Penelope (foto 1) nestelt zich naast onze ontbijttafel. Het parmantige dametje weet intussen wel waar het lekkers te halen valt. Wij zijn nu eenmaal niet bestand tegen zo'n schattige snoetje. Penelope is één van de vele zwerfdieren op het eiland. Je vindt ze overal. Sterilisatie/castratie is hier helaas nog weinig ingeburgerd. Een organisatie Kefalonia Animal Trust (KAT) probeert daar overigens verandering in te brengen. Ze doen goed werk. Kijk maar eens op hun website: www.kefalonia-animal-trust.org. Penelope heeft in zekere zin geluk. De eigenaren van onze accommodatie, een echtpaar op leeftijd, bekommeren zich om haar lot. Als we op onze eerste dag het terrein wat verkennen, treffen we onder een trap een hoekje aan dat is ingericht met zachte mandjes en schaaltjes kattenbrokken. Dagelijks zijn de schaaltjes opnieuw gevuld. Het echtpaar blijkt zelfs alle zwerfkatjes uit de buurt een naam te hebben gegeven. Lieve mensen.

Dat castratie hier nog vrij ongebruikelijk is, merken we ook in ARK. De afgelopen tijd is er volop nieuw leven binnengebracht. Meerdere kittens. Maar vooral het aantal puppies is explosief gegroeid. Marina vraagt ons daarom in het voorste puppyverblijf wat meer schaduw te creëren. Hoewel er meerdere hondenhokjes en een boom staan, is dat met het steeds groter geworden aantal pups niet meer toereikend. De zon brandt als een koperen ploert aan de hemel. Dag in, dag uit. De hitte is verzengend. We helpen natuurlijk graag. Alleen, even naar de bouwmarkt voor wat materiaal en gereedschap is er niet bij. Wat nu? We kijken het terrein rond. Overal ligt wel materiaal. Geen idee waar het allemaal vandaan komt. Het lijkt troep. De kunst is kennelijk er iets bruikbaars in te vinden. We improviseren en uiteindelijk lukt het met restanten van hout, zeil en flink wat ijzerdraad iets in elkaar te knutselen. Het ziet er misschien niet uit als een bouwkundig hoogstandje, maar de pups hebben in ieder geval een flink stuk schaduw erbij! (foto 2 t/m 5)

Terwijl we in het puppyverblijf bezig zijn, stopt er een auto bij de ingang. Een ouder echtpaar stapt uit. Niet veel later springt er een jong hondje van de achterbank. Hij begint rond te lopen terwijl zijn leiband achter hem aan bengelt. Genoeg om alle honden in ARK aan te laten slaan. Het geblaf is oorverdovend. Het echtpaar blijkt Grieks en geen woord Engels te spreken. Met handen- en voetenwerk legt een andere vrijwilligster uit dat ze bij Marina moeten zijn en waar ze haar kunnen vinden. Een minuut of tien later keert het echtpaar terug. Ze stappen weer in hun auto en vertrekken... zonder hondje. Pas bij onze poepschep-ronde zien we het hondje terug in één van de puppyverblijven. Het beestje is volledig overstuur. Hij keft de hele boel bij elkaar en van de stress staat het schuim op zijn bek. Als Marian bij hem gaat zitten, wordt hij vrolijk. Hij kan niet stoppen met kwispelen en op haar schoot springen. Wat een ontzettend lief dier. (foto 7) We horen later dat het echtpaar hem luttele weken ervoor had geadopteerd. Waarom deze schat is teruggebracht, wordt ons niet duidelijk.

In de middag maken we samen met vrijwilliger Melissa een ronde over het hele ARK-terrein. Melissa laat zien wat er verbeterd is en wat nog aandacht behoeft. Eén van de opvallendste verbeteringen is dat er een afvoerkanaal is aangelegd. Mensen die vorig jaar hebben meegelezen, kunnen zich misschien nog wel herinneren dat ARK dit toen moest ontberen. Eén van de gevolgen daarvan was dat er met ontelbare zakken poep werd rondgesjouwd die Marina dagelijks in haar kofferbak moest inladen om af te voeren. Dat is gelukkig niet meer nodig. De afvoer is een simpel gat in de grond, maar wel effectief. De poep wordt nu verzameld in een kruiwagen, geleegd bij de afvoer om vervolgens te worden weggespoeld. Wat een verbetering!

Tijdens de wandeling wijst Melissa ook aan op welke velden er precies nog een schuilhuis nodig is. Morgen hebben we een gesprek met iemand die mogelijk bereid is kosteloos te assisteren bij de bouw ervan. Danny zou misschien kunnen helpen met het sjouwwerk. Als we op die manier kosten kunnen besparen, zou dat natuurlijk mooi zijn. Even duimen dus maar.

Geschreven door VrijwilligerswerkARK