Vanmorgen togen we met Trevor opnieuw richting de groothandel. Dit keer om de materialen voor het dak in te slaan. Ons boodschappenlijstje: 120 dakpannen, 10 planken van 2 meter bij 12x5cm, 7 planken van 4 meter bij 4x2cm en 2 planken van 4 meter bij 4,5x4,5cm. Als we afrekenen, blijkt er bij de kassa een collectebusje te staan voor ARK. Wat een leuke verrassing. En zodra één van de baliemedewerksters, Sophia, hoort dat we voor ARK komen, krijgen we van haar spontaan een donatie van 50 euro in de handen gedrukt met de woorden "Voor hondenvoer!". Hoe ontzettend lief!

Eenmaal terug bij ARK, blijkt daar sprake van een spoedgeval. Voor de deur is een hondje gevonden. Moederziel alleen. Simpelweg achtergelaten. Hij heeft een wond aan zijn voorpoot, maar er is duidelijk nog meer mis. Marina en Melissa zijn net terug van de dierenarts. Het hondje is lief, aanhankelijk en heeft alles rustig en braaf ondergaan. Onvoorstelbaar als je bedenkt hoeveel pijn hij moet hebben gehad. De dierenarts stelt vast dat zijn knieschijf volledig kapot is. Een operatie is nodig, maar eerst zal de zwelling moeten slinken. Daarom krijgt het hondje pijnmedicatie en gaat mee naar ARK. Daar verzorgen ze zijn wond nader conform instructie van de dierenarts. Het diertje ondergaat alles gewillig. Hij geeft geen kick. Het is verbazend om te zien. Hij lijkt vooral blij te zijn met de liefdevolle aandacht. "Misschien is dat wel heel lang geleden", denken we met een brok in onze keel.

Terwijl het hondje bijkomt van zijn hachelijke avontuur gaan, gaan Danny en Trevor weer aan de slag met het schuilhuis. Halverwege de middag ligt het hele houten frame work van het dak er al op. Een mooi resultaat. Daarna moet Trevor weg. Met zijn uitleg gaat Danny aan de slag met het aanleggen van de betonnen vloer. Om te voorkomen dat de honden hun pootafdrukjes alvast gezellig in het cement vereeuwigen, gaat Danny in het schuilhuis zitten met een pallet voor de deuropening. Marian schept ondertussen daarbuiten de emmers vol met zand en cement en geeft ze aan. Het blauwige cementpoeder stuift enorm. Binnen een half uur loopt Marian erbij als een grote smurf. Heel charmant. ;-)

We werken door tot eind van de middag. 's Avonds plakt Danny er nog wat uurtjes werk aan vast. En dan, another job done! En er is nog meer mooi nieuws. Gedurende de dag zijn er Engelse toeristen bij ARK op bezoek geweest die zich het lot van het gewond achtergelaten hondje hebben aangetrokken en direct een donatie hebben gedaan om de operatie volledig te bekostigen. Hartverwarmend!

Zo eindigt de dag toch nog met een glimlach.


P.S.: De hondjes op de foto zijn niet het gewonde hondje.

Geschreven door VrijwilligerswerkARK