Bijna op de helft. Van de bijna 800 km naar Santiago de Compostela hebben wij er nog 425 te goed. Alles dat we tot nu hebben gelopen is voorspoedig gegaan, zonder pijntjes en blessures. De voetzolen en teen van Rien, die aanvankelijk wat problemen gaven zijn volledig hersteld en de voorzichtige start van 15 tot maximaal 20 km laten we achter ons. We plannen nu wandelingen tussen 20 en 25 km per dag. We blijven wel twee dagen vooruit reserveren, want dat blijft nodig. Ook in deze tijd. Het spontane, dat wij in het verleden hadden, van we zien wel waar we aanlanden kan niet meer. Ook niet nu wij een deel van onze bagage elke dag laten vervoeren. Je bent verplicht om naar de opgegeven plaats toe te lopen. Tot nu toe geen enkel punt.

De albergue waar we gisteren waren, was een van de betere tot nu toe. Echt een aanrader voor mensen, die de camino nog gaan lopen of fietsen. Onthoudt de naam: En El Camino in Boadillo del Camino. Super vriendelijk personeel, goede sanitaire voorzieningen en lekker eten. Nu was er wel het voordeel, in tegenstelling tot drie jaar geleden, dat ook de pelgrims in het hotel mochten eten. Drie jaar geleden werd het eten geserveerd in de albergue. Dit omdat ook hier slechts de helft van de beschikbare capaciteit gebruikt mag worden. Dit vanwege de nog steeds geldende regels hier in Spanje. Voordeel is dan weer wel dat we met z'n tweeen op een kamer lagen. Zo krijgt de Cruijffiaanse uitspraak "Ieder nadeel heeft zijn voordeel" ook voor ons een betekenis.

De albergue waar we nu zijn geland is voor Rien ook weer een bekende. Drie jaar geleden sliep hij in hier dezelfde ruimte, waar we nu zijn neergeplant. Echter de sanitaire voorzieningen zijn er niet echt op vooruit gegaan. Douchedeuren die niet sluiten, douchewater dat niet wegloopt, wc's zonder brillen etc. Maar we kunnen hier nog steeds warm eten en morgenochtend ontbijten.

En dan de wandeling vandaag.
Aanvankelijk liepen we ruim een half uur langs het Canal de Castilla, na eerst van de zonsopkomst te hebben genoten. Het kanaal eindigt bij Fromista met een sluizencomplex. En in Fromista is het dan uiteraard weer tijd voor ons ochtend bakkie koffie. In het winkeltje was het moeilijk kiezen wat er bij de koffie kon worden genuttigd. Zoveel keuze was er. Uiteindelijk is het een bolus met chocolade geworden. Zo groot, dat Jo een gedeelte aan Rien (de vuilnisbak) mocht geven.
Eerder hadden we in Fromista in een winkeltje onze lunch voorzien. Dat is maar goed ook, want na Fromista was daar weinig gelegenheid meer voor.
Op een gegeven moment stonden we voor een splitsing. Je kon of naar links langs de weg naar de plaats waar we nu zijn of rechts langs een mooiere variant, die anderhalve kilometer langer is. Destijds koos Rien voor de weg langs de weg, nu hebben we gekozen voor de mooiere variant. En daar hebben we absoluut geen spijt van. Het was heerlijk wandelen over een olifantspaadje langs de Rio Ucieza.
De zon scheen de gehele dag op onze bolletjes, dus het was weer eens een dag waarvan we hebben genoten. Weer geen regen.

Beter gekwetst door de waarheid
dan getroost door een leugen.

Khaled Hosseini.