Na een helse veel te warme nacht om half 8 weer wakker.
Wat was het warm en een herrie vannacht.
Eerst stond de vaatwasser aan die veel te veel herrie maakte, daarna heel veel herrie buiten, auto’s, vliegtuigen weet ik het wat.
En heel warm, had ik dat al gezegd….
Wij sliepen onder het schuine dak, en hebben uiteindelijk het matras verschoven, zodat we iets meer in de open lucht lagen.
Ook toen was het nog heel warm.
Eindelijk wat rustiger buiten, en dus misschien iets van slaap kunnen vatten, gaat er een auto alarm af, voor mijn gevoel heeft dat ding echt een uur lopen loeien, maar het zal een minuut of 10 geweest zijn.
Nou een uur later of iets ging het regenen en onweren…
Dus ook weer wakker… niet dat ik echt heel erg geslapen heb tussen door, maar er zijn momenten geweest dat ik even weg was.
Vanaf een uur of 4 tot een uur of 7 nog wel wat slaap kunnen pakken, maar toen was het ook wel klaar.

Nou na allemaal zittend te hebben gedouched ( helaas heb ik geen foto’s van het appartement gemaakt door al het gedoe)
Gaan we even wat eten, en bellen we voor de zoveelste keer met de anwb…
Een heel vriendelijke en begrip volle meneer vertelde ons dat ze er mee bezig zijn en ons tussen 10 en 11 terug bellen met het hoe en wat.
Om half 12 maar weer met de anwb gebeld, en nu kregen we echt een hork van een man aan de telefoon… hij luisterde niet naar wat wij zeiden, en ook had hij het verkeerde dossier voor zich. Wat hij had gemerkt, als hij had geluisterd.


Uit eindelijk blijkt volgens hem dat de auto nog staat daar waar hij gisteren is heen gesleept…
Dat is gesloten tussen 12 en 14.00 uur.
Hij raadde ons aan om daar wel heen te gaan.
Wij hebben dus een uber gebeld, en zijn nu op die locatie… weer eens op een industrieterrein… en ja het is dicht.
Marc en Jamie gaan er om heen lopen om te kijken of ze iemand kunnen vinden, want het ziet er nou ook niet naar uit dat onze auto hier staat….

Al met al, het is nu bijna half 2 en we zijn nog geen steek verder…

Onze auto blijkt nog bij het sleep bedrijf te staan. Dit weten we dmv hulp van Avelien. Zij heeft voor ons gebeld, omdat zij natuurlijk erg gevoed Frans spreekt.
Bij navraag moesten we naar het kantoor, wat toch nog wel een stuk lopen was.
Marc en Jamie zijn daar heen gegaan, na een tijdje kwam Jamie terug met het goed nieuws, dat de auto versleept werd naar een garage waar ze hem konden uitlezen, en wij konden meerijden.
Wat een avontuur, met zijn alle in een sleepwagen…
Ach ja het is nooit saai bij ons en zo maken we nog eens wat mee.

Helaas viel het bij de garage toch nog wel even tegen, het duurde nog best wel heel lang, en nadat hun het groene licht hadden gegeven, wilde de anwb weer niet echt mee werken.
Uit eindelijk konden we, met de nodige voorzichtigheid, en vaak controleren hoe het met het oliepeil was, op naar huis.

We zijn eerst naar de supermarkt gegaan, want na het ontbijt hadden we eigenlijk niks meer gegeten, en veel te weinig gedronken.
Dit omdat er op alle plekken waar we waren, geen mogelijkheden waren om iets te kopen.

We hebben echt even op ons gemak door de supermarkt gestruind.
Om een uur of 7 zijn we gaan rijden, en na elke (ongeveer) 50km hebben we het oliepeil gecheckt.
Dit ging goed tot de laatste keer, we reden de parkeerplaats op en toen ging het lampje weer aan en de piep door de auto.

Er was ogenschijnlijk geen olie uit… maar toch maar weer wat olie erbij….

Verder geen meldingen meer, en om kwart over 10 waren we thuis…


Nou ik kan niet zeggen dat dit de dagen waren die we in de planning hadden.
Maar goed…. We hebben een top wedstrijd gezien en daar echt van genoten, we hebben ondanks alles ook wel gelachen.

Hopelijk kunnen we morgen snel een garage vinden die dit probleem echt kan gaan uitspitten en we volgende week veilig op vakantie kunnen gaan.

Geschreven door Lauras.reisblog