Bij het hek van Buckingam Palace, hebben we heel leuk gesprek met een Amerikaans echtpaar.
We wisselen weetjes en ideetjes uit en komen hier tot de conclusie dat het wisselen van de wacht een tutvertoning is.

Eerst nog even een bakje bij Belle Maria, een tentje waar alles verschillend is, van kopjes, tafels en stoeltjes tot lampjes, kleedjes en schoteltjes, maar heerlijk eigen gebakken cakes.

We nemen de bus naar Notting Hill.
Dat is best een end.
Het is er nu zo rustig, als op maandagochtend in de Princestraat.
Heerlijk.

Het winkeltje waar de film 'Notting Hill' zich afspeelt, was een eind lopen en in een zijstraatje.
De markt die door de hele straat loopt, ik denk wel een kilometer, heeft wel mede door de film een extra toeristenaanloop voor die wijk gekregen.
Hoewel het allemaal kleine vaak, antiek- en/ of snuisterijen-, souvenirs-, kleding-en eetwinkeltjes zijn, die niet chique aan doen, zijn de omliggende straten van bijzonder mooie, soms deftige bouw.
Prachtig.
Het was leuk om in een echte gewone mooie wijk in Londen te zijn, met niet alleen maar toeristen.

We hebben moeten schuilen voor een enorme plensbui.
Dus hup, een bus zoeken.

In de bus blijkt, dat deze door de hele Oxfordstreet rijdt.
Wat een winkels weer zeg en ook wat een drukte, duizenden mensen en de rijweg ziet rood van de rode dubbeldekkers, het leek wel zaterdag, wel heel gezellig.

Bij het overstappen naar de metro, werden we tegengehouden.
We mochten er niet in.
Dan maar weer lopen.
Er kwamen wel 10 brandweerauto's, politie en ambulances.
Dat deel van de stad stond toen ineens helemaal vast.
We weten niet wat er aan de hand was.

We hebben ook nog een tochtje met de waterbus over de Thames gemaakt.

Ik weet niet wat dat is hoor met die waterbusbestuurders, in Italië gingen ze ook al zo tekeer, maar dat verwacht je van Engelsen toch eigenlijk niet.
Extreem hard gas geven, zwarte rookwolken en rammen tegen de kades.
Als je op het water zit, zie je de mix van het oude en nieuwe Londen
Er staan prachtige gebouwen en Londen is nog hard aan het werk.

Na het eten bij Leicester Square, we waren eigenlijk wel klaar met Londen, vraagt Bert aan mij.
"Zullen we naar ons hutje gaan of wil jij nog iets doen?".

"Ja, ik vind het eigenlijk ook wel genoeg voor vandaag, maar warenhuis 'Harrods' moet je eigenlijk wel gezien hebben, heeft Simone gezegd."

We gaan met de bus naar Knightbridge, waar 'Harrods' is.

Verdikkie, het warenhuis is nog open tot 21:00 u. dat is helemaal een verrassing.
Ennnn het was niet meer zo druk.

Nouuuuuu, we moeten zeggen, dit is echt niet normaal hoor, wat is dit schitterend.
Wat een prachtig gebouw met fantastisch interieur.
Inderdaad, dit moet je gezien hebben.
We zijn er een uurtje geweest.
Als we ooit nog eens in Londen komen, gaan we dit nog es uitgebreid bekijken.


We waren 22:15 thuis, het was weer een méér dan 12 urige werkdag.
Gelukkig hebben we altijd al plezier in werken gehad en dit was ook fantastisch.

We gaan verder trekken.
We blijven langs het randje van Engeland, want daar zijn de droogberichten het best.

Dag lieffies, dank jullie wel voor jullie leuke reacties.

See you next time,
Burt &Tjarlut

Geschreven door WaarZijnBertEnLot