​Melbourne - Adelaide - Perth, terug in de tijd. ​

Het is al weer een tijdje geleden dat ik mijn vorige reisverslag heb geschreven.
De tijd vliegt, en dat is goed want dat betekend dat ik het naar mijn zin heb! Zelfs zo naar mijn zin, dat ik heb besloten om langer te blijven en in december terugkom. Wellicht kan ik Sinterklaas of de Kerstman nog vergezellen tijdens hun tripjes naar Nederland. Zo ver is het nog lang niet, terug naar maart 2018.

Melbourne, zonnig en 'thuis', wat fijn was dat na mijn Tasmania trip terug komen bij familie en het 'thuis' gevoel krijgen! Ondanks mijn goede gevoel begon ook al snel een rusteloos gevoel, wat wordt mijn volgende plan en bestemming? Ga ik via de Oostkust omhoog reizen en via West terug, of andersom? Een auto kopen of reisgenoten zoeken met een auto? Ik besloot naar het strand te gaan en daar een eind te wandelen. Water geeft rust en ontspanning. Met koffie en croissant een boek lezen, de warmte op mijn huid, ruis van de zee op de achtergrond en een zacht briesje door mijn haren. Een heerlijk moment, maar een illusie om daar antwoorden uit de lucht op te vangen om mijn volgende plan te concretiseren.
De dagen daarna ben ik met mijn familie op pad geweest. Een dag met mijn oom en tante, de dag daarna idem, met kinderen en Simon naar Philip Island, mini penguins spotten. De dag daarna zeilen met Simon en mijn neefje. Ik word ondergedompeld in familie activititeiten (het is Pasen, dus lang weekend) en gezelligheid. Het blijft uniek om onderdeel van een familie te mogen zijn en je zo welkom te voelen.
Zondagavond verblijf ik in Melbourne om mijn Tasmanie reisgenoten te zien en het nachtleven een beetje te verkennen. Er zijn leuke rooftopbars met uitzicht over de stad​. Met een drankje ​erbij kijken we naar de ​vele verschillende mensen en verwonder​ ik me ​​over het nachtleven hier. ​Vergeleken met het 'bruisende' nachtleven in Zwolle, is dit Amazing! ​Deze stad Leeft! ​De volgende dag hu​ur in met mijn Franse reisgenoot een fiets en ​cruisen langs de Yarra​ river en de stad​. Het is super leuk om ​de echte fietspaden te volgen​. ​Maar algauw stoppen de fietspaden midden in de stad​, auto's racen voorbij vanuit alle kanten​ en dan moet je maar zien hoe je veilig de​ weg oversteekt. Dit is wel een uitdaging​,​ heelhuids bereiken we een volgend netwerk en cruisen richting het strand. We hebben aardig wat kilometers in de benen, moe en voldaan sluiten we af met een ​biertje en ​diepvriespizza​(​?​)​​ ​in een restaurantje​,​ Wat is dat nou!

Op naar het volgende avontuur; the Grampians.
een geheuvelte/gebergte 3,5 uur rijden van Melboure.​ (Hier noemen ze het heuvels, want echte bergen kennen ze bijna niet in Australie, vergeleken met de reuzen in Europa. Ik noem het bergen, vergeleken met de heuvels in Limburg) ​

De 4x4 gaat met ​ons ​op pad, Simon Jos en Helen hebben er weer zin in. ​Het is voor hen een tijd geleden dat z​e​ daar zijn geweest.​ Het is een mooi national park en we verblijven in een cabin op een campsite, waar de Kangaroos rondscharrelen over het terrein. ​Wakker worden met zonsopkomst over de bergen, Kangaroos, midden in de natuur en een mooie wandeling in het vooruitzicht. Met Simon begin ik aan een hike naar een bergtop. Flink wandelen, klauteren en boven genieten van het wijdse uitzicht. We eten die avond bij Punjab, uitgehongerd vallen we aan op de tafel vol heerlijke Indiaase gerichten. Stilte aan tafel. Iedereen is enthousiast, Helen vraagt de laatste avond, wat doen we met eten, zeker nog een keer terug naar Punjab toch!? Wederom een feestmaal. Op de diepvriespizza na ben ik nog niet teleurgesteld geraakt. De volgende dagen touren we met de 4x4 door de bergen, Helen vol enthousiasme op de achterbank, hoe leuk is dat om de 4x4 routes te kunnen ontdekken! We maken een aantal kortere wandelingen, zien een aboriginal shelter, met originele wandtekening. Het voelt speciaal daar te zijn, er hangt een niet te beschrijven sfeer, dat maakt best indruk. Het is fijn om samen met Jos, Helen en Simon op pad te zijn, deze dagen in de prachtige omgeving. Ik realiseer me weer hoe bijzonder dit is en probeer er extra van te genieten. Ergens in mijn achterhoofd knaagt nog mijn niet contrete reisplan en probeer mijn gedachten daar niet door te laten opslokken.

Het weekend verblij​f​ ik in Melbourne City en ga wederom met mijn reisgeno​ot​ op pad. We ontdekken Fitzroy, een hipsterbuurt, heerlijk om rond te slenteren. ​Kleine caffeetjes, speciale​ winkels, ook een beetje Amsterdam gevoel. Genieten van streetart, creatieve details op muren, winkels, huizen​, aanverwante dingen op straat​. We vinden 3 tramwagons op een dak, welke bewoond lijken te zijn of er een bar in schuilhoud. Struinen door vintage winkels, komen de prachtigste creaties tegen voor allerlei gelegenheden. Als ik op tijd thuis ben voor de jaarlijkse kerstparty weet ik al waar ik mijn outfit vandaan kan halen!

​Adelaide - Kangaroo Island - Perth ​
Halverwege de week heb ik een ticket geboekt met de bus naar Adelaide. Het is raar om nu echt afscheid te nemen van mijn familie​ en ik heb het er ook wel even moeilijk mee​. ​Helen en Jos ook. Ik wil heel graag terug naar Melboure​ voordat ik mijn reis afsluit.
Maar.. in Adelaide woont een nicht van Helen wie ik ga ontmoeten. Ook dat is bijzonder,​ zo blijf ik nog een beetje in de familiesfeer.​ ​W​at een leuke​, lieve​ vrouw​ is dat​ en ze neemt mij mee op tour door de omgeving​,​ nodigt mij uit voor het eten​ waar ik ook haar man ontmoet​. In Adelaide is het ​prachtig​ weer om de stad te verkennen, ik slenter heel wat rond en doe een cultureel ​dagje​, en nog een. Veel musea en galerien zijn vrij toegankelijk in Australie, dat maakt het extra leuk en makkelijk om je onder te dompelen in de cultuur en historie. Zondag is het niet zulk mooi weer, maar goed genoeg voor een flinke strandwandeling van Glenelg naar Port Adelaide. Ik heb een​ potentiele​ nieuwe reisgenoot ontmoet via facebook en we wandelen samen zodat we elkaar wat beter leren kennen voordat we ​besluiten echt ​op pad gaan. Toevallig is het een nuchtere Hollandse jongen die 30 min van Zwolle woont, wat is de wereld soms klein. Op mijn gevoel afgaande durf ik wel een trip te maken naar Kangaroo Island voor 5 dagen.
En daar gaan we, in de 4x4 naar Kangaroo Island, tentje, matjes, slaapzak.. Het leuke van reizen zijn ook de interpretatie verschillen. Een matje wat volgens de vorige (Duits, man, bikkel?) reisgenoot vrij comfortabel lag​,​ voelt voor mij alsof ik op de grond slaap. En het is koud in de nacht, ik dacht dat ik bevroor​!​ Diep in mijn slaapzak, 2 lagen kleding aan, 2 slaapzakken, wat een nachmerrie​, ​creperen en niet camperen. De nuchtere Hollander denkt dat ik mij aanstel en ​even ​voel ​ik ​weinig sympathie. De dagen zijn prachtig, de natuur, de rust, de dieren, zeehonden spotten, hiken, off road 4x4 tracks, een korte duik in de frisse zee! En de nacht, daar zie ik tegen op.. Kijkend naar de stenen ondergrond van de campsite die nacht​,​ voel ik mij enigzins bedroefd. Ik wil geen mietje zijn maar nog zn nacht als gister is verre van aanlokkelijk. Ik probeer mijn eergevoel aan de kant te zetten, mijn zwakte te tonen (jawel, dat was een moeilijk moment!) en vraag of ik heel misschien ook in de auto kan overnachten waar het warm is en een​ ​groot matras ligt. Die nacht breng ik in 1 laag thermokleding en mijn mummieslaapzak door, dat is comfortabel. De volgende nacht kan ik de tent wel weer aan!
Wit zand, helder blauwe zee​ en rustig​. W​e rijden met de auto het strand op​ (als het dan toch mag waarom zouden we dat niet proberen)​, relaxen, ik probeer een paar 100 meters te zwemmen​,​ een boekje lezen in de zon. We maken toffe wandelingen door de nationale parken en het tempo ligt vrij hoog van mijn 2 meter lange reisgenoot. Goed voor mij, zo train ik ook nog mijn conditie naast het wandelen. Tijdens 1 wandeling proberen we dieren te spotten, de Koala is gelukt, een soort van ganzen ook, een kangaroo en dan de platypus, google dit dier maar eens. Die houdt zich goed schuil helaas. Ik neem de moeite om 10 minuten de bubbeltjes aan de wateroppervlakte te volgen maar dat dier laat zich niet zien. Dat gaat op mijn missie-in Australie lijst, de Platypus spotten en nee niet in de dierentuin.
Het camperen is vrij back to basic, de optie van zandharingen wordt beschouwd als luxe ​k​amperen en daar doen we niet aan.. Het avondmaal bestaat voornamelijk uit blikvoer aangevuld met pasta, couscous of wraps en een beetje verse groente. Menig mens onder de lezers van dit verhaal weet dat ik wel een mierenneuker kan zijn met eten.. Ik heb al heel wat principes over boord gezet en ik moet zeggen dat ik mezelf ook wel verbaas. Dat zijn ook leuke dingen om over jezelf te ontdekken. Ik wil nog steeds geen vies zacht supermarkt brood eten, voor de lunch heb ik jawel, oer Hollands roggebrood! Dat is hier te vinden in de 'betere' supermarkt en biologische winkels of markten. Heerlijk met humus of pindakaas.. Ook witte bonen in tomatensaus zijn op mijn menu te vinden en doperwten met mais.. zwemmende musli als ontbijt, het is allemaal prima! En het allerblijst ben ik met mijn French-presh of Plunger coffee zoals het hier heet. Deze heb ik van Trish, de nicht van Helen gekregen. Wat een genot om in de ochtendzon een heerlijke warme kop koffie te drinken. Na nog meer mooie natuur, wandelingen en een duik in de zee is het tijd om terug te gaan naar Adelaide. Oh en in 5 dagen tijd 2x warm gedoucht.. toch wel hardcore camperen voor mij!

In Adelaide aangekomen terug naar mijn hostel, waar het lekker warm is, een zacht bed, warme douches voor zolang als ik wil en een wasmachine. Je kunt zelf wel invullen wat ik die dag heb gedaan. Halverwege de middag ga ik de stad in, een dik vet zacht luchtbed kopen voor de volgende campeertrip (Adelaide-Perth, 3000km, 11 dagen) en een donsjas. Mij krijg je niet meer klein! Ik heb dan ook bijna alle nachten heerlijk en warm geslapen onder verschillende lagen op mijn zachte luchtbed. Ik ontmoet Trish en Gary de volgende dag ​in Adelaide ​nog een keer, het is super om ze weer te zien en zij nemen me mee naar andere mooie plekken rondom Adelaide. We lunchen in een restaurantje aan het water en ik eet een heerlijke verse salade. Geen blikvoer voor mij deze 2 dagen.

Dinsdagochtend vertrek​ ik met mijn Hollandse reisgenoot uit Adelaide naar Perth​. De eerste 3 dagen zullen heel veel km's zijn ​e​n heel weinig te zien onderweg. Ik heb de wifi in het hostel goed gebruikt en flink muziek en luisterboeken gedownload. ​I​k hoef/mag niet rijden dus ik vermaak mezelf met muziek, rondkijken, de lonely planet lezen, rek en strek oefeningen voor zover dat kan. De 2e dag passeren we de grens van South Australia naar West Australia. Het is niet toegestaan om verse groenten en fruit de grens over te brengen en dit wordt ook gecontroleerd. Daar hadden wij niet aan gedacht met inkopen doen.. die dag eet ik 2 bananen, 2 appels, 2 peren, 3 tomaten, 3 paprika's, een halve komkommer.. ik moet nu nog grinneken als ik daar aan denk. Als race tegen de klok hebben we geprobeerd zo veel mogelijk van het verse eten te veroberen en de rest helaas afgestaan aan het bezine station bij de grens. Toen ze de zak met verse spullen openden hoorde ik 'Appels!!! you make someone really happy today' eind goed, al goed. Zij blij, en wij terug naar blik rantsoen.
Na 2,5 dag rijden komen we in de bewoonde wereld​, ' Lucky Bay'​. De rest van de tijd r​eden we grotendeels ​over de 'nullabor'​, ​ en dit betekend ook letterlijk ​'​Niks'. Zeer gelukkig ​zijn we ​met 1 van de laatste beschikbare campeerplekken op Lucky Bay campground en een prachtig wit zandstrand. Welke kraakt onder je voeten als verse poeder sneeuw, voelt zo zacht en fijn aan. Het water is lichtblauw, helder en kalm. Ik kan niet wachten op een duik in dat paradijsje. Lucky Bay staat bekend om de zonnende Kangaroos op het strand, misschien waren zij minder content met het weer dan ik, ze lieten zich maar kort zien. We hebben 2 dagen gecampeerd​ (niet crepeerd)​, ook fijn om een dag niet al je troep in te pakken en weer op te zetten. Woensdag hebben we een mooie wandeling gemaakt naar Frenchmans Peak, het zag er vrij stijl uit, ik was onder de indruk​ en voelde enigzins wat spanning​. Eenmaal aan de klim begonnen viel het ontzettend mee.​ Zoals gewoonlijk bij de meeste wandelingen finishen wij die in 1/3​e​ of 1/2​e​ van de tijd die er voor staat. Met deze klim had ik dat niet gedacht, maar ook gelukt. Goed om het referentiekader van de meeste wandelingen wat aan te passen in mijn hoofd. Helaas geen warme douche beschikbaar aan het eind van de dag, en met shampoo en zeep sta ik te bibberen onder de strand douche. Ook daar word ik geen diehard in. Maar schoon, fris​,​ thermokleding aan, opwarmen met een lekker blikvoer maal en nog even lezen voor het slapen gaan. Het slapen gaan is hier zo tussen 18.15-19.45, het is don​k​er rond 18 uur. Dan wordt het koud, zijn alle dingen van die dag klaar en kun je je alleen nog vermaken met kwebbelen, lezen of een spelletje regenwormen. Daarentegen begint de dag ook vroeg, meestal ben ik rond 6 uur wakker en wacht ik tot het licht en iets opgewarmd is buiten voordat ik mijn warme slaapzak wil verlaten.

Ik weet niet zo goed of ik jullie wil vermoeien met een dagelijkse beschrijving van deze roadtrip, dat wordt een beetje eentonig.​ Het zou goed zijn om wat regelmatiger te schrijven in plaats van alles te verzamelen en uit de wirwar van gebeurtenissen, gedachten en gevoelens nog een lopend verhaal te creeren. ​

De highlights zijn de hikes, spectaculaire kustlijn met cliffen en hoge golven, een klimboom van 53m hoog​ in ​Pe​mberton, ​winerys in Margaret River, de op 1 na langste pier ter wereld van 2km bewandele​n in Busselton​. Afgelegen​​ campeerplekken in de natuur met niks, het is me een raadsel waarom ze dit een camping noemen, maar een camping kan ​dus​ zijn een plek waar het is toegestaan je tent / voertuig neer te zetten om te overnachten. 1 dag camperen we wild, op aanraden van een mevrouw van het Visitorscentre​.​ ​Wij​ vroegen naar een gratis campsite​,​ heel samenzweerderig begon ze te vertellen ​welke weg, welk km bordje we moeten beginnen met tellen tot 7 en dan de afslag nemen. Of ze haar werk nou wel of niet goed doet, ik weet het niet, maar avontuurlijk was het wel. Helaas begon het te regenen nadat mijn tent stond​, d​us als diner half opgewarmde bonen in de auto. Daar was het iedergeval droog en warm.

Vrijdag aangekomen in Perth, e​e​n ander avontuur op zich.
Hierover later meer, voordat ik vertrek op mijn volgende avontuur. Meer foto's op een later moment, ik ben nog niet Heeelemaal bij met mijn to do lijstje

Geschreven door Lieneke.gaat.weg