Vonmorgen ging om half 8 de wekker, zodat we op tijd bij de garage zouden kunnen zijn.
Dit is gelukt, alleen de garage geeft nu aan dat ze geen tijd hebben en niks van de afspraak af weten…
De anwb laat ons ook eigenlijk weer in de steek… was wel aan het bemiddelen, maar snapte zo als meerder mensen daar ook niks van het probleem. Wees ons door naar een andere garage. Zij had deze al gebeld, maar kreeg geen contact, wij moesten daar maar gaan kijken.
Nou inderdaad dicht, alsof ze op vakantie zijn.
Dus nu staan we weer eens op een plekje waar je liever niet bent, en moeten we wachten tot de anwb terug belt met een andere garage.

Ik heb Daan (mijn neef) gebeld, maar die nam niet op, een berichtje gestuurd of hij toevallig kan kijken voor een garage hier in de buurt…
Wordt er zo wanhopig van, buikpijn enz…

Wel hebben we nog even 4 nieuwe haringen en scheerlijnen gekocht, om de zijluifel vast te kunnen zetten. Zijn we daar in iedergavl weer wat verder mee.

Nu dus maar weer afwachten wat er gaat gebeuren.
Het licht hoeft van mij niet gemaakt te worden, maar die motor natuurlijk wel.

Om 10.35 hebben we zelf een Volkswagen garage gebeld, en daar kunnen we nu heen komen.
De ANWB heeft nog niks van zich laten horen, maar ik kan niet tegen wachten, wordt er gek van, dus vandaar dat we zelf zijn gaan zoeken.

We hebben een garage gevonden in Levico Terme.
We hebben eerst gebeld, en ze spraken goed Engels.
We mochten meteen langs komen.
Daar aangekomen, werden we erg vriendelijk ontvangen door een jonge man die erg goed Engels sprak. Ze kwamen erg betrouwbaar over.
Ze zijn gaan meten en weten het probleem.
Het is niet noodzakelijk om het te laten repareren, maar we laten het wel doen.
Ook willen ze als er tijd is even naar de verlichting kijken.
We laten de auto met een redelijk tot goed gevoel achter.
Ze bellen ons later deze dag op voor de kosten…
Ik voel me een stuk beter, nog niet helemaal opgelucht.

Vanaf de garage, op naar het station om naar Trento te gaan.
Helaas gaan de treinen hier niet zo vaak, dus weer bijna een uur wachten.

Om een uur of half 2 waren we in Trento, en meteen maar even Marc zijn favo gedaan, de 🚠.
Hij had er niet zo veel zin in, maar ja als je naar een uitzicht punt wil, dan moet je wat.
Ik moet zeggen het was niet de fijnste gondel, maar verder viel het allemaal heel erg mee.
Boven was het niet super spectaculair, wel een mooi uitzicht, maar verder niet veel te doen dus een uur later waren we weer beneden.

Vanaf boven hadden we ongeveer gezien waar het basketball hal moest zijn, dus hadden we zoiets van zullen we die kant op lopen… nou ja de winkel van de club uit Trento lag daar ook dus hup, een stukkie lopen.
Nou dat viel dus best heel erg mee, we waren er zo. Wel moesten we even zoeken, want de verschillende routes gaven verschillende plekken aan, maar de winkel hebben we gevonden.
Was erg leuk, de kids allebei een souvenir, en Marc een nieuwe cap.
Ook bleek er de hoofdtrainer van Agila Trento aanwezig te zijn (ze spelen Euro cup, 1 na hoogste niveau in Europa) in de winkel.
Super gaaf, dus Marc en Jamie even met hem op de foto, en mochten we van de week nog tijd hebben, mogen we bij een training komen kijken.

Inmiddels is het al tegen 4 uur en willen we ook nog wat van de stad zelf zien, dus hup weer in de benen.
Weer een stukkie van ongeveer 20 minuten lopen en we zijn op het Piazza Duomo, dit is eigenlijk het belangrijkste plein.
De kerk is heel mooi, maar echt snikheet…
Dus vrij snel weer naar buiten en het plein bekijken, erg gaaf, maar ook een beetje gehaast, omdat we eigenlijk te veel in te wei is tijd willen doen.
Voor we het weten is het tegen 6 uur, en om 5 over 7 gaat de laatste trein.
Inmiddels wel trek, dus op zoek naar een afhaal pizza of iets.
We vinden een winkeltje en scoren allemaal een lekker stuk pizza.

Na ruim een half uur treinen, zijn we weer op de camping en maken we een lekker pastaatje klaar, met paprika, courgette, aubergine, guiancale (spek) en tomaatjes.

Om 9 uur zijn Tess en ik aan het afwassen, en inmiddels is het 22.00 uur en gaan we zo lekker naar bed.

Tussendoor nog wel de garage gebeld, maar de monteur of woordvoerder, waren te druk om ons te woord te staan, wel wist de receptioniste te vertellen dat het probleem gevonden was en de onderdelen besteld waren. Morgen ochtend horen we weer meer.

Deze dag was voor mij eindelijk een beetje vakantie gevoel… de druk van de kosten blijft nog een beetje, maar dat de auto gerepareerd wordt is al een hele opluchting.

Geschreven door Lauras.reisblog