Ook bij ons, is om Truus haar woorden te gebruiken, het oppervlakte water méér dan aangevuld. 🌧🌬
We verlaten de bus alleen in noodzakelijke gevallen.

We wisten al een paar dagen dat dit weer er aan zat te komen, dus een camping gezocht met mooi uitzicht, wat de pijn moest verzachten.

Wat wel betekende, dat we een 200 meter naar beneden en weer terug omhoog moesten lopen om te kunnen sanitairen
Joh, onze conditie wordt of zó goed, of we gaan d'r kapot an.
Eerst al die trappen bij het strand, dan weer een soort pelgrimsafdaling.
Je moet er wel wat voor over hebben.

Tijdens het schrijven, oeps aha, weer een helikopter héél laag, voor onze neus, boven het water.
Snel, de verrekijker!
Hij laat iemand zakken en bij het ophijsen, vallen ze beiden weer in zee.
Haha, wat een sukkels, misschien wel expres.
Of het nou een oefening was, we weten het niet, het was eventjes spannend.

Bij het verlaten van de camping, de ontzettend smalle weg, bij ons noemen ze dat een steegje, kunnen we niet meer verder.
Een caravan blokkeert de weg, zijn wiel helemaal krom, waarschijnlijk zijn as gebroken.
Wellicht de muur geraakt.

Weet je, het ergste is nog dat ze die caravan van háár ouders geleend hebben.
Drama.

We hebben ondanks het slechte weer toch nog 2 keer kunnen fietsen over de voor de Engelsen bekende 'Camel Trail.'
Dat is een fiets/wandel/en paardenpad over een oud spoorwegtraject door prachtige natuur, langs de rivier de 'Camel' in Cornwall.

Ook zo'n mooi kerkje met ontzettend oud kerkhof kom je tegen op de rit.
Heel fascinerend vond ik de steen van William en Charlotte.
Zij scheelden toch 33 jaar met elkaar.
Prachtig om zulke romanachtige dingen te vinden.
In mijn fantasie is er al een film gemaakt van de roman die ik er omheen geweven heb.🤭

Heel mooi, fietsen we over de oude spoorbrug, voor dat we de oude havenstad Padstow binnenrijden.

Als beloning, een cappuccino met een op de orginele manier geserveerde warme 'scone with clotted cream and jam'.

Je kan er niets aan doen, je verengelst gewoon een beetje.