Vandaag mochten we uitslapen want wij vertrekken om 08:00 uur. Om 05:00 uur geeft de moskee luid en duidelijk aan dat het tijd voor het gebed is. Inmiddels zijn wij ook al wakker. Vannacht veel nijlpaarden gehoord. Zo te horen liepen zij langs onze tent heerlijk te grazen. Ook de hyena’s waren weer aanwezig.
Na het ontbijt verlaten wij de Bush Lodge. Hier hebben wij het prima naar ons zin gehad qua lodge dan. De beste lodge tot nog toe. Wat het park betreft was het er qua dieren nogal leeg.
Van 2 olifanten en een kudde buffels nemen wij nog even afscheid wanneer wij het pad van de Bush Lodge verlaten en de snelweg op rijden. Wat later nog een foto van het park. Zo het laat aanzien wordt het een prachtige dag.
Door een bergachtig landschap met veel bananenplantages en veel groen vervolgen wij onze weg. Wij rijden langs Lake Toro wat de vorm van Afrika heeft. Theeplantages tot zover onze ogen kunnen reiken, kilometers lang, naast de vele landbouwveldjes, veldjes met en zonder koeien, moeras voor Papyrus-planten die wij zien. Het is ook een bosrijke omgeving met in de verte prachtige groene bergen. Af en toe is een steenfabriekje te zien. (In de vormen doen ze klei (aarde vermengt met water), laten dit even drogen, halen de droge klein uit de vormen, stapelen de stenen in een vierkant zodat in het midden een vuurtje gemaakt kan worden waardoor alles nog beter droogt. Afhankelijk van de kleur aarde krijg je dus ook je stenen.) Mocht je trouwens belangstelling hebben af en toe staat er een hutje/huisje of land te koop.
Inmiddels rijden wij op de snelweg (1-baansweg) die tussen Kampala en de grens met Congo ligt. Het valt voor de zware vrachtwagens met containers niet mee de berg op te komen. Grappig om te zien dat ze hier ook kassen hebben. Niet van glas maar van plastic. Een grote bloemenkwekerij maakt hier gebruik van. Veelal rozen die voor o.a. Nederland bestemd zijn.
Hoe dichter wij bij Kisoro komen hoe dreigender de bewolking. Niet veel later regent het dan ook. Ingrid zou nog een 10 km wandeling gaan maken, maar dat zit er nu niet in. Geen zin om in de regen te lopen.
De lucht van uien dringt de auto binnen en langs de kant van de weg diverse mensen die bosjes uien verkopen. De uien lijken trouwens meer op sjalotjes. Duidelijk een gebied waar uien worden geteeld.
Iets voor Kabale gebruiken wij de lunch bij The Food Station. Een niet echt bijzondere locatie, maar ze serveren er sandwiches ipv de gebruikelijke warme maaltijd.
Het weer is inmiddels weer wat opgeklaard waardoor we in de verte Lake Buyoni (hier wel een foto van kunnen maken) en iets later de Virunga Volcano (hiervan helaas niet). Het is een behoorlijke slingerweg door de bergen. In een bocht probeert een jongen nog een levend konijn te verkopen.
Tegen 14:30 uur komen wij in Kisoro aan. Het vluchtelingenkamp, vlak bij het vliegveld, is verdwenen. De vluchtelingen, vooral uit Congo, zijn elders geplaatst. Onbekend waar heen. Het is marktdag in Kisoro en dat is aan de hoeveelheid mensen die op straat lopen goed te zien. Marktjes vinden wij altijd wel leuk, maar deze keer slaan wij over. Te druk en wij zijn toch wat voorzichtig, Covid, Ebola.
Onze ontvangst in Travellers Rest was weer bijzonder hartelijk. Jennifer, de manager, kennen wij inmiddels ook alweer vele jaren. Travellers Rest is overigens het onderkomen waar Dian Fossey regelmatig verbleef. Naar haar is de film “Gorilla’s in de mist” gemaakt. Zij deed onderzoek naar de gorilla’s en is dus te vergelijken met Jane Goodall. Met uitzondering dat Dian in 1985 is vermoord, waarschijnlijk door stropers.
De rest van de middag blijven wij in de tuin, het is droog met af en toe een zonnetje. Fris is het wel, 19 grd, maar wat wil je op ruim 1900 mtr. Misschien vanavond wel bij de brandende openhaard zitten, maar dat lezen jullie morgen wel weer.
Hier is nu goed internet dus de verslagen kunnen, zolang wij hier zijn, hopenlijk met gemak verzonden worden.