Tik tik ...we luisteren gespannen. Voor het eerst regent het hier. De temperatuur gaat ook onder de 20 graden. Mijn lijfarts staat erop dat ik rust neem. 'Niet overmoedig worden' , zegt ze. De dag start rustig met een ontbijtbuffet om 9 uur.
We gaan een klein rondje Madaba doen. De trekpleister is een mozaïekkaart van Palestina, die in 1884 werd ontdekt. De kaart dateert van 560 n.C.


Wat nieuw voor ons is zijn de massa's toeristen die de weg vinden naar de kleine Sint-Joris kerk die over de mozaïek werd gebouwd. Ik zal later 15 bussen tellen op de parkeerplaats van het bezoekerscentrum. Eenmaal buiten het circuit vind je nauwelijks nog een spoor van de bezoekers. Merkwaardig genoeg ook niet in een prachtige tentoonstellingsruimte van het bezoekerscentrum waar de geschiedenis van de streek en bezienswaardigheden terug te vinden zijn.

Dat dit een gelaagde stad is vind je letterlijk voor je neus terug in het archeologisch museum. Ruwweg eerst de Romeinse laag, gevolgd door de Byzantijnse en Omajjadische laag. En dan na een aardbeving in de achtste eeuw blijft het 1100 jaar stil. Einde 19 de eeuw vestigen zich christelijke families op de ruïnes. De stad ontwikkelt zich tot een mozaïekstad.

Rond 15 uur ga ik in platte rustmodus. Kamerarrest tot het ontbijt morgen. Mijn Ine brengt gevulde broodjes mee van de bakker. Geur en smaak zijn intact.


.