Na alle schoonmaakwerkzaamheden hebben we vandaag een gesprek met Trevor, een Engelsman die inmiddels in Kefalonia woont. Trevor heeft al vaker werk voor ARK gedaan en reageerde meteen enthousiast toen we hem eerder deze week over de schuilhuizen vertelden. Hij biedt aan om zich vrijwillig in te zetten voor de bouw ervan. Tijdens ons verblijf in Kefalonia kan Danny hem bovendien helpen. Zo besparen we alles bij elkaar toch mooi wat op de onkosten.

De daad wordt meteen bij het woord gevoegd. Met z'n drieën vertrekken we richting de groothandel die niet ver van ARK blijkt te liggen. Zodra we het terrein oprijden, zien we ladingen, ladingen en nog meer ladingen stenen en andere bouwmaterialen. Gelukkig weet Trevor precies wat we nodig hebben. We bestellen een paar pallets met betonblokken, meerdere zakken cement en een zak zand. Op de vraag wanneer alles kan worden geleverd, antwoordt de verkoper: "How about in half an hour?" Dat is snel! Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen.

En inderdaad, amper een half uur later rijdt een grote vrachtwagen het terrein van ARK op. De kennel waar het eerste schuilhuis moet komen, ligt helemaal achterin het asiel. Dat wordt, vrezen we, nog een hele uitdaging voor de vrachtwagen. Het pad naar achteren is niet al te breed en een deel ervan ook nog eens onbegaanbaar vanwege alle modderpoelen, putten en gaten. De chauffeur heeft duidelijk voor wel hetere vuren gestaan. Ogenschijnlijk zonder enige moeite manoeuvreert hij de vrachtwagen achterwaarts het pad af om even later pal naast de laatste kennel te parkeren.

Één voor één worden de pallets met een hijskraan over de hekken heen de kennel in gehesen. Trevor en Danny stropen meteen de mouwen op en gaan aan de slag. De middag duurt nog maar een paar uur, voordat de hitte te heftig wordt om door te werken. Maar het begin is gemaakt! Morgen gaan ze weer verder.

Geschreven door VrijwilligerswerkARK