Vandaag was het een spannende dag; we deden onze eerste trip. 's Middags vertrokken we met een gezonde portie adrenaline naar Leonsberg. Van daaruit vertrokken we met de boot. We vaarden een heel eind naar de plek waar we dolfijnen konden spotten, verder op de rivier. Op sommige momenten was er een fellere stroming en ging onze boot (naar mijn gevoel) al redelijk heen en weer wiebelen. Op de plek waar we de dolfijnen konden spotten vertraagde onze boot en wiebelde hij weer minder. We hebben wel een behoorlijk aantal dolfijnen kunnen zien. Meestal zagen we enkel een vin boven het water uitsteken, maar soms zagen we ook een hoofd of een staart. Dat was echt geweldig mooi om te zien!

Na het dolfijnen spotten vaarden we verder richting Nieuw Amsterdam. Wanneer we weer aan wal stonden en op wandel gingen passeerden we een kleine koffieplant, een bananenplant en tot slot een kleine cacaoboom. Al dat lekkers groeide daar gewoon langs het pad. Nieuw Amsterdam is een openluchtmuseum waar we meer leerden over de geschiedenis van Suriname. Dat was heel interessant, maar er zaten ook schrijnende verhalen tussen. We zagen de cellen van de gevangenen en er werd een beeld geschetst van hoe de slaven per boot naar Suriname overgebracht werden. Daarnaast zagen we ook een schatkist en vertelde de gids ons dat er een fout zit in de film 'The pirates of the Carribean'... een leuk weetje!

Vervolgens namen we de boot naar de Commewijne plantage. Dit was vooral heel indrukwekkend om te zien. Het gaat over een immense oppervlakte, waarvan wij nog maar een heel klein stukje gezien hebben. Op ons pad zagen we prachtige zilverpalmen, een zeer geneeskrachtige plant, 'schapen' die volgens ons eerder geiten waren. We schrokken allemaal wanneer iemand plots gilde: 'aah een slang'. We zagen ze niet meteen maar gilden en sprongen alle kanten op. Het bleek een baby- Boa Constrictor te zijn. Was wel even wennen aan het idee dat we die dieren hier gewoon in de vrije natuur kunnen tegenkomen. Nog wat verderop zagen we Surinaamse koeien. Ze zijn een stuk groter dan de koeien die we in België kennen en ze zien er ook anders uit. Net zoals de 'konijnen' die we hier zagen!

Nadien vaarden we verder naar onze laatste stopplaats. Daar was het tijd voor een heerlijke Surinaamse maaltijd. Nadat we onze buikjes goed rond gegeten hadden, maakten we ons klaar om kaaimannen te gaan vangen. We trokken een lange broek en een trui met lange mouwen aan (lekker warm!!) en smeerden ons goed in met insectenwerend middel. De gids raadde ons aan om onze huid en onze kleren in te smeren! Ik vond het heel vreemd om mijn jeansbroek in te smeren met dat product!

Nadat we uitleg gekregen hadden over hoe het vangen van de kaaimannen in zijn werk zou gaan vertrokken we na zonsondergang naar onze (deze keer, kleine) boten. Dat was een heel spannend moment. Eerst konden we een heel stuk in volle vaart rechtdoor varen, dan moesten we bukken voor een hele lage brug. Een eindje verderop moesten we uitstappen, onze boot uit het water halen en een helling op tillen, om hem nadien weer in het water te trekken. Vanaf dan zaten we in een gebied waar kaaimannen in het water zwommen. De bestuurder van onze boot scheen met zijn zaklamp om de kaaimannen te vinden. Hun ogen lichtten op wanneer er licht op scheen. Af en toe vertraagde de bestuurder om te proberen om een kaaiman te vangen. Dit lukte niet steeds. Wat verderop kwamen we in een groot moeras terecht waar zeer veel kaaimannen zaten. Daar hebben we er in totaal 3 kunnen vangen. We vaarden terug naar de helling waar we onze boot uit het water moesten tillen. Op de helling konden we de kaaimannen vastnemen en foto's maken. Het was een heel vreemd gevoel om met een kaaiman in je handen te staan! Maar uiteindelijk hebben we het allemaal aangedurfd.

Het was een geweldige dag met een aantal spannende momenten, dan raasde de adrenaline door ons lichaam. Bij mij begon het al toen onze eerste boot op een iets wilder stuk rivier ging varen. Dat bleek achteraf niets te zijn bij het 's nachts varen in een kleine boot door de moerassen om kaaimannen te vangen! Niemand wou vooraan gaan zitten in die kleine boot en aangezien ik als laatste instapte mocht ik helemaal op de kop gaan zitten. In het begin was ik daar niet helemaal op mijn gemak, maar naar het einde toe kon ik wel genieten van het prachtige uitzicht.

Moe maar voldaan keerden we na het vangen van de kaaimannen en een frisse borgoe- cola met de grote boot terug naar Paramaribo. We vaarden onder een prachtige sterrenhemel weer naar huis.

Het was echt een geweldig fijne dag, heel spannend bij momenten, maar we hebben onze angsten overwonnen en er ontzettend van genoten! Mijn valentijn (want ja, dat vieren ze hier ook) van 2015 zal ik niet snel vergeten!

Geschreven door LaurienInSuri