Eindelijk heb ik weer eens tijd om te bloggen. Jullie zullen wel gedacht hebben, waar blijft ze met het volgende verhaal ;-).
Nou, hier is ze dan weer :-).

We hadden dinsdag 8 augustus de overdracht van de Prins Bernhardlaan dus we zijn de afgelopen tijd vooral heel druk geweest met dozen inpakken, dozen drie trappen af sjouwen en dozen weer drie trappen omhoog sjouwen. Of naar de vuilstort, Paula of Tom z’n kelder.
Dit had ik mijn vorige verslag al verteld maar we hebben het tempo en het volume flink opgeschaald.

Omdat onze nieuwe bewoner, Kaushal, alles wilde overnemen: de kasten, de bedden (behalve Do z’n bed, dat is via Marktplaats weg gegaan), de bank, de keuken (plus pannen), de lampen, het vloerkleed etc etc, dachten we dat de verhuizing een fluitje van een cent zou zijn.
Niets bleek minder waar…. Het was gigantische veel werk!! Gelukkig kon Tom ook nog even het een en ander sjouwen want het was een race tegen de klok. De eindinspectie was om 13:30 en om 13:29 trok ik dweilend de deur achter me dicht. Duco was op dat moment nog met de laatste spullen uit de kelder bezig.

Had voor mezelf nog een afscheid ritueel bedacht door iedere kamer persoonlijk te bedanken….voelde toch wel wat tranen prikken achter m’n ogen toen ik dat deed maar moest weer door om me een beetje netjes te maken voor de notaris waar we om 14 uur moesten zijn.

Tegen Tom zei ik dat hij de eindinspectie alleen kon doen want ik kon toch moeilijk als Ma Flodder bij de notaris verschijnen. Toen ik naar de Aart vd Leeuwarden reed alwaar een deel van mijn kleding zich bevond voelde ik me daar weer schuldig over want ik bedacht me dat Tom misschien wel met mij samen de eindinspectie wilde doen bij wijze van afscheid. Dus ik sprong in mijn nette jurk en reed weer terug naar de Prins Bernhardlaan om alsnog, weliswaar iets later, bij de eindinspectie aan te sluiten. De delegatie (Kaushal, zijn toekomstige ex, hun oudste zoon, Tom en Duco) bevonden zich inmiddels al in de kelder toen ik daar aan kwam.

De toekomstige ex van Kaushal is mede eigenaar van de PB laan dus vandaar dat zij er ook bij was. Ze klampte me direct aan en verteld hoe dankbaar ze was voor het huis en dat het er nog zo gezellig uit zag en dat het nu al voelde als een warm thuis voor haar 2 zoons en ze begon te huilen…de brok in mijn keel die ik had weggedrukt kwam weer op zodat we samen stonden te snikken in de kelder…Kaushal en Tom en Duco keken naar ons als konijnen in de koplampen….
Het is ook niet dat ik terug wil ofzo maar ik werd gewoon even 23 jaar terug in de tijd geworpen, toen ik daar kwam wonen met 2 kleine jongetjes.

Uiteraard herpakte ik mezelf en ben ik met droge ogen en zonder brok in m’n keel met Tom naar de notaris gereden. De ceremonie daar was kort en krachtig en voor we het wisten stonden we weer buiten met een huis armer en een overwaarde rijker. Omdat Kaushal en consorten nog de financiering moesten bekrachtigen bij de notaris konden Tom en ik eerder weg. Bij het afscheid gaf ik iedereen een hand maar ging weer knuffelen met mijn nieuwe beste vriendin, de toekomstige ex van Kaushal.

Daarna togen Tom en ik naar de Kerkstraat en hij zei: “Mam, dit huis gaat ook weer voor mooie nieuwe herinneringen zorgen”. Dat vond ik zo lief en het is ook zo waar!
Toen hebben we geluncht bij River en pap en Duco kwamen ook nog even.

De rest van de week hebben Duco en ik en pap keihard gewerkt. Het was fijn om zo hard in de Kerkstraat te werken en daar even te “bonden” met het huis.

De muren van het achterhuis zijn nu 2 x geschilderd en de plafonds en de inloopkast. Duco heeft de achterwanden van de boekenkast geplaatst en hij is begonnen met het tegelen van de achterwand van de keuken met 1/3 baksteen. Dat is zoooo mooi geworden!!

Heb van de jongens een mooie buiten lamp gekregen. Die is van de week bezorgd en daar ben ik super blij mee!

Hoop dat ik niets vergeten ben te vertellen. Mocht dat wel zo zijn dan komt dat de volgende blog wel weer ;-).

Het is overigens heerlijk op de Aart vd Leeuwkade. We hebben ook een groot dakterras waar we de avondzon hebben dus dat is top. En een prima Swiss Sense bed.

Fijne zondag allemaal en hopelijk tot gauw met nieuwe vorderingen :-)!

Geschreven door Spinoza