaar heb bezocht.

De kleuterschool was een bijzondere ervaring voor mij aangezien daar de leerlingen die 5/6 jaar zijn nog niet echt les krijgen zoals wij dat kennen. Ze zijn voornamelijk buiten, gaan regelmatig in de omgeving op excursie en hebben voornamelijk doe-activiteiten tijdens de lessen. De 4 vakken die zij hebben zijn Wiskunde, Natuur, Wetenschap en Taal. Ik heb voornamelijk Natuur meegevolgd en heb hierbij gezien hoe de leerlingen met de tablets foto's maakten in de natuur en deze nadien naschilderden met enkel primaire kleuren. Wanneer ze dit gedaan hadden, mochten ze deze primaire kleuren combineren om zo secundaire kleuren te maken. Ik vond het in ieder geval een zeer interessante manier om kunst aan natuur te koppelen.
Daarnaast heb ik vooral veel voetbal gespeeld met de kinderen en hebben ze me ook nog eens wat extra woordjes Zweeds geleerd. Wat me wel opviel was dat al dat samen spelen en inzetten op een sterke groepssfeer doorheen het gehele jaar, de leerlingen veel beter konden samen spelen met elkaar en conflicten vaak zelf konden oplossen. Dit is iets dat je, in ieder geval naar mijn weten, minder ziet bij de leerlingen in België wanneer ze 5/6 jaar zijn.

Maar dan die Internationale school van Uppsala die ik mocht bezoeken, wauw... wat een ervaring.

Toen ik er in de ochtend arriveerde, werd ik al meteen vriendelijk begroet door enkele leerkrachten die maar al te graag wilden weten waar ik vandaan kwam en wat ik van Zweden vond. Na ongeveer een 20-tal minuten met hen gesproken te hebben, kwam ik er achter dat alle leerkrachten daar ook internationaal waren. De man die me als eerste aansprak, had Engelse en Schotse ouders, had lang in Groningen geleefd, daarna in Zuid-Afrika en uiteindelijk verhuisde hij naar Uppsala. Een andere vrouw waar ik een uur Engels heb mogen bijwonen, was dan weer van Amerika. Zo bleek elke leerkracht wel van ergens anders te zijn.

Over die les Engels gesproken, hoe tof was dat!
(Even ter verduidelijking, Engels voor hen is wat Nederlands of Taal voor ons is. Dat is hun basistaal in de school, maar ze geven ook soms gedeeltelijk les in Zweeds.)
Tijdens die les Engels mochten de leerlingen vrijuit werken aan hun werkstukken.
"Wat waren dat voor werkstukken dan?", hoor ik jullie al vragen. Die leerlingen van 10 jaar oud waren dus bezig met (serieus kwaliteitvolle) verhalen te schrijven, poëzie te schrijven, powerpoints te maken over een stad naar keuze en nog meer. Een andere opdracht die ze konden doen, was een verhaal lezen en hier een review over schrijven met enkele criteria. Dat verhaal was een deel van een groter verhaal dat de leerkracht in haar vrije tijd aan het schrijven was. Dat is dus een win-win situatie die ik moet onthouden voor als ik ooit mijn 180 pagina's geïllustreerd krijg.

Na deze les mocht ik met een andere leerkracht mee om een les muziek mee te volgen. Hier leerden ze op keyboards, drums en gitaren hoe ze de intromuziek van de Mandalorian konden spelen. Wanneer dit gelukt was, kregen ze les over Lin-Manuel Miranda. Daar kregen ze enkele interviews met hem te zien waar hij enkele liedjes van Hamilton en Encanto zong met het nazingen van 'Surface Pressure' met de gehele klas als afsluiter.

Dan volgde de middag waar ik tijdens de pauze werd gerekruteerd door het leerkrachtenteam om hockey te spelen met hen tegen een team van leerlingen. Wij waren ongeslagen natuurlijk.

Na de middag mocht ik met nog een andere leerkracht een les meevolgen over Rosa Parks. Een onderwerp ze blijkbaar al sinds januari mee bezig waren. Tijdens deze les, kregen de leerkrachten de opdracht om handpoppen te maken en deze het verhaal van Rosa Parks na te laten vertellen. Dit hele thema verbaasde me best hard... is dit niet te moeilijk? Of voor sommigen gevoelig aangezien het hoofdthema 'racisme' is? Maar nee, het was volgens vele leerlingen heel interessant. De leerkracht zelf vertelde me dat het thema heel belangrijk is om er zo voor te zorgen dat de leerlingen zelf een mening gaan vormen over bepaalde onderwerpen. Een mening die ook nog eens onderbouwd is met kennis.

Dat was mijn hele verslag van mijn schoolbezoeken. Als afsluiter wil ik nog even met trots melden dat de Internationale school aan het uitbreiden is om zo de grootste school van Uppsala te worden en mij zeer geschikt en interessant vind om hun team dan aan te komen vullen... zeker stof tot nadenken.

Geschreven door WietseinUppsala